• فرهنگ سیاسی ایران غوطه‌ور در یک استبداد سیاه تاریخی است. نگون‌بختی جامعه سیاسی ما تنها استبداد هیئت حاکمه و رهبران تمامیت‌خواه و اقتدار‌طلب نیست. رهبران حاکم و حکومت‌های مطلقه آینه تمام‌نمای تصاویر درونی‌شده فرهنگی سیاسی جامعه‌ای‌ست که در آن کنشگران سیاسی بنا به پایگاهای ایده‌لوژیکی یا عقیدتی‌ خود در یک آینه‌گونگی متقابل تصویر حکومت مطلقه فردی خود و همزاد و همانند درونی شده خود را می‌بیند...



تاریخ سیاسی یک ملت فرایند مناسبات و بده بستان‌های فرهنگی‌ و عقیدتی‌ یک جامعه بویژه کنشگران و بازیگران سیاسی آن ملت است. به بیان دیگر فرهنگ سیاسی و نحوه عملکرد کنشگرن سیاسی در روند تحولات تاریخی امری است شاخص و تعیین‌کننده. فرهنگ سیاسی جامعه ما دیرزمانی‌ست که گرفتار چندپارگی بیمارگونه و یا نوعی آفت‌زدگی ایده‌لوژیکی است. در این برایند، کنشگر سیاسی اغلب از تمیز، تشخیص و تمایز پدیده‌ها در مناسبات تاریخی، اجتماعی عاجز است. لذا تشخیص و تمیز پدیدی‌های گوناگون پشت نگرش خودی و غیرخودی در ترجمانی سیا و یا سپید رنگ می‌بازد و زمینه‌ساز منطقی‌ می‌شود مخدوش و خشونت زا که او اغلب خود از عمق تخریبی‌ آن آگاه نیست. یکی‌ از نمونه‌های شاخص این نگرش بیمارگونه و پتولوژیک، شادمانی برخی‌ از مخالفین رژیم گذشته در ارتباط با مرگ تراژیک شاهپور علیرضا پهلوی فرزند پادشاه اسبق ایران است. انسانی‌ بیگناه که در سنّ ۱۲ سالگی به تبعید رانده می‌شود، هیچ نقشی‌ چه در زمان حیات خود در ایران و چه در تبعید در رویدادهای سیاسی نداشته است، از دوران خردسالی خود قربانی بحران‌های سیاسی، مرگ پدر، خواهر و غربت‌نشینی است در حسرت بازگشت به میهن و در اندوه و افسردگی به زندگی‌ خود خاتمه می‌دهد... اما برخی‌ از مخالفین پدر او نه تنها از این رویداد تراژیک احساس شادمانی می‌کنند بلکه، توان و بنیه روانی‌، اخلاقی‌ این مهم را ندارند که به احساس همدردی با خانواده دلسوخته او بار سیاسی و ایده‌لوژیکی ندهند، آنان چنان در نفرت غوطه‌ور و شیفته افکار خویشند که در ذهنیت جزمی و ایستای خویش به آسانی می‌توانند مفاهیم ایده‌لوژیکی را فراتر از جامعه و مبانی اخلاقی‌ و عواطف انسانی‌ قرار دهند.

از چالشگری سیاسیون ایران در متحقق کردن حکومتی دمکراتیک تقریبا یکصد سال می‌گذرد. فرایند این فراز و نشیب‌ها و یا فراز و فرودهای تاریخی اکنون حکومتی است که نماد یک استبداد تاریخی و درونی‌شده فرهنگی‌ در فرهنگ سیاسی ماست. این یک واقعیت است هر چند ناخوش‌آیند، واقعیتی که فرایند گسست را در جامعه سیاسی نهادینه کرده است و حس تعلق و همبستگی‌ ملی‌ را خدشه‌دار. در فرهنگ سیاسی ما عداوت، دشمنی، حذف اندیشه، و ترور شخصیت ملاک حرکت بسمت عدالت‌خواهی و حقانیت دمکراتیک است و نه احترام به تفاوت.

اندیشه، تبادل نظر و تحمّل تفاوت‌ها
فرهنگ سیاسی ایران غوطه‌ور در یک استبداد سیاه تاریخی است. نگون‌بختی جامعه سیاسی ما تنها استبداد هیئت حاکمه و رهبران تمامیت‌خواه و اقتدار‌طلب نیست. رهبران حاکم و حکومت‌های مطلقه آینه تمام‌نمای تصاویر درونی‌شده فرهنگی سیاسی جامعه‌ای‌ست که در آن کنشگران سیاسی بنا به پایگاهای ایده‌لوژیکی یا عقیدتی‌ خود در یک آینه‌گونگی متقابل تصویر حکومت مطلقه فردی خود و همزاد و همانند درونی شده خود را می‌بیند. در بازار این عرضه و تقاضای بیمارگونه است که دینامیسم استبداد از لایه‌های بیرونی استبداد سیاسی یعنی‌ هیئت حاکمه با لایه‌های ژرفتر ذهن جمعی‌، یعنی‌ استبداد درونی‌شده جامعه گره می‌خورد و تصویر هولناک پیوندی نامبارک، میان سلطه‌گری و سلطه‌پروری‌ را در صفحه‌‌های تاریخ به نمایش می‌گذارد.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

کاوه

درکليات بانويسنده موافقم...ولی بايدبه يک پرسش اساسی پاسخ گفت:آیادرکشورهای استبدادی که پول وقدرت دراختیار گروه حاکم است ،دولت بیشترین نقش رادراین عقب ماندگی سیاسی جامعه واپوزیسیون ندارد؟ بنظرمن علاوه برزمینه های فرهنگی وتاریخی واقتصادی ،دولت هادرعصرجدیدمی توانندفرهنگ سیاسی جامعه را ازلنجنزارتاریخی بیرون بکشندوبامشارکت دادن اپوزیسیون درقدرت آنهارابامحدودیت قدرت آشناکرده وازحالت ساده اندیشی بدرآورند.بسیاری ازکسانی که ایدئولوژیک فکرمی کنندبامحدودیت قدرت آشنایی ندارندو فکرمی کنندپس ازبه قدرت رسیدن قادربه حل تمام مشکلات جامعه خواهندبود . درگذشت تئوریسین موردعلاقه ام داریوش همایون را به دوست دارانش تسلیت می گویم ایکاش زنده می ماندودوران گذربه دموکراسی لیبرال سیاسی ایران راکه چندان طولانی نخواهدبودبه چشم می دید.بااحترام کاوه۳۷ ساله ازایران

January 30, 2011 10:30:32 AM
---------------------------