بيست و دوم بهمن هر سال یادآور یک شکست ملی و تحقیر فرهنگی برای ایرانیان است و آغاز حاکمیت یکی از عقب افتاده ترین و واپسگراترین سیستم های سیاسی حال حاضر دنیا، اگر یک نگاه کلی به این سی و دو سال بیاندازیم ایران در تمامی زمینه ها درجا زده است. مهمترین لطمه به کشور در زمینه فرهنگی بود، حاکم شدن یک تفکر مذهبی و ایدئولوژیک کلیه تکثرهای فرهنگی و تاریخی ایران را نابود کرد و گوناگونی فرهنگی ایران به چالش گرفته شد، یک تفکر متحجرانه، بسته، تنگ نظر و هوچیگر قصد دارد خود را بر کلیه عرصه های فرهنگی کشور غالب کند، این حکومت قصد دارد با سرنیزه و به زور تمامی چشم اندازهای فرهنگی و هنری ایران را در قالب ایدئولوژی حاکم بریزد و مجالی به اندیشه های ایرانی و غربی برای مطرح شدن ندهد، نظام جمهوری اسلامی شاید تنها سیستم سیاسی در جهان باشد که با تمدن کشورش مخالف است و ملی گرایی و افتخار به انگاره های تمدنی و فرهنگی ایران باستان را کفر و گناه می داند و رسما به پادشاهان ایران باستان توهین می کند. خمینی از همان آغاز نشان داد در تئوری ولایت فقیه جایی برای «دگراندیش» و«منتقد» وجود ندارد و سرکوب روشنفکران به یکی از مهمترین ویژگیهای نظام برآمده از انقلاب اسلامی مبدل شد. در عرصهء دیپلماتیک استقلال به معنای دعوا داشتن دائمی با جهان آزاد تعبیر شد و به خاطر سیطره تفکر چپ در ایران گفتمان ضد غرب خمینی خریدار یافت و ایران سی و دو سال است تاوان نزاع با دنیا را می پردازد،انزوای بین المللی و فشارها و بی آبرویی ها و گروگانگیری دستاورد اندیشه خمینی در عرصه دیپلماسی بود. در زمینه اقتصادی ایران در تمامی زمینه ها عقب افتاد، در رشد اقتصادی از مقطع سال 57 عقب تر هستیم ، در بیکاری آمارها همگی حکایت از بیکاری مزمن و درنرخ تورم یکی از بالاترین نرخ های تورم دنیا را داریم، در زمینه اشتغال زایی عملا دولت از بستر سازی برای ایجاد مشاغل پایدار عاجز است و در زمینه فساد اقتصادی ایران یکی از دوران پرفساد خود را تجربه می کند. در زمینه سیاسی مدل حکومت ولایت فقیه رسما حکومت یک قیم بر مردمی صغیر است و قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها قانونی در دنیاست که در آن ملتی صغیر پنداشته شده که نیاز به یک چوپان مذهبی/سیاسی دارد،حاکمیت ولایت فقیه نشانگر شکست کامل یک انقلاب غیر دمکراتیک است و نماد عقب ماندگی نخبگان فکری و فرهنگی یک جامعه است که نتوانستند با اندیشه های ارتجاعی خمینی مقابله کنند. خمینی که در نوفل لوشاتو وعده آزادی بیان و حقوق بشر را داده بود در تهران چوبه های دار و جوخه های تیرباران تحویل داد و گروههای سیاسی با اندیشه های فرقه ای به خمینی مجال کشتار و سرکوب دادند و «سکوت» در برابر زورگویی های خمینی ایران را به شوره زار اختناق مذهبی مبدل کرد. خمینی در زمینهء اخلاق و معنویت هم کاری برای ایران نکرد. امروز کمتر کسی پیدا می شود که اعتراف نکند ایران نسبت به قبل از انقلاب بی اخلاق شده و معنویتی در مردم یافت نمی شود و اسلام کاملا از جنبه ربانی و معنوی خارج شده و تنها به شکل «کاملا ابزاری» و «دستکاری شده» در خدمت امیال ولی فقیه درآمده است.خمینی آنقدر دروغ گفت که امروز در بین دست اندرکاران جمهوری اسلامی «دروغ» و «خلف وعده» به امری عادی تبدیل شده است. بيست و دوم بهمن نماد یک شکست تاریخی است روزی که زهری وارد فرهنگ ایران شد که فقط با مبارزه مستمر می توان آن را از کالبد ایران خارج ساخت. انقلاب اسلامی تمامی دستاوردهای مثبت مشروطه و عصر پهلوی را از ایران زدود ولی شاید شکست کامل حکومت مذهبی در ایران برای همیشه ثابت کرد آنهاییکه با نام خداوند وارد سیاست می شوند بدترین و وحشیانه ترین جنایتها را بدون کوچکترین ترحمی انجام می دهند و چون با سپر دین وارد عرصه حکومت می شوند با سختی بیشتری باید آنها را از قدرت خارج کرد. یکبار برای همیشه هم ثابت شد دینکاران نمی توانند نظامی عادلانه و مبتنی بر حقوق انسان برپا کنند و وعده بهشت شان جهنمی بیش نیست.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------