در هر جنگی از جمله جنگ انقلابی ، چه مسلحانه چه شورش خیابانی، به ازای هر گلوله واقعی که شلیک میشود ده ها گلوله مجازی مغر، اعصاب، روان و شعور طرف مقابل و نیروها و متحدینش را نشانه میگیرد.«سون تسو» ژنرال نامدار پنجم قبل از میلاد میگوید*: آن ژنرالی که نخست با شمشیر برهنه به جنگ حریف میرود ژنرال نیست. ژنرال واقعی آن ژنرالی است که از پیش با عملیات فریب دهی، روانفرسائی چنان مغز حریف را تسخیر کرده یا از کار انداخته باشد» که بدون از نیام کشیدن شمشیر جنگ را ببرد. سون تسو خود در بیش 500 جنگ کوچک و بزرگ، بدون درگیری جدی نظامی پیروز شده بوده است. او بر استفاده از انواع جاسوس: جاسوس یک بار مصرف، جاسوس دوجانبه، جاسوس خودی و واقعی که جانش باید حفظ شود، جاسوس خریدنی (که از اردوی دشمن با استفاده از دلخوریهایش، نارضایتی هایش و یا احتیاج و درماندگی مالی اش، اکید دارد. بنظر اوداشتن این پنج نوع جاسوس و استفاده درست از انها تا حدود زیادی پیروزی کم هزینه را تأمین میکند.
سون تسو؛ بر«دیس اینفرماسیون» یعنی فریب دهی و گمراه سازی دشمن تأکید فراوان دارد. هرچه عملیات «دیس اینفرماتیو» بهترو مانوپولاسیون او بیشتر، هزینه پیروزی کمتر و شکست دشمن آسانتر است. وی میگوید 1 ـ آن ژنرالی که هم از نیروی خود برآوردی درست دارد و هم از نیروی دشمن خود، پیروزیش در جنگ قطعی است.( دقت!: او نه بر کمیت نیرو بلکه بر ارزیابی درست از آن نیرویی که هست تکیه دارد). 2 ـ آن ژنرالی که از نیروی خود ارزیابی درست دارد و از نیروی دشمن بی خبر است یا بلعکس، شانس پیروزیش 50 در 50 است.3 ـ آن ژنرالی که نه از نیرو خود ارزیابی درست دارد و نه از نیروی دشمن هلاکتش حتمی است.
اگر ما پیکار دیروز مردم لیبی و امروز مردم سوریه و فردای مردم خود را در متن پیش گفته راجع به نظرات «سون تسو» بگذاریم چنین نتیجه میگیریم که: جنبش مردم در لیبی از نیروی عظیم توده ایی برخوردار بود ولی در آغاز این نیرو، توسط هنر پیشه های گریم کرده و عوامل ماسکدار قذافی چنان به کنترول در آمده بودند که اگرمداخله نیروهای ناتو نبود نه تنها شانسی برای پییروزی نداشتند بلکه تا بحال دنیا شاهد یک «نسل کشی» جدید هم بود. بمب باران هوایی نیروی ائتلاف: موقتاً حرکت نیروهای سنگین رژیم قذافی را بسوی بنغازی برای کشتار مخالفین متوقف یا کُند کرده بود ولی بهیچ وجه برای دفاع از مردم کافی نبود چون در میدان پیکار نیروهای امنیتی قذافی و ستون پنجم آن از جمله در پستهای فرماندهی نیروهای شورشی، بر آن بودند تا توده به پا خواسته و جوانان بی تجربه مسلح شده را در یک بلبشوی اغتشاش گونه جنگی، به بکُش بکُش همدیگر وادارند. در این مرحله ابتکار عملیات دیس اینفرماتیو و جنگ روانی بطور کامل با رژیم قذافی بود. فقط و فقط وارد شدن نیروی اطلاعاتی و پنهانی انگلیس، فرانسه و سیا بود که نه تنها توانست ستوان پنجم قذافی را آچمز، مهره های آنرا شناسائی کرده و سرگرم کند و سرکار بگذارد بلکه با یک برنامه ریزی دیس اینفرماتیو موازنه را در عرصه عملیات پنهانی و جنگ روانی بنفع نیروهایی مردمی بهم زند. در آن هنگام که نیروهای قذافی با اطمینان از اغتشاش در صفوف واحد های بی تجربه، پراکنده و بدون فرماندهی ستادی شورشیان در اطراف میسترا، برگا و بنغازی سرگرم محاصره شهرها و به توپ بست مردم بودند، نیروی عملیات پنهانی انگلیس در هماهنگی با شورای دولتی موقت نیروهای نخبه و آموزش دیده رزمی خود را، از دریا با کشتی معمولی تجاری، و نیروهای پناه گرفته در کوهستانها اطراف طرابلس را با پوشش دادن کامل هوایی و پاک کردن جاده سر راهشان از طریق بمباران سنگین و تعدادی را هم بصورت مردم و مسافران عادی با اتو موبیل و اتوبوس وارد تریپولی کردند. در جایی که قذافی هرگز فکر نمیکرد از آنجا مورد حمله قرارگیرد.
جوکی هست که میگوید : ستاره شناسی در بام خانه اش افلاک را رسد میکرد در حالیکه دزدی در پائین مشغول جمع آوری وسائل خانه اش بود، عابری متوجه شد فریادزد ای مرد بیا پائین خانه خودت را اول رسد کن!… . غافلگیر شدن قذافی مصداق دقیق این جوک میتواند باشد.
نتیجه اینکه بدون این کمک عملیات پنهانی و اطلاعاتی ناتو، جنبش اعتراضی مردم لیبی هرچه هم نیرومند و گسترده بود قادر نبود حریف ماشین سرکوب سازمان یافته و برخوردار از شبکه پنهانی بشود. کمک غرب در این زمینه «تعین کننده» بود.
قریب سه هفته پیش خبری صفحه رسانه های معتبر دنیا را پوشاند که همه خبر گزاریهای معتبر دنیا آنرا با آب و تاب پوشش دادند، از شرق الاوسط و النهار عربی لبنان تا والاستریت ژورنال و فاینانشال تایمز و سایت تابناک! این خبر، همایش 70 نفری یا دویست نفری (دقیقاً یادم نیست) اپوزیسون ضد بشاراسد در یکی از باغهای اطراف دمشق بود. .
این خبر آنچنان پارادکسال و با واقعیات روز و تصور و تصویرِ موجود از رژیم سوریه متفاوت بود که هضم آن بهیچ وجه برای من امکان نداشت. آنچه بیشتر گیج کننده بود درج خبر بصورت تائید آمیز در آن رسانه های منطقه ای بود که مستقیم یا غیر مستقیم، موضعی ضد رژیم حاکم بر دمشق داشتند مثل: هارتص و جروزالم پست اسرائیل، حریت ترکیه، الشرق الوسط، دیلی استار و النهار لبنان و.. . من همانموقع این همایش را بعنوان یک پروژه کاملاً مشکوک مورد نقد قرار دادم.
این نشست در بیانیه پایانی خود صراحتاً خواهان سرنگونی رژیم شده بود ولی با سه «نه!» شرطی. «نه!» به مداخله خارجی، «نه!» به خشونت «نه!» به سکتاریانیسم و یا فرقه گرایی. توضیح اینکه به قضاوت من؛ این سه «نه!» در شرایط مشخص کنونی یعنی خلع سلاح کردن کامل اپوزیسون. چرا؟ چونکه در شرایط کنونی منطقه ، همانند مورد لیبی جنبش مردمی سوریها بدون کمک خارجیِ برخوردار از حمایت سازمان ملل قادر نیست حریف ماشین جنگی و دستگاه امنیتی و «شبیحه» های رژیم سوریه بشود. رژیم اسد نشان داده است که فقط با زور میرود و راهی برای گذار مسالمت امیز باقی نگذاشته است و اینرا دیروز «کلنل الاسعد» فرمانده ارتش آزاد سوریه نیز برای چندمین بار تکرار کرد. رژیم اسد با امتیاز دهی در تمام عرصه ها به شیعیان علوی و تا حدودی اقلیت مسیحیی عملاً نظام آپارتائید فرقه ایی خود را بر اکثریت سنی تحمیل کرده است. لذا این؛ اکثریت سنی مذهبها هستند که با احساس ستم دو گانه سیاسی و فرقه ای انگیزه بیشتری برای مبارزه با رژیم دارند تا بقیه لذا تآکید آن اپوزیسیوین قانونی و مجاز بر این «نه!» هم عملاً در موضع دفاعی قرار دادن مردم است و نه موضع گیری واقعی ضد سکتاریانیستی. لذا با قضاوت از روی بیانیه پایانی، بدون اینکه همه تردیدم برطرف شده باشد به این نتیجه رسیدم که این فقط یک مانور جنگ روانی است تا این 3 «نه!» افلیج کننده و بظاهر «حرمت آفرین و مصومانه» را به جنبش ضد اسد تحمیل کنند.
در «پروژه» بودن قضیه شک نداشتم ولی پوشش خبری وسیع یافتن آن مرا گیج کرده بود. چطور میشود اینها همه رسانه توی تله دیس اینفرماسیون اسد افتاده باشند؟ تا بالاخره دیروز معما بالاخره حل شد. ولید معلم، وزیر خارجه حکومت اسد ضمن تهدید به تلافی جویی علیه آن دولت هایی که «شورای ملی سوریه» را برسمت بشناسند گفت ما در داخل کشورهم اپوزیسیون داریم که فعالیت خود را دارد خواهان تغیر رژیم هم هست، اگر کسی میخواهد مبارزه هم بکند میتوان در چهار جوب آن فعالیت کند! معما دیگر کاملاً حل شد. هدف از سرهم کردن اپوزیسیون قانونی دو چیز است: 1ـ: تحمیل آن سه «نه!» راهبردی فلج کننده به اپوزیسیون رژیم اسد. 2 ـ میدان دادن به اپوزیسیونی که هم تحت کنترول باشد و هم بتواند بدیل و رقیب اپوزیسون خارج کشوری شود.
ولی این بازی رژیم اسد شکست خورده طراحی و سقط شده زاده شده. فقط آنچه را میتوان فقط نتیجه گرفت اینست که در شرایط فقدان یک تشکیلات منسجم شبه بلشویکی ( که تازه بلشویکها هم ازآلمانها کمک گرفتند و بدون کمک آلمانها پیروزی اکتبر برای آنان غیر ممکن میبود)، هیچ مبارز با احساس مسئولیت سیاسی حق ندارد با پایبندی به «توهمات و تابوهای سیاسی» بجای رئالیسم سیاسی با سرنوشت مردم خود بازی کند. خوشبختانه شورای ملی سوریه مثل شورای دولتی موقت لیبی در مسیری درست و مسئولانه قرار دارد لذا با اطمینانِ متکی بر حکم پیش گفته به نقل از سون تسو: نیروی خود را بشناس! نیروی حریفت را نیز! پیروز میشود؛ با قطعیت میتوان گفت که انقلاب سوریه پیروز و رژیم اسد سرنگون میشود!
توضیح: این یاداشت با فرصتتی کوتاه ضمن کار نوشته شده وفارغ از اشتباهات املایی انشای نمیتواند باشد. در اصرع وقت انرا تصحیح و تکمیل میکنم.
*
کتاب «هنر جنگ» سون تسو اشتهار جهانی دارد و امرزه نه تنها در آکادمی های نظامی بلکه در مدیریت مالی و صنعتی نیز وسیعاً تدریس میشود.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

عرفان

درود بر اقای تبریزیان گرامی واقعا از تحلیل های زیباتان لذت میبرم و همیشه از ان استفاده میکنم در این مورد کاملا با شما موافقم و امیدوارم مردم دلیر سوریه بالاخره در مقابل استبداد پیروز شوند چون واقعا لیاقتش را دارند ...... به امید روزی که جنبش ملی ما هم دوباره شعله ور بشود و استبداد دینی را برای همیشه به زیر بکشیم و مطمئنم ان روز خیلی نزدیک است
زنده باد ازادی پاینده ایران

October 10, 2011 07:27:39 PM
---------------------------

کاوه یزدانی

درود بر روان ( ژنرال نامدار سون تسو ) وآقای حبیب تبریزیان گرامی

ابتدا شعری از حکیم ابوالقاسم فردوسی طوس، به افتخار روان ژنرال ( سون تسو ) وبه یاد حکیم طوس می نویسم.

پسندیده ترین تعریفی از دیپلمات ودیپلماسی در این شعر در می یابیم. شاید در شرایط کنونی اپوزیسیون ایرانی بتوان از شعر حکیم طوس آموخت، که در تخصص من نمی باشد می توان از شاهنامه شناسان پرسید. شاید هم هیچ ربطی به موضوع نداشته باشد. اما خواندنش به یاد حکیم طوس وژنرال نامدار سون تسو خالی از لطف نمی باشد. از آقای تبریزیان گرامی سپاسگزارم.

با احترام
کاوه یزدانی

فرستاده باید فرستاده ای
درون پُر ز مَکر و برون ساده ای

پیاده فرستند تو را جَنگ طوس
که اَسبَت ستانی از اَشکبوس

بیاد بزرگ مرد ایران
حکیم ابوالقاسم فردوسی

October 10, 2011 02:04:49 PM
---------------------------