خیلی چیزهای مطلوب در جمهوری اسلامی شکوفا می‌شود و به اعتلا می‌رسد. عزت و کرامت انسانی و معنویات یکی از آن چیزهائی است که در سایه حکومت اسلامی و ولایت فقیه عادل و با تقوا، آگاه به زمان، شجاع، مدیر و مدبر به عرش اعلا رسیده است. تکنولوژی هسته‌ای، دفاع سایبری، روش‌های پیشرفته مبارزه با جنگ نرم و هنر و ادبیات هم از دیگر چیزهائی هستند که در زیر سایه حکومت اسلامی رشد کرده‌اند و به ثمر نشسته‌اند. یکی از بارزترین نمونه‌های شکوفائی و اعتلای هنر در جمهوری اسلامی آفرینش اثر نفیس هنری تندیس مشک حضرت ابوالفضل العباس است.

اثر نفیس مشک نمادين حضرت ابوالفضل العباس روز جمعه ۱۳ آبان ۱۳۹۰ و همزمان با هفته فرهنگی استان البرز در مجموعه تاريخی فرهنگی سعدآباد در شمال تهران رونمائی شد. به گزارش خبرنگار دین و اندیشه پانا، این اثر نفیس از مشک حضرت ابوالفضل العباس پس از رونمائی به کربلای معلی انتقال یافته و در حرم مطهر قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل نصب می‌شود.

این تندیس با ارتفای ۳۳۰ سانتیمتر، به بهنای ۲۵۰ سانتیمتر و با یک تن وزن، از جنس سنگ و کامپوزیت ساخته شده است. به گفته محمد رضا پوینده، مدیرکل میراث فرهنگی استان البرز، این نماد به همت ۱۶ نفر از هنرمندان صنایع دستی استان البرز طی هشت ماه زیر نظر محسن گلستانی، استاد پیکره‌تراشی ساخته شده است. محمد رضا پوینده افزود: اين اثر هنری با توجه به حادثه کربلا طراحی شده و هدف هنرمندان کرج از تهیه اين مشک نمادین يادآوری وقايع کربلا بوده است. محمد رضا پوينده با تاکيد بر اينکه اين مشک از دو بخش تشکيل شده است، گفت: کاسه پائينی اين مشک شامل حوضی با ۱۲ پر است که هر يک به نام يکی از ائمه مزين شده و در هر بخش کلمه "الله" و "السلام عليک يا ابا عبدالله الحسين" حک شده است و در قسمت بالايی آن شش فرشته کار شده که در حال حمل مشک حضرت ابوالفضل عباس هستند.

آیات عظام هم آنجا بودند

به گزارش روابط عمومی مجموعه سعدآباد، مراسم رونمایی از مشک حضرت عباس با حضور نمایندگانی از دفاتر مراجع تقلید قم، علمای اسلام، طلاب، روحانیان، مسئولان استانی و دیگر اقشار مردمی برگزار شد. نمایندگان آیات عظام نوری همدانی، شبیری زنجانی، موسوی اردبیلی و صافی گلپایگانی از جمله حضار در این مراسم بودند. در ادامه اين مراسم دو تن از مريدان حضرت ابوالفضل به نقالی در مورد ويژگی‌های اخلاقی و جوانمردی‌های آن حضرت پرداختند.

"یا ابوالفضل" یا "یا اباالفضل"؟

موضوعی که عمیقاً موجب تأسف است آنست که چنین اثر نفیس و گرانبهای هنری در ایران نخواهد ماند و به عراق ارسال خواهد شد. جا دارد تا مقامات جمهوری اسلامی با حمایت از هنرمندان متعهد و ولایتمدار و تخصیص بودجه لازم، زمینه را برای تولید انبوه این اثر نفیس هنری فراهم کنند و دستکم یک نسخه از این مشک مبارک را در هر شهر و روستای ایران اسلامی نصب کنند. البته هنوز اول ماجرا است اما معاندان نظام مقدس جمهوری اسلامی و دست نشاندگان استکبار جهانی یک غلط دستور زبان عربی هم روی متن‌ها و شعارهای دور و بر این اثر نفیس پیدا کرده‌اند. این معاندان می‌گویند که "السلام العلیک یا ابوالفضل العباس" غلط دستوری است و در واقع بایستی "السلام العلیک یا اباالفضل العباس" باشد تا دستور زبان عربی رعایت شده باشد. حالا بایستی صبر کرد و دید که آیا آمریکائی‌های جانخوار که هنوز هم در عراق حضور نظامی دارند عراقی‌ها را تحریک خواهند کرد تا در مقابل این غلط دستوری ادعائی واکنش نشان دهند یا نه.

حجاب اسلامی فرشته‌ها

نکته دیگری که اهمیت آن به مراتب از غلط دستوری ادعائی بیشتر است، برهنه بودن آن شش فرشته‌ای است که در حال حمل مشک حضرت ابوالفضل عباس هستند. اداره کل میراث فرهنگی جمهوری اسلامی بایستی ضمن تذکر جدی به گروه ۱۶ نفری هنرمندان صنایع دستی استان البرز و شناسائی و اخراج عنصر یا عناصر نفوذی ضد انقلاب که موجب این اقدام منافی عفت اسلامی در این اثر نفیس هنری بوده‌اند، تأمین فوری حجاب اسلامی این شش فرشته را در دستور کار قرار دهد و به این ترتیب ارزش‌ها و آرمان‌های اسلامی و انقلابی را برقرار کند.

ابوالفضل عباس قمر بنی هاشم که بود و چه کرد؟

او را ابوالفضل ناميده‌اند زيرا فرزندی به نام فضل داشته است. ابوالفضل عباس فرمانده و پرچمدار كربلا، مظهر رشادت،‌ جوانمردی،‌ گذشت،‌ فداكاری، پاسداری و پاكبازی در تشیع است. پدرش امام اول شیعیان علی و مادرش فاطمه (ام البنين) است. وی نماينده اول امام شیعیان، هنگام گفت و گو با دشمن، عمرسعد، در كربلا بود. ابوالفضل عباس از نخستين روز قيام حسين در مدينه، حامی و نگاهبان و همراه امام حسین بود. هنگام رفتن امام حسین به دارالاماره مدينه، با شمشير آخته مراقب و نگاهبان برادر و مولايش بود.

ابوالفضل عباس هشتاد نفر را یکجا کشت

ابوالفضل عباس در عصر تاسوعا، امان نامه شمر را كه برای وی و برادرانش آورده شده بود رد كرد. در شب عاشورا، در رأس كسانی بود كه اعلام وفاداری كرد و سپس در روز عاشورا پس از شهادت ياران، او سه برادرش را پیش از خود به ميدان فرستاد و شاهد جنگ و شهادت آنان بود. وقتی همه یاران شهید شده بودند نزد برادرش امام حسین شتافت و اذن میدان طلبید. در آن موقعی که صدای العطش كودكان بلند بود، امام حسین وی را به سمت فرات فرستاد تا قدری آب بياورد. ابوالفضل عباس مشک خشكيده را برداشت و به سوی رود فرات رفت. ابوالفضل مشک را از آب پر كرد و كف دست در آب فرو برد تا بنوشد كه ياد عطش برادر و اهل حرم افتاد و آب را رها كرد و درس بزرگی، جوانمردی و گذشت به انسان‌ها آموخت. در بازگشت با سپاهیان عمر سعد روبرو شد و با وجود آنکه چند دقیقه پیش از آن درس جوانمردی و گذشت به انسان ها آموخته بود، هشتاد نفر را در مدت کوتاهی کشت.

نوفل ابن ارزق

حضرت ابوالفضل عباس جنگ كنان،‌ در حال عبور از نخلستان بود که ناگهان يزيد ابن ورقاء و حكيم ابن طُفيل از سپاه عمر سعد ضربتی بر دست راست وی فرود آوردند. برخی ضربه زننده را، نوفل ابن ارزق نوشته‌اند (اشتباه نکنید، این نوفل هیچ ربطی به نوفل لو شاتو ندارد). دست ابوالفضل عباس از تن جدا شد اما او با دست چپ می‌جنگيد، رجز می‌خواند و می‌كوشيد مشک را به خيمه‌ها برساند. ناگهان شمشير ديگری برآمد و دست چپ ابوالفضل نیز از تنش جدا شد. ابوالفضل مشک را به دندان گرفت كه ناگاه تيری بر مشک نشست و رشته اميد ابوالفضل عباس از هم گسست. (این همان تیری است که در اثر نفیس تندیس مشک حضرت عباس هم دیده می‌شود) سپس تيری ديگر بر سينه‌اش نشست و از اسب فرو افتاد. ابوالفضل عباس پس از افتادن از اسب تير را ميان دو زانو گرفت تا بيرون آورد كه عمود سنگين نوفل ابن ازرق بر فرقش نشست.

در شجاعت و رشادت حضرت ابوالفضل عباس ذکر بسیار رفته است. روضه خوانان و نوحه خوانان شیعه می‌گویند که حضرت ابوالفضل عباس دست راست و چپش قطع شده بود علاوه بر مشک پر از آب، شمشیر، سپر و عَلم را هم حمل می‌کرد و دهنه اسب را نیز در اختیار داشت.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

گل آقا

واقعه کربلا بهرحال ناراحت کننده است چون بالاخره تعدادی انسان بخاطر عقیده و باور هایشان کشته شدند که البته تازگی نداشت و روندیست طبیی در زندگی انسانها .
اما در مورد نبودن آب و مشگلات ناشی از آن بعضی ها میگویند در آن محل یعنی بین دجله و فرات سطح آبهای زیرزمینی آنقدر بالا است که با حفر چند متر میتوان بآب رسید . البته گویا زمین شناسی در جمع نبود و همه متخصص در مسایل آسمانی بودند .
حالا هم فرزندان همان ها در ایران همان وضع را بوجود آورده اند و با کارهای غیر تخصصی باعث آلودگی آبها ؛ خشگ شدن قنات ها و هزاران کمبود و مشگلات دیگر شده اند که اگر آنوقت فقط 72 نفر جان باختند حالا 72 میلییو ن نفر در خطرند .بقول مرحوم صادق هدایت ؛ کشوری داریم مانند خلا مردمش همچون حسین در کربلا

November 14, 2011 02:03:58 PM
---------------------------