اگر چه مقایسه تحولات سیاسی در کشورهایی مانند لیبی‌ و ایران با آنچه که در کشورهای جهان اول می‌گذرد از نظر جامعه شناسان نادرست می‌باشد ولی‌ خالی‌ از مناسبت نیست که این سؤال را برای شنیدن پاسخ از طرف صاحب نظران دوباره مطرح کنیم که در صورت سرنگونی حاکمیت اسلامی ایران تمام کسانی‌ که در سالهای اخیر از نظام بریده اند نوعی مصونیت خواهند داشت و حتا کسانی‌ که دستشان به خون جوانان این مرز و بوم آلوده بود ولی‌ بعدها اصلاح طلب شده اند مانند آنچه که بعد از انحلال آلمان شرقی‌ پیش آمد پرونده‌هایشان مختومه خواهد شد؟ امری که در اغلب کشورهای بلوک شرق روی داد..ولی‌ تجربه لیبی‌ این واقعیت را دوباره تکرار کرد شرایط در کشورهای جهان سوم کاملا با ممالک جهان اول متفاوت است در این میان کشور ما که هنوز در رده کشورهای جهان سوم قرارارد ولی‌ فرهنگ و تمدن کهن داشته و زادگاه منشور حقوق بشر است با این قضیه چگونه برخورد خواهد کرد؟ سوالی که بحث در مورد آن میتواند به حوادث بعد از سرنگونی تاثیر بگذارد من بیطرفانه می‌پرسم آیا شکنجه گران بی‌ رحمی که در سالهای اخیر به غرب آمده واصلاح طلب شده‌اند در پناه دولت عفو میشوند و آیا اصولا دولت آتی حق دارد قربانیان وخانودهای آنان را از مجازات گناهکاران به بهانه دورهٔ اصلاحات مانع کنند؟

آیا شکنجه گری که شخصا در زنده بگور کردن افراد بعنوان شکنجه دخالت داشته و مثلا الان بخاطر یک سخنرانی‌ اصلاح طلب شده و ساکن آمریکاست نباید پاسخگوی قربانی باشد؟ یا اگر همین حالا قاضی مرتضوی با اعتراض به خامنه‌ای و افشای عالیجنابان مخالف شود مدتی‌ زندانی گردد و بعد سر از پاریس در بیاورد گناهان سابقش در کشتار و تجاوز و آزار مخالفین پاک شده است؟ به راستی‌ اپوزوسیون ما نباید به بهانه تشویق به ریزش از اعلام نظر دراینموردخودداری کنند برخی‌ استدلال میکنند که اکنون زمان این بحث نیست و موجب میشود کسانی‌ که میخواهند از نظام جدا شوند تغییر نظر دهند! ولی‌ نباید از یاد ببریم در یک مبارزه آرمانی و به حق که یک ملت پشتیبان آن است حمایت از جانیان به بهانه گفته شده نوعی عوام فریبی بوده و موجب میشود به بهای گرفتن چند مهره از رژیم حمایت ملت را از دست بدهیم .طرح صادقانه موضوع ضرورتی بود که امیدوارم صادقانه از تمام جوانب بررسی شود

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

همایون

بنظر من اگر ما بتوانیم یک کشور قانونمند بر مبنای علامیه جهانی‌ حقوق بشر بر قرار کنیم که همه در برابر قانون برابر باشند (از پادشاه و یا ریس جمهور تا یک شهروند عادی) میتوان این افراد را محاکمه کرد. بهترین راه به نظر من تشکیل یک کمیته حقیقت یاب است که بیطرفانه تمام جریانات از هنگام شورش ننگین 57 تا سرنگونی را بررسی کند و نتایج آن برای به اطلاع عموم ملت ایران برسد. از لحاظ قانون میشود اون افراد را مورد تقیب قرار داد و در یک دادگاه عادل متشکل از یک هیئت منصفه به اتهامات آنها رسیدهگی کرد. به نظر من این بهترین و متمددانه ترین راه است. در این دادگاه باید به تمام عمال اینها چه خوب و چه بد رسیدگی کرد. چون به هرحال از لحاظ عدالت باید فرقی‌ بین اون کسانی که در یک مقتع ایی‌ دست از جنایت کشیدهند و کسانی که تا آخرین روز با رژیم بوده ا‌ند باشد. این کار ساده ایی‌ نخواهد بود و احتیاج به از خود گزشتهگی، فدا کردن منافه شخصی‌ در مقابل منافه ملی‌، بخشش (نه اینکه از خطاها آنها چشم پوشی شود) و صبوری زیادی است. اگر ما بتوانیم این مرحله اول عدالت را درست اجرأ کنیم مطمئن باشید کشور قانونمندی خواهیم ساخت.
بدترین راه کشتار اینها به شکل لیبی‌ و ایران خودمان در اوائل شورش 57 خواهد بود. حقیقت امر این است که ما باید یک جا از خون ریزی جلو گیری کنیم و گرنه هیچگاه از این چرخه انتقام جویی رها نخواهیم شد و هرگز نخواهیم توانست یک جامعه مدنی مدرن تشکیل دهیم. به نظر من، ولو این که بسیار سخت خواهد بود، نباید اینها را اعدام کرد. اینها باید زندانی شوند و یا به کار سخت محکوم شوند.

December 15, 2011 08:51:52 AM
---------------------------

mehr.iran

اقای موحدی به مورد ظریف و مهمی اشاره کردید .یکی از دغ دغه های من نیز همین هست که ،افراد سابق حکومت اسلامی که خود در جنایات این رژیم شریک بوده و بخشی از ان را انان انجام داده اند،الان با یک سخنرانی مخالف رژیم شده اند.اینان در فردای ایران ازاد خطری جدی محسوب میشوند و از دموکراسی سو استفاده میکنند

December 13, 2011 09:10:59 PM
---------------------------

عرفان

درود بر اقای موحدی و یاران گرامی و همیشگی
اقای موحدی اینکه فرمودید ایا عواملی که در جنایات و یا دزدی و چپاول و ... دست داشتند و بعدها به صف مخالفان نظام پیوستند باید مجازات بشوند یا نه؟ به نظر من باید 100% مجازات بشوند هر کسی تحت هر عنوانی حال چه رئیس جمهور باشد چه رهبر باشد در صورت تخطی در برابر قانون قضایی و حقوق مدنی جامعه باید جوابگو و محاکمه شود شما یک نگاه به همین غرب بندازید دومینیک استروس کان رئیس صندوق بین المللی پول به اتهام تجاوز دادگاهی میشود موشه کاتساو رئیس جمهور سابق اسرائیل هم به همین اتهام دادگاهی میشود اهود اولمرت به اتهام فساد مالی محاکمه میشود و .... که صد البته اینها پویا بودن و قوی بودن دموکراسی و نظام قضایی را در این کشور ها نشان میدهد. البته ما باید این نکته را هم در نظر داشته باشیم که حکم وحشیانه اعدام در قانون قضایی جدیدمان هیچ جایی نداشته باشد حتی در مورد جنایتکاران علیه بشریت کمااینکه ما در ایران از این نمونه ها کم نداریم که بارزترین ان روضه خوان بزرگ سید علی خامنه میباشد ما باید قوانین مدرن و منطبق با اعلامیه جهانی حقوق بشر را جایگزین این قوانین قضایی فاسد و قرون وسطایی کنیم که هنوز دیه را بر اساس شتر میسنجد و حکم وحشیانه اعدام و سنگسار و قطع دست و پا و قوانین ضد زن را به اجرا در میاورد اگر چنین کنیم میتوانیم تمامی متجاوزان به حقوق و جان و مال و ناموس مردم را عادلانه محاکمه کنیم و غنای فرهنگی خود را به رخ جهانیان بکشیم نه اینکه چون لیبی همانند عصر حجر انها را اعدام صحرایی بکنیم

December 13, 2011 12:00:20 PM
---------------------------