بسیاری از ما ایرانیان ادعا می کنیم که لیاقت داشتن یک جامعه مدرن را داریم ولی متاسفانه بسیاری از نیازهای چنین جامعه ای را در فرهنگ روزمره خود نداریم. یکی از این نیازها مسئولیت پذیری است. یعنی اعضای یک جامعه یاد بگیرند که در برابر هر اتفاق مهمی که در آن جامعه می افتد دارای بیشترین مسئولیت هستند.
این مسئولیت پذیری چیزی نیست که بتوان یک شبه به انسانهای بالغ یاد داد بلکه باید از دوران کودکی و هنگام تربیت کودکان به آنها یاد داده شود. کودکی که در زندگی شخصی و خانوادگی خود مسئولیت پذیری را یاد بگیرد بی گمان در بزرگسالی هم انسان مسئولیت پذیری خواهد بود. اگر به آن کودک یاد داده شود که در برابر عملی که به تنهایی یا به همراه جمعی دیگر انجام داده مسئول است و اگر آن عمل سبب یک خرابی یا زیان به برخی افراد شود باید پاسخگو باشد چنین فردی در بزرگسالی نیز مسئولیت اعمال خود را بر عهده خواهد گرفت بدون آنکه بخواهد تقصیر را گردن این و آن بیندازد.
مردمان موفق در دنیا مردمانی هستند که مسئولیت خوب و بد جامعه خود را بر عهده می گیرند نه اینکه بریزند و برای آخوندی فریاد بزنند و سپس بگویند چون دیکتاتوری بود ما این کار را کردیم یا بگویند انگلیس توطئه کرد و انقلاب ما را دزدید و از این دست جملاتی که تنها در بازار مکاره جامعه ایران یافت می شود.
جامعه ای که مسئولیت پذیر باشد با شهامت و راستگویی می گوید ما ایرانیان کاری کردیم که اشتباه بسیار بزرگی بود و نتیجه اش برای ایران بسیار بد بود.
این مسئولیت پذیری تنها در برابر گذشته نیست بلکه حال و آینده نیز با مسئولیت پذیری ساخته می شود.
ما ایرانیان اگر جامعه ای مدرن می خواهیم مسئولیم که برای چنین جامعه ای تلاش کنیم و همینطور با کاملا آگاهانه گام برداریم تا فردا روزی به مانند نسل پیش از خودمان تقصیر را گردن این و آن نیندازیم.
اگر امروز ما برویم و مجاهد یا ملی مذهبی یا توده ای را به قدرت برسانیم و فردا روزی بگوییم چون خامنه ای بود ما فلانی را به قدرت رساندیم این به همان اندازه سخن انقلابیون 57 احمقانه است.

در سربلندی یا سرشکستگی هر جامعه پیش و بیش از هر چیز و هر کسی خود آن جامعه مسئولیت دارد.

پیروز باشید. پاینده ایران و ایرانی. به امید ایرانی آزاد و آباد و به امید آگاهی ایرانی

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

شیر و خورشید و تاج

میهن پرست گرامی‌،

سخن از دل‌ ما میگوئی جانا. در همین زمینه ما حدودا بیش از ۱۰ یا ۱۵ سال پیش شاید هم بیشتر چون زمانی‌ بود که میهنپرست خوب ما، آقای حمید میر مطهری هنوز در رادیو صدای ایران بود و برنامه بسیار مفید "سرزمین دوردست" را اجرا میکرد. در هر حال آن زمان ما در سامانه رادیو صدای ایران (در لوس آنجلس) مطلبی نوشتیم که در مجموع همین نتیجه گیری را کرده بودیم که شما به زیبایی‌ در این مقاله مطرح کردید. اما کجاست آن گوش شنوا؟ ما هنوز در انتظاریم که آن گوش‌های سیمان گرفته باز شود.

***** و *****

حق گرامی‌،

رسانه‌های ایرانی‌ خارج از کشور همیشه چند قدم از مردم عقب تر هستند. شکل این مبارزه چند هفته‌ای‌ است که هم در داخل ایران و هم در خارج از طریق مردم (که خود از روی اجبار تبدیل به رسانه شده‌اند) تغییر کرده.

این ملت دیگر به انتظار نخواهد نشست تا رسانه‌های خارج از کشور بر سر عقل بیایند. کار از این حرف‌ها گذشته است و مبارزه در داخل ایران میرود که وارد مراحل جدیدی شود. آنهم، بدون کمک رسانه‌های خارج از کشور.

زمانی‌ که به رسانه‌ها احتیاج بود گذشت. ما دیگر فرصت این را نداریم که با هزار جا بجنگیم، از این پس تمام تمرکز فقط بر روی خود رژیم است. اگر در این میان سر و کله رسانه‌ها هم پیدا شد که چه بهتر. ملت به آنها نه نخواهد گفت. اگر هم رسانه‌ها نیامدند، خودشان پاسخ قضاوت‌های نسل فردا را خواهند داد.

شیر و خورشید و تاج

January 18, 2012 05:26:30 PM
---------------------------

حق

با درود به هم میهنانم بویژه کافه نادری های نازنینم

درود بر شما میهنپرست گرامی برای این نوشتارتان و درود بر همایون گرامی که تنها در چند خط، هر چه در دلم بود را بس بهتر از من گفت بجز یک چیز که اخیرا با کمال تاسف و تحیُّر به آن پی برده ام، کمبود جدی رسانه ها و ژورنالیست های ملی است که تشخیص داده باشند که منافع ملی ایران باید برایشان ارجح بر هر تعهد دیگری باشد، و عملاً در این راستا بکوشند. مثلاً نه تنها رسما از اقدام رضا پهلوی علیه خامنه ای حمایت کنند بلکه در خط مقدم این کارزار قرار بگیرند و با اینکار خود توجه مردم و جذب مردم در حمایت از این شکایت که شکایت ملتی است علیه خامنه ای را قوایی بخشند که شایسته آنست و هسته اولیه اتحاد ایرانیان را بوجود آورند. کمبود رسانه‌ها و ژورنالیست های ملی ای که اصلی‌ترین فقر ماست نباید در این لحظات خطیر که ایران با خطر جنگ روبروست طوری رفتار و وانمود نکنند که انگار ایران ملتهب همانند انگلیس امن و امان است که وظائف رسانه‌ها و ژورنالیستی اش عین همانی باشد که برنامه سازان و مجریان و ژورنالیست های بی بی سی، و یا صاحبان و مدیران و ژورنالیست های روزنامه گاردین به درستی برای خود قائل هستند! تازه این‌ها همه مسئولیت پذیرند و منافع ملی انگلیس شان را فدای وظائف محدود ژورنالیستی خود نمی کنند. نه کشورشان بوسیله مشتی اراذل و اوباش کهریزکی اشغال و آشغال شده و نه خطر جنگ و و به باد رفتن تمامیت ارضی شان آن‌ها را تهدید می کند! هم اکنون ما در خطیرترین لحظات تاریخ مان بسر می‌بریم و نیازمان به رسانه ها و ژورنالیست های ایرانی مسئولیت پذیر بیش از هر زمان دیگریست. اگر به مسئولیت هایی که به گردنشان است بیدار نشوند، باید متقبل سهم بزرگ خود در سر باز زدن از مسئولیت خود در همکاری برای ایجاد اتحاد بین ایرانیان بر علیه رژیم که نمونه امروزش شکایت علیه خامنه ای است، و همانطوردر به باد رفتن ایران در اثر وقوع یک جنگ باشند. در کنار گزارش دادن که امروز سردار طلایی و سردار علایی چه گفته‌اند و تجزیه و تحلیل آن، پرداختن به تکرار مکررات مصیبت های روزانه ملت، شعارهای توخالی دادن «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، هشدار دادن که حمله نظامی به کشورمان ویرانگرست و اگر چیزی از آن باقی‌ بماند جنبش آزادیخواهی ما برای دمکراسی و حقوق بشر دهه ها به عقب خواهد افتاد، و تبلیغ کردن دمکراسی و حقوق بشر چقدر خوبند و این‌ها را برای ایران می خواهیم، بیایند عملاً نشان دهند که واقعا ایران برایشان از همه چیز بالاترست. رسانه‌ها و ژورنالیست های ایرانی با اعلام پشتیبانی از این شکایت و همکاری جدی در پیشبرد این شکایت نه تنها مسئولیت پذیری خود را نشان می‌دهند و به وظیفه ملی خود عمل می‌کنند بلکه به توقع موجه ای که مردم از سرآمدان/الیت و روشنفکران خود دارند هم عمل می‌کنند و نشان می‌دهند که با مردم هستند، ملی هستند و از مردم و برای مردم هستند. این شکایت علیه خامنه ای، نه حزبی و مسلکی است، نه از سوی کسی مطرح و پیش برده شده است که فرصت طلب است و حزبی و مسلکی! نه به ضرر مردم است و نه منافع ملی ایران را به خطر می اندازد. این شکایت علیه خامنه ای است برای همه جنایاتش علیه بشریت در این 23 سال سیاه و برای حمایت از همه زندانیان سیاسی در ایران که برخی از آنها هم ژورنالیست هستند و بدرستی باید توقع یاری از همکاران ژورنالیست خود در برون مرز را داشته باشند. اعلام پشتیبانی از این شکایت بوسیله رسانه‌ها و ژورنالیست های ایرانی، و همکاری 100 در 100 آن با شاکیان که در اصل ملت ایران است، بیش از آنکه توقع مردم از آن‌ها باشد، وظیفه ملی آنهاست! اینها ارجهیت دارد به وظائف ژورنالیستی و رسانه ای آنها! این از بدیهیات است و موضوع عجیب و غریبی نیست که انقدر بازی در می آورند! بله، حمایت از این شکایت و انتظار همکاری در راستایش بوسیله رسانه‌ها و ژورنالیست های ایرانی یک توقع طبیعی و ابتدایی است و به هیچوجه هم توقع بیجایی از الیت/سرآمدان و روشن‌فکران بوسیله توده مردم نیست! الیت باید بدرد بخور باشند، آنهم نه 10 درصد بلکه حداقل 90 درصد بدرد بخور! پاینده ایران و ملت ایران

نوشته بالا بجز چند سطر اول برای کیهان لندن فرستاده شد. برای پارس دیلی نیوز هم فرستاده خواهد شد.
..................................................................................................................................................
کاوه
با درود به دوست گرامیم حق عزیز
این کامنت جنابعالی را در شبکه اجتماعی خبرنت و فیسبوک با هم میهنان خواننده به اشتراک گذاشم. چونکه حرف های من نیز می باشند.
با سپاس کاوه

January 18, 2012 02:20:48 PM
---------------------------

همایون

درود بر شما هموطن گرامی‌
من با این حرف شما کاملا موافق هستم و یکی‌ از دلایل اصلی‌ شکل نگرفتن اتحاد بین نیرو های سیاسی را در این 33 سال گذشته همین نپذیرفتن مسئولیت خود در قبال خود کشی ملی‌ سال ننگین 57 میدانم. به نظر من ملت ایران در همان سال های آغازین به اشتباه خود پی بردند ولی‌ این احزابی که در اون شورش نقش اول را بازی کردند، مثل جبهه ملی‌، نهضت آزادی، توده یی‌ ها، مجاهدین و اسلامیون دو اتشیشه و یک مشت کسانی که به خود لقب روشن فکر میداندن (و هنوز نیز میدهند ولو اینکه اینها از تاریک اندیش ترین ایرانیان هستند)هیچگاه نتنها به اشتباهات خود و خیانت خود به ایران و ایرانی اقرار نکردند بلکه با پا فشاری بر حماقت و از زیر بار مسئولیت فرار کردن بانی‌ تمام این سیاه روزی های ایرانیان بوده ا‌ند. امروز نیز همین ها هستند که مانع ایجاد یک اتحاد بین ایرانیان شده‌اند و حال که شاهزاده رضا پهلوی قدم پیش گذاشته بجای فشردن دست او برای رها یی‌ کشور، سد راه وی میشوند. کلا در فرهنگ ما ایرانیان اعتراف کردن به اشتباهات رایج نیست و همه سعی‌ میکنند که آن را ولو با دروغ (که رفتاری زشتر است) لا پوشانی کنند. تمام این حرف های دایی‌ جان ناپلئونی که انقلاب را دزدیدن، آخوند جماعت ما را گول زد، ما این را نمیخواستیم و هدف چیز دیگری بود بهانه این گروها در توجیه خیانت خود به ایران است. من که در آن دوران خردسالی بیش نبودام امروز میدانم که اگر بجای آخوند ها هر کدام از این گروها بر مسند کار میبودند اوضاع و شرایط ایران بهتر از این نمیبود! دلیل من این است که اینها اگر واقعا از روی دلسوزی میخواستاند برای مملکت کار کنند، میتوانستند از بهترین فرصتی که شاه با نخست وزیری بختیار در اختیار اینها قرار داد به یک مشروطه واقعی برسیم و ایران را دچار هرج و مرج نکنند. این دیگر ثابت شده که شاه واقعا قابلیت اصلاحات را داشت ولی‌ متاسفانه گروهای به اصطلاح سیاسی هیچ کدام دلسوز مملکت نبودند، چون کور کورانه و از روی کینه با شاه به مبارزه پرداختند بدون آنکه برنامه و هدفی‌ برای فردا داشته باشند. دشمنی اینها با پهلویها امروز نیز از سر کینه، خود خواهی‌، ندانم کاری، حماقت و کوتاه فکری اینهاست. چون اگر مبارزات ما به رهبری شاهزاده به پیروزی برسد در واقع از نظر اینها بدان معنا است که به اشتباهات خود اقرار کرده‌اند. حال آن که اینها نمیفهمند که ملت ایران سال هاست به خیانت اینها و ندانم کاری اینها پی بردهند.

January 17, 2012 08:11:45 PM
---------------------------