همزمان:آقای اوباما دریک مصاحبه مطبوعاتی در پاسخ به حریفان جمهوری خواه خود ازادامه تلاش دیپلماتیک و امید به مذاکره با جمهوری اسلامی سخن میگوید.
-خانم اَشتُن رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا به سعید جلیلی دبیر شورای عالی امنیت جمهوری اسلامی پاسخ مثبت می دهد و دعوت ایران را برای ادامه گفتگو ها درباره برنامه اتمی اش می پذیردو به اهمیت این مذاکرات تکیه می کند:" با در نظر گرفتن شرایط و مقتضیات بهتر است در اولین فرصت ممکن دیدار کرده و دور اول گفتگو ها را برگذار کنیم".
-همان روز سه شنبه ششم مارس جمهوری اسلامی اعلام آمادگی می کند که امکان بازرسی از تأسیسات نظامی در پارچین برای بازرسان سازمان بین المللی انرژی اتمی فراهم است. پارچین همان منطقه نظامی بسیار حساس است که جمهوری اسلامی ظاهرا برای تولید مهمات، موشک و مواد منفجره قوی از آن استفاده می کند، همان مکانی که ماه پیش اجازه بازرسی از آن به هیأت بازرسی که از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی از وین به تهران فرستاده شده بود داده نشد.
-آقای نتانیاهو پس از ملاقات با پرزیدنت اوباماظاهرا راضی به نظر میرسد اما به مهماندار خود یادآور میشود که در مورد ایران تحریم ها و دیپلماسی تاکنون کارآمد نبوده است.
-آقای خامنه ای پس از انجام انتخابات نمایشی مجلس، حذف تدریجی احمدی نژاد،رفسنجانی، اصلاح طلبان ودیگر مدعیان مشارکت درقدرت، برای اولین بار خود را قادر مطلق درایران معرفی میکند.
آغاز دور جدید مذاکرات میان گروه پنج به اضافه یک و جمهوری اسلامی را باید در ارتباط با رویدادهائی که به آنها اشاره شد مورد تحلیل وتفسیر قرار داد. در غیر این صورت عکس العمل طبیعی به خبر تجدید مذاکرات یادآوری همان صحنه های تکراری گذشته است. این اولین بار نیست که جمهوری اسلامی برای سرگرمی و وقت کشی با حضرات پشت میز مذاکره می نشیند در حالی که هیچگونه قصد و نیتی در مورد ترک برنامه تسلیحاتی خود ندارد. بنابراین در اولین برخورد چنین به نظر می رسد که یکبار دیگر به قول آقای خمینی غربی ها را بازی خواهند داد. اما بعید به نظر می رسد که آمریکا و کشورهای غربی تا این حد ساده لوح باشند که بدون داشتن هیچگونه دست آویزی برای موفقیت به این دوره از مذاکرات تن در دهند. احتمالاً هشدار همزمان چین به جمهوری اسلامی علیه استفاده از انرژی هسته ای برای تسلیحات یکی از شرایطی است که به موجب آن آمریکا، فرانسه، آلمان و انگلستان حاضر به تجدید مذاکرات شده اند. همچنین بعید به نظر می رسد که آقای اوباما بدون دلیلی ظاهرا موجه در برابر حریفان جمهوری خواه خود از دیپلماسی و مذاکره با ایران این چنین بی باکانه دفاع کند. باید در نظر داشت که برای او شکست در این دور از مذاکرات بدون هیچگونه شک و تردید حربه ای مؤثرخواهد بود در دست حریفان جمهوری خواهش. از سوی دیگر نباید فراموش کنیم که نتانیاهو در سخنرانی خود در همایش آیپک (AIPAC) (تشکل آمریکایی های دوستدار اسرائیل) یادآور شد که جهان حق دفاع از خود در برابر تهدید های جمهوری اسلامی را نباید معامله کند. در همان گردهمائی پرهیجان که بیش از پانزده هزار نفر شرکت داشتند وی دو سند تاریخی در ارتباط با کشتار یهودی ها مربوط به سال هزارو نهصدو چهل و چهار که در آن از آمریکا تقاضای کمک شده بود ودر نیجه بی اعتنایی به این درخواست، شش ملیون یهودی قربانی شدند را نشان داد و گفت این بار یهودیان سرزمین خود را دارند، دیگر تنها نیستند و کسی نخواهد توانست فاجعه هولوکاست را تکرار کند.
خامنه ای قادر مطلق
بنابراین باید پرسید آیا اکنون که آقای خامنه ای بیش از همیشه احساس اقتدار می کند زمان را برای نوعی سازش مناسب می داند؟ آیا سرنوشت محتوم متحد سیاسی او در سوریه وی را نگران آینده اش کرده است و از این رو می خواهد با نشان دادن اندکی انعطاف یکبار دیگر خود را از مهلکه نجات دهد؟ شرایط این قمار سیاسی برای هردو طرف آن قدر سنگین است و هزینه شکست آنقدر سهمناک که نمی توان به سهولت از کنار آن گذشت. نقش روسیه را نیز در این معرکه نباید نایده گرفت. آقای پوتین که اکنون خیالش از انتصاب مجدد آسوده شده نیازمند بازسازی روسیه است. اقتصاد روسیه به طرز خطرناکی تنها به صادرات نفت متکی شده است. هرنوع تقویت اقتصادی روسیه نیازمند کمک کشورهای غربی است از این رو آقای پوتین سعی خواهد کرد تا حدودی روابط خود را با غرب بهبود بخشد. مسأله برنامه هسته ای جمهوری اسلامی یکی از مواردی است که بدون تحمل چندان هزینه ای روسیه می تواند غربی ها را راضی کند. از سوی دیگر چین هم نشان داده است که علاقه مند به بهبود روابطش با غرب است. تصمیم کره شمالی مبنی بر تجدید مذاکرات در عوض ارسال آذوقه از سوی آمریکا یک نشان دیگر از انعطاف پذیری چین است. برای اولین بار رشد اقتصادی چین سقوط کرده است و برای زمامداران فعلی چین این زنگ خطری است که می تواند ثبات سیاسی آن کشور را متزلزل کند، از این رو احتمال همکاری چین با غرب در مورد پیشگیری از تسلیحات هسته ای در جمهوری اسلامی به مراتب بیشتر از روسیه است.
اگر این برخورد با واقعیات سیاسی روز منطبق باشد باید دید چه امکاناتی برای حصول نوعی توافق میان آیت الله و شیطان بزرگ وجود دارد. پاره ای از دست اندرکاران مسائل سیاسی ایران معتقدند که بر خلاف همه تبلیغات و مبالغه گویی ها جمهوری اسلامی دستیابی به بمب اتمی را برای اعتلای اسلام و جنگ با کفار تعقیب نمی کند. با همه نادانی و جهالت منتسب به این نظام نمی توان باور کرد که آن ها آماده انهدام متقابل و خودکشی محتمل باشند. اگر قبول کنیم که آن ها بمب اتم را برای جهان گشایی و سلطه جویی نمی خواهند آنگاه تِز دوم یعنی استفاده از بمب برای حفظ موجودیت نظام مطرح می شود. سال ها است جمهوری اسلامی کره شمالی را نمونه موفقیت در برابر هر نوع تهاجم خارجی ستایش می کند. اخیراً شایع شده است که آقای خامنه ای قذافی را سرمشق خود قرار داده و گفته است که اگر وی تسلیحات هسته ای خود را تسلیم نکرده بود این چنین بی رحمانه مورد تهاجم قرار نمی گرفت. بنابراین باید این سؤال را مطرح کرد که آیا راهی وجود دارد که جمهوری اسلامی و هم غربی ها بدون جنگ و خونریزی به اهداف خود نایل آیند. از نقطه نظر تئوری پاسخ مثبت است یعنی غرب دارای آن امکانات و وسایلی است که چنین تأمینی را به جمهوری اسلامی بدهد و یا حداقل آیت الله را مطمئن کند که اگر دست از بازی با اتم بر دارد غربی ها نیز به نوبه خود رژیم را اندک اندک تطهیر خواهند کرد و بدون هیچگونه توجهی به مسائل حقوق بشر با نظام جمهوری اسلامی کنار خواهند آمد. از سوی دیگر اگر هدف جمهوری اسلامی برای دستیابی به انرژی هسته ای حفظ موجودیت نظام باشد دسترسی به این هدف از مجرای دیپلماسی هم کم خطر تر است هم می توان بدون هیچگونه هزینه نظامی و سیاسی به آن دست یافت.
شاید دور از واقعیت نباشد که خوشبینی طرفین و تجدید مذاکرات بر همین نوع استدلال پایه گذاری شده است. آن چه از احتمال موفقیت چنین طرحی می کاهد واقعیات سیاست و اقتصاد جهانی است. در مرحله اول برنامه به اصطلاح اعتماد سازی(مورد نظر) برای یافتن راه حل مورد قبول هردو طرف کار ساده ای نیست. جمهوری اسلامی در محاسبات خود بدون شک محذورات آقای اوباما را از نظر دور نخواهد داشت. آقای اوباما علاقه مند است که هر نوع حمله نظامی را از سوی اسرائیل و چه از طرف آمریکا به بعد از انتخابات ماه نوامبر محول کند بنابراین جمهوری اسلامی هرنوع کوتاه آمدن در دور جدید مذاکرات را برمبنای این فرض مورد بررسی قرار خواهد داد. متقابلاً غربی ها و به ویژه آمریکایی ها نخواهند توانست طی چند دور مذاکره همه تجارب خود را در داد و ستد با این رژیم به فراموشی بسپارند. این دور مذاکرات انجام خواهد شد زیرا هردو طرف مذاکره به شروع آن نیازمندند. آقای اوباما به دلیل آن که انتخاباتی در پیش رو دارد، نمی تواند متقبل هیچ نوع اقدامی شود که از پیآمد آن مطمئن نباشد. جمهوری اسلامی نیز در برابر فشارهای داخلی، تحریم های به اصطلاح فلج کننده و بحران اقتصادی نیازمند آن است تا دریچه امیدی به روی مردم بگشاید و چند مدتی در انتظار دست یابی به توافق، مردم را سر گرم کند.
در چنین شرایطی این دور جدید مذاکرات برای هردو طرف از اهمیت ویژه برخوردار است. هم برای جمهوری اسلامی و هم برای آقای اوباما فرصتی خواهد بود برای وقت خریدن و در انتظار فرصت نشستن بدون آن که هیچیک از دو طرف امید واقعی و حاصلخیز بودن آن را در خود بپروراند.
پاریس
در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده میتواند با نظرگاههای حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) همخوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهیرسانی و احترام به نظرگاههای دیگراندیشان میباشند.
---------------------------
نظر شما در مورد مطلبی که خواندید چیست؟
از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.
---------------------------
کشکساب
با درود بر همه ایرانیان. آیا مثل ماجرای سفارت امریکا؛تضمین های حیاتی به اشغالگران میهنمان در حال عطا شدن است؟/////نخست وزیر اسرائیل روز پنجشنبه در نخستین مصاحبه مفصل خود پس از بازگشت از سفر ایالات متحده اعلام کرد که به تحریمهای جمهوری اسلامی فرصت اثرگذاری خواهد داد. رویترز به نقل از «منابعی» میگوید که او به باراک اوباما اطمینان داده است اسرائیل تصمیمی برای حمله به ایران نگرفته است.
March 09, 2012 06:29:39 PM
---------------------------
ایرانی
با درود خدمت دوستان و سروران، دوستان کافه نادری
کاوه جان، مداکره و توافق بزرگ و همه جانبه ای که قرار است صورت گیرد، در دوموضع انجام می شود، پس پرده و پیش پرده، پس پرده توافقات اصلی صورت می گیرد، اما چون موضوع چند سال است به شدت رسانه ای شده، بنابراین نمایشی نیز برای افکار عمومی جهان و ایران اجرا می شود. ترس و نگرانی همه از نمایش دوم نیست که اهمیتی ندارد، ترس و نگرانی از انفاقات اصلی است که در پس نمایش می افتد. مانند آن نمایشی که در سال ۵۷ در خیابان دیدی که پرده آخر نمایش بود و آنچه امروز از پرده بروی افتاده است توافقات و برنامه های اصلی بود که گوآدالوپ تنها بخشی از آن است.
درباره مقاله، به محض آنکه سایر دوستان نظر دهند، کار را شروع خواهم کرد و پیش نویس را تهیه می کنم.
پاینده ایران
March 09, 2012 03:03:39 PM
---------------------------
کاوه یزدانی
گفتگو در پس پرده ؟
بله جناب پروفسور فاطمی می خواهند کشش بدهند .
تا جایی که ما شنیده ایم گفتگو های مهم سیاسی معمولا در پس پرده صورت می گیرند نه در پیش پرده . حال کجای این گفتگوی در پس پرده برای جنابعالی عجیب و غریب است نمی دانم.
عطار از هفت شهر عشق گذشت و حضرت عالی هنوز اندر خم یک کوچه ای .
مذاکرات اینبار دو وجهه دارد .
یک . رژیم مثل همیشه در جهت خرید وقت تن به مذاکرات می دهد.
دو . اینبار اوباما نیز برای انتخاب شدن دوره دوم ریاست جمهوری نیاز شدید به وقت دارد و می خواهد مذاکرات اتمی را کش دهد .
March 09, 2012 08:47:13 AM
---------------------------
ایرانی
با درود خدمت دوستان و سروران، دوستان کافه نادری
جمهوری جهل و فساد، زمانیکه موجودیت خود را در خطر ببیند، جام دیگری درخواهد کشید، در این شک نکنید. منتها موضوع اقتصاد داخلی و انسداد سیاسی موجود در داخل ایران، به این سادگی که حضرات فکر می کنند، قابل حل نیست. چنانچه در مقابل خواست جامعه جهانی به طور کامل نیز عقب نشینی نمایند تا کل تحریم ها برداشته شود، با اقتصاد ویران داخل که بازسازی آن نیازمند اقتصاددانان، تکنوکرات ها و کارشناسان برجسته است چه می کنند؟، هیچ ایرانی عاقل وطن پرستی با آنها همکاری نخواهد کرد. انسداد سیاسی و معضلات اجتماعی نیز به جای خود از اهم مشکلات هستند، مردم دیگر گول خاتمی و دوم خرداد دیگری را نخواهند خورد تا انسداد سیاسی موقتا سوپاپ اطمینانی پیدا کند.
همه باید در این شرایط به گوش و هوشیار باشیم، نیروی ملت بزرگ ایران، در معادله این مذاکرات به عنوان پارامتری تاثیر گزار مطرح است، نباید بیکار نشست و نظاره گر بود.
پاینده ایران
March 09, 2012 08:26:02 AM
---------------------------
کشکساب
با درود برهمه ایرانیان. با احترام به نویسنده مطلب. آنچه دغدغه اصلی و اهم مهمات است؛همین موضوع مورد اشاره در نوشتار میباشد که حکومت ضدایرانی فعلی؛(شاید)توانسته؛ بدون رفتن تا جایی که کره شمالی رفت؛و بدون عقب گرد تا جایی که قذافی؛نمود؛باج تضمین امنیت را از مدافعین درآمدهای نفتی بگیرد. قطعا مستحضرند همه خوانندگان؛کسیکه با سابقه بیست و هشت سال؛مشاور امور امنیتی خاورمیانه برای رسانه ها وبخشی ازدولت آمریکا؛معرفی شده بود.در مصاحبه مفصلی؛بارها گفته که باید سالها و آرام آرام؛با حکومت اسلامی گفتگوکرد تا معنی دیپلوماسی بدهد. هنوز دیپلوماسی در حد صفر نیز در مورد حکومت اسلامی؛رعایت نشده.باتوجه به توصیه ایشان که دقیقا (مثل ارسال پیام به خامنه ای)است. تأکید کرده این حق ایران است که مثل قذافی نشود چون او همکاری کرد و نابود شد.با توجه به هشدارنویسنده محترم این نوشتار؛بنده عاجزم که بدانم؛درحالیکه تبلیغات به جایی رسیده که؛رئیس دولت اسرائیل گفته(برسر سرنوشت ملتم قمارنمیکنم)از طرفی گفته شده زمان انتظاربرای همکاری روبه پایان است؛تاجایی که یک سناتور با نفوذامریکایی؛پری روز گفته؛ایران(ازخط قرمز گذشته)ژنرال عالیرتبه آمریکایی گفته:دولت ایران برای کل منطقه و جهان(خطر جدی است)ووو. چنانچه به توافقی برسند؛افکارعمومی را چگونه راضی میکنند ؟باز با تأکید هوشیارانه نویسنده محترم؛حکومت اسلامی دستبردار ساخت جنگ افزاراتمی نیست؛چگونه بدون تخلیه توانایی؛به او اعتماد خواهندکرد؟از طرفی چگونه خامنه ایی اطمینان میابد و اعتماد میکندکه(همکاری کندوقذافی نشود)؟دیگر اینکه همانگونه که گمان داشتم؛آنقدر بازی کردند تا طرف مقابل تشنگی بازدید از(پارچین)را اعلام کرد. مثل شعبده بازها در برابر افکارعمومی؛حکومت اسلامی اعلام کرد؛رفع تشنگی فرمائیدو بازدیدکنید. (درحالیکه)اسلامیون هرکاردیگری در پارچین میکردنداز طریق ماهواره مشخص میشد.پس از آن خاکبرداری عجولانه که بعداز آن نیز؛بدلیل آلودگی بالا رادیو اکتیو که در محل آشکارمیشد. نه تنها هیچ اقدام اتمی آنجا نشد بلکه به دو علت اول اثرزدایی؛رادیو اکتو؛دوم تشنه کردن برای بازدید.عمدا با بازدید آنجا به بهانه های مختلف؛مخالفت کردند.این بخش از عرایض که در پیش مینویسم نیاز به بررسی دارد؛چون(شنیدم)از حدود سه سال پیش چیزی شبیه سیلندر گاز میسازندکه تحقیقات ماهواره ای را فریب بدهند؛شبیه موشک است و تعداد زیاددرحال تولید.قطعا از توانایی دانش کم بنده خارج است که بدانم آیا فریب ماهواره؛با این روش شدنی است یا نه؟ بهرحال براین باورم؛پارچین اهمیتی ندارد که از طریق بازدید آن بشود اطمینان خاطر داد و گفت :دولت اسرائیل میتواندبه مردم آنکشور بگوید؛نیازی به اقدام نداریم؛چون خطر مهارشده و جدی نیست. با پوزش و سپاس. پاینده ایران؛سربلندایرانی.
March 08, 2012 05:52:59 PM
---------------------------
|