روز گذشته نمایندگان هفتاد کشور در استامبول دور هم جمع شدند و در یک اقدام بی سابقه گروهی از مخالفان سوریه را به عنوان شورای ملی سوریه به رسمیت شناختند. شورای ملی سوریه از این پس نماینده مردم سوریه به حساب می آید. این عمل باعث می گردد که بین گروهای مخالف بشار اسد، اتحاد ایجاد شده و آنها بتوانند به سرعت به دموکراسی دست یافته و دولت بشار اسد که در ماههای گذشته جنایات فراوان و غیر قابل بخششی را مرتکب شده است را بر کنار کنند.

یکی از عواملی که باعث شد، تا شورای ملی سوریه تشکیل گردد اتحادی است که بین افراد و گروههای مخالف دولت بشار اسد به وجود آمد، اتحادی که اگر وجود نداشت، هرگز چنین شورایی به رسمیت شناخته نمی شد. به رسمیت شناختن چنین شورای را می بایست به فال نیک گرفت و قدمی مثبت برای ایرانیان مخالف حکومت آقای خامنه ای و اطرافیانش دانست چرا که این تصمیم، بابی را برای گفتگو بر سر به رسمیت شناختن شورای ملی ایران باز می کند.

اما آیا اپوزیسون های خارج نشین می توانند در نهایت به اتخاذ تصمیمی واحد برای تشکیل شورای ملی دست یابند یا خیر؟ سوالی است که ذهن بسیاری از آزادی خواهان و دموکراسی طلبان را به خود مشغول کرده است و از طرفی و مهم اینکه بسیاری از دولت های بیگانه و به خصوص کشورهای غربی منتظرند تا چنین شورایی توسط ایرانیان تشکیل گردد، شورایی که مورد اعتماد اکثریت مردمان ایرانی بوده و ایرانیان را به آینده ای روشن امیدوار کرده و برای ایرانی با نظام مردم سالاری واقعی تلاش کنند، نظامی که در آن این امکان وجود داشته باشد تا همه گروهها و احزاب و افراد بدون آنکه از طرف گروه و یا افرادی حذف شوند در سرنوشت و آینده کشورشان نقش داشته باشند.

پاسخ به سوال مطرح شده روشن است. نه می توان گفت آری آنها می توانند دور هم جمع شوند و نه می توان گفت خیر انها نمی توانند، به دلایلی از جمله منفعت طلبی به نتیجه ای واحد دست یابند، تنها می توان گفت که انها مجبورند به این نقطه از تصمیم برسند که در چنین شرایطی اتحاد را بر اتهام و طرد کردن یکدیگر ترجیح دهند. اپوزسیون های خارج نشین از اصلاح طلب و جنبش سبز و توده ای و کمونیست و سلطنت طلب گرفته تا حتی کسانی که قائل به نظام جمهوری اسلامی هستند ولی مخالف حاکمان جمهوری اسلامی هستند، از رضا پهلوی و امیرارجمند و واحدی گرفته تا کدیور و مهاجرانی و دیگران مجبورند که اتحاد نموده و شورای ملی ایران را تشکیل دهند. تشکیل شورای ملی نخستین قدم برای نشان دادن حسن نیت بر ایجاد یک نظام مردم سالار و دموکراتیک است قدمی که می تواند بسیاری از مشکلات و موانع رسیدن به کشوری آزاد و پیشرفته را بر طرف کند. در این شورا فرد مطرح نیست، نظر جمع اهمیت دارد، نیازی نیست در این شورا شخصی رییس باشد و دیگران از او اطاعت کند می توان برای این شورا هیاتی را مشخص کرد و این هیات تصمیم های مهم را اتخاذ کرده و نظر کشورهای جهان را به خود جلب کنند و با فعالیت حرفه ای و سازمان یافته ترتیب به رسمیت شناختن این شورا را در میان کشورهای دیگر جهان بدهند. این شورا می تواند با استفاده از متخصصان علم حقوق، سیاست و جامعه شناسان و اقتصادانان که تعدادشان نیز کم نیست، زمینه تدوین یک قانون اساسی جامع و کامل که عاری از فرد گرایی باشد را به وجود اورد.

بنابراین به تمام سیاسیون که در مخالفت با سیاست های حاکمان جمهوری اسلامی تلاش می کنند توصیه می کنم، تا دیر نشده و کشورمان بیش از این مورد غارت و دزدی و ظلم و ستم قرار نگرفته، دست به دست هم دهند و چنین شورای را تشکیل دهند و اجازه ندهند ده ها میلیون ایرانی که هر کدام از آنها حق زندگی سالم و شرافتمندانه را دارند، بیش از این متحمل ضرر گردند. اجازه ندهند که قوانین غیر انسانی همچنان بر قوانین انسانی سایه افکنده و شهروندان ایرانی جانشان گرفته شود و اجازه ندهند حقوق کودکان و زنان ایران زمین، بیش از مورد تعرض و تجاوز قرار گیرد. امروز دیگر جای بحث کردن و به حاشیه بردن مسایل شخصی مطرح نیست و نباید زمان و وقت و زندگیمان را برای سرکوب دیگران تلف کنیم و قدرت جمعیمان را تنزل بخشیم. مطمن هستم در داخل ایرانیان چه آنهایی که خارج از کشور هستند و چه انانی که داخل کشور هستند، مردان و زنان با هوش، قدرت مند و لایق بسیاری هستند که می توانند گوشه ای از مشکلات مرمان ایران را حل نموده و راه رسیدن به زندگی مرفع برای ایرانیان را هموار کنند.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------