راستش ما گمان می‌کردیم که اول «درخت کدوحلوایی» مسلمان شد. اما بعدها دیدیم و شنیدیم که مومنین و «معتقدین» معتقدند که حضرت بادمجان «سلام الله علیه» نخستین [1] «درخت»ی بود که اسلام آورد. غلط نکنم پیامبر اسلام در زیست شناسی رفوزه شده بود که بوته‌ی بادمجان را «درخت» می‌دید. شاید هم در بیابان بی‌آب و علف عربستان 1433 سال پیش بوته‌ی بادمجان را درخت «عرعر» می‌دیدند و زیر سایه‌اش دراز می‌کشیدند و خودشان را در بهشت اعلی علییین حس می‌کردند و با حوری‌ها و غلمان‌های آن دور و بر «حال» می‌کردند و از این حرفها؛ کسی چه می‌داند؟

بهشتی که شیر و عسل توی جوی آبش راه افتاده باشد و همه جا را «نوش» کند، بهشت ناجوری باید باشد. عسلش به همه جا می‌مالد و شیرش هم پس از چند روز کپک می‌زند و می‌ترشد و بوی گندش همه جا را برمی‌دارد. اصلا چرا باید به جای آب، توی جوی آب بهشت «شیر و عسل» رژه بروند؛ مگر این که باور کنیم که حضرت ِ وعده دهنده‌ی بهشت، هیچگاه یک صبحانه‌ی درست و حسابی نوش جان نکرده که برای یک بند انگشت عسل و یک قوطی حلبی شیر پاکتی، این همه وعده و وعید بار پیروانش می‌کند؛ خنده دار این که «پیروان» صبحانه کوفت‌کرده‌ی «حضرت خاتم النبیین» هم به این «غلطهای املایی/انشایی» اعتراضی ندارند!

ما خودمان توی باغ پشتی خانه‌مان یک «درخت عرعر» کاشته‌ایم که هر سال «خربزه» می‌دهد. عرعرش را آخوندهای معمم و مکلا می‌کنند و پای لرز خربزه‌اش ما باید بنشینیم. به گمانم «درخت کومبیزه» هم دست کمی از «درخت بادمجان» ندارد و می‌توان همانگونه زیر سایه‌اش [مثل درخت صرصر] لم داد و غش و ضعف کرد.

البته بعدها دیدیم که تنها «درخت»ی که اسلام نیاورد همانا «درخت زرشک» بود که به همه‌ی این چرندیات می‌گفت «زرشک» و به ریش همه‌ی مومنین و مومنات «هرهر و کرکر» می‌خندبد. بعدها هم کاشف به عمل آمد که «درخت» سیر خیلی خیلی مومن‌تر از «درخت» بادمجان است؛ چرا که همه‌ی مومنین و مومنات به شدت معطر به بوی گندش هستند و از توی حلق حناق گرفته و از زیر بغل نتراشیده و گند گرفته‌شان بوی ترشیدگی و بوی سیر در همه‌ی زمین‌ها [که کربلاست] و همه‌ی زمان‌ها [که عاشوراست] منتشر می‌شود.

ما خودمان یک نسبت دوری با «درخت» زرشک داریم و برای همین هم هرجا کم می‌آوریم و به پای استدلالات چوبین مومنین و مومنات نمی‌رسیم، یک شیشکی زرشکی بارشان می‌کنیم که خیلی «حضرت درخت زرشک» را خوش می‌آید. شیشکی بعلاوه‌ی زرشک را سالهاست توی کتابها و دفترهامان [ و البته توی حافظه‌ی کامپیوترمان] قایم کرده‌ایم. [همراه با دو سیر و نیم آب زرشک] بیچاره‌ها وقتی خیلی بهشان زور می‌آید؛ کله‌شان را می‌کنند بیرون و یک «زرشک ناب محمدی» به ریش و گیس مومنین و مومنات می‌بندند؛ به جان مامانم راست می‌گویم!

تازه ما کلی هم سانسورشان می‌کنیم؛ اما چه می‌شود کرد؛ در قرن بیست و یکم دیگر نمی‌شود زرشک و شیشکی را سانسور کرد. هر چقدر هم «درخت بادمجان» عزیز و محترم باشد و اول از همه اسلام آورده باشد و در شبهای تاریک «بی‌صیغه» حالی به «شیعیان اثنی حشری» بدهد.


درود بر آب زرشک و شیشکی و کومبیزه
مرگ بر سیر و بادمجان و درخت عرعر


1 - پيغمبر اكرم [ص] فرمود: «بادنجان زياد مصرف كنيد كه اول درختى است كه بخدا ايمان آورده است!»/ مكارم الأخلاق‏، شيخ حسن [فرزند شيخ طبرسى‏]مترجم سيد ابراهيم ميرباقرى، ناشر، فراهانى‏، تهران‏، چاپ دوم‏ 1365 شمسی،‏ جلد‏ اول، برگ 349 ‏

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

کشکساب

با درود برهمه ایرانیان. با احترام بر بانوی ایرانی؛همیهن گرامی؛نویسنده شجاع و آگاهی رسان ؛خانم نادر افشاری عزیز؛که مماشات با غارتگران و اشغاگران میهنمان؛ایران را؛سالهاست؛(سه طلاقه کرده اند) نخست اینکه (الله رب ال... ین)در کجا گفته عسل را در جوی آب جاری میکنیم؟ دیگر اینکه:حدستان درست است .از آنجا که عسل را زنبور با نشستن برگل ومکیدن شهدگل ؛میسازد و برای جریان عسل در رودخانه ایی که در طول و عرض یک مرتع؛ببخشید؛باغ؛که موصوف صفتهای آنچنانی است.قطعا گلستانها باید باشد که:هیچ مورخی چنین نشانی در اطراف؛مکه(سوره های مکی)و مدینه (سوره های مدنی)در بیست و سه سال وحی گیری رسول الله؛نداده؛پس آیا میشود گفت؛سنگ بزرگ علامت نزدن است. یعنی اصولا چنین وعده ایی فقط برای تقویت ایمان بوده و رودهای عسل را خواهش میکنم ؛شمارا به جدتان؛(چون میدانم ار سادات مکرمه حسنی هستید) ندیده و نخوانده بگیرید و در نوشتهای آتی؛مرحمت بفرمائید؛ زرشک آلود نکنید.دیگر اینکه: در سوره مبارکه لقمان؛لقمان حکیم از قول الله رب ال ....ین.به پسر کوچکش میگوید؛ان انکرالاصوات لصوت الحمیر. که مستحضرید(بدتریت صداها؛صدای خر است)لذا لطفا از بکار بردن کلمه خر زهره خودداری نموده و من بعد؛در ارتباط با روحانیون وعلمای عظیم الشأن اسلام از کلمه قرآنی مورد اشاره؛استفاده بفرمائید.شادوسربلندباشید. پاینده ایران؛سربلندایرانی.

April 09, 2012 12:16:10 AM
---------------------------