بعد از آنکه جمهوری اسلامی توسط رئیس جمهور منتخب رهبری نظام ولایی ، به امید گره زدن تنش با غرب بر سر مسئله هسته ای ، دور تازه جنگ سیاسی ایران و امارات بر سر مالکیت جزیره ابوموسی را ، ابلهانه دامن می زند ، ادعای مالکیت دولت امارات نسبت به سه جزیزه ایرانی( تنب یزرگ و کوچک و ابو موسی ) و همچنین اصرار چندباره اعراب برسر تغیر نام ” شاخاب پارس ” (خلیج فارس)به خیلج عربی، بار دیگردر جوامع بین الملل موضوعیت می یابد و از طرفی زمامداران جمهوری اسلامی با ایجاد این بهانه ملی در داخل کشور ، باعث تحریک عرق ملی ایرانیان می گردند تا بدانجا که از هر طیف و نگرش، در دنیای مجازی به‌ هم‌گراییِ کلامی بر سر تثبیت نام خلیج پارس دست می یابند و برای چتدمین بار در فضای مجازی با ایجاد بمب گوگل ، نام خیلج فارس را در این شبکه جستجو گر ، در صدر می نشانند و طرفه آنکه این پیروزی وقتی تکمیل می گردد که با هجوم به صفحه منتسب به ملک عبد اللله پادشاه عربستان در فیس بوک ،و گذاشتن پیام های تمسخر آمیز مانند ” اقرأ یا شیخ: گچ پژ، گچ پژ ” او را مجبور به بستن صفحه خود در این شبکه احتماعی می کنند تا باعث خوشحالی این طیف از وطن پرستانی شود که درچند سال اخیر ، مبارزه برای کسب احقاق حق خود و آزادی وطن را ، با شعار نویسی در شبکه های اجتماعی دنیای مجازی ، پی میگیرند بی آنکه پای از خانه بیرون گذاشته و در دنیای حقیقی برای مقابله با استبداد حاکم که باعث و بانی همه تنش های امروز با همسایگان و ایضا با جهانیان هستند ، به اتحاد و همگرایی دست یابند.

صرف نظر ازتبعات چنین مناقشاتی آن هم در شرایط کنونی کشورمان که بی شک نتیجه ابی پرمخاطره و پر هزینه برای طرفین این تنش خواهد داشت، ریشه کینه ورزی و عداوت بین ایرانیان و اعراب بر خلاف تصور گروهی که گمان می کنند از زمان حمله اعراب به ایران بوجود آمده ، ریشه در اختلافات معاصر دارد ، و به گفته دکتر حمید احمدی، استاد روابط بین الملل دانشگاه تهران، این دشمنی ازدهه ۶۰ با ایجاد ” پان عربیست ” آغاز شد، ودشمنی بین اعراب با دیگرملل غیر عرب خاصه با ایرانیان ترویج می یابد و برای اولین بار در این دهه بود که ادعای اعراب در خصوص نام خلیج فارس به طور جدی مطرح می شود و بر اساس ایدئولوژی این جماعت پان عربیسم است که نه تنها نسبت به نام خلیج فارس بلکه در مورد خوزستان و بلوچستان هم ادعاهایی مطرح می گردد چرا که بر این باورند چون خوزستان زمانی تحت سلطه شیخ خزعل بوده ، بنا بر این از زمره سرزمین های مربوط به عربستان است و برخی از گروه پان عربیست های تندرو هم پای از این ادعا فراتر نهاده و هم وطنان بلوچ ایرانی را عرب می دانند و با این باور حتی کتابی هم نوشته اند که شرح ماجرای این ادعا نیز در کتاب ” قومیتها و قوم گرایی در ایران ” نوشته دکتر احمدی به تفصیل شرح داده شده است که خواندنی است طرفه آنکه بدانیم پان عربیست ها حتی نسبت به ایالت اسکندرون ترکیه هم ادعا ی مالکیت دارند .
بی شک مقابله با متجاوزینی که قصد جدا کردن بخشی ازپاره تن ایران، این کهنه دیاررا دارند و با تعرض به نام خلیج همیشگی فارس قصد تعرض بر هویت ایرانی ، وظیفه ملی و میهنی هر ایرانی وطن پرست است ، اما آنچه در این جوشش میهنی تامل پذیر می آید ، مبارزه این گروه از وطن پرستان بر سر حفظ هویتی است که بیش ازآنکه توسط بیگانگان مورد تعرض قرار گیرد ، طی سی سال گذشته توسط نظام حاکم بر این اب و خاک ، در معرض نابودی قرار داشته ، آن هم با منع سنت ها و ائین پارسی ، چون برگزاری اعیاد و جشنهای نوروزی که از زمره نشانه های هویت ایران و ایرانیان است، که به مراتب خطر ناک تر از دشمنان برون مرزی بودند چرا که بیگانگان چشم به ثروت های این ملت دوخته اند و زمامداران حاکم بر این اب و خاک طی سی سه سال گذشته علاوه بر چپاول ثروت ملی ، چشم به نابودی هویت ایرانی نیز داشته اند و در همه زمینه های فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی ،تیشه بر ریشه اصول ایرانیت و تمامیت ایران زده اند، ودرمقابل ما سینه چاکان وطن پرست در تمام این سال ها آنچنانکه نیاکانمان برای حفظ این هویت مبارزه کرده اند ، همتی نداشته ایم اما در مقابل ادعای واهی حاکمان بیابانگرد امارات که چند صباحی با فروش نفت ، و ایضا با بخش عطیمی از سرمایه گذاری های ایرانیان ،بوجود امده است ،با نشان دادن رگ های گردن به مقابله بر می خیزیم آن هم نه در عمل بلکه از پای کامپیوتر هایمان در دنیای مجازی ، حال آنکه دشمن واقعی در میان ما و در خانه حضور دارد و تا کنون بار ها تنها در مواقع احساس خطر ، با تحریک عرق ملی ،از هویت ایرانی استفاده ابزاری کرده است ، آنچنانکه درماجرای اخیر جزیره ابو موسی ،شاهد بودیم واز قضا بسیاری از هم وطنان خوش باورنیز آن را باور کرده اند و این در حالی است که زمامداران امروز این گستره تاریخی همواره ، با اتخاذ سیاست های دشمن پروری ، شخصیت ملی و هویت ایرانی را درنزد جهانیان به زیر سوال برده اند تا بدانجا که دیگر نمی توان این حصاری که امروز برای ملت ایران ساخته اند ، آن را ایران نامید، شاید به گفته آن هم وطن آواره در غربت ، ایران فرا تر از آنیست که میپنداریم یا میپندارند. ایران جایی است که نوروز ، جشن گرفته میشود و تولد هنرمندان و شاعران پارسی گوی را گرامی میدارند ، آنجا که رودکی سمرقندی بفارسی شعر میگوید…نه ترکی و هنر مند بزرگی همچون امین الله حسین با وجودیکه متولد سمرقند بود وبیشتر عمرخود را در غربت به سر برد…موسیقی مینیا تور های ایران را تصنیف میکند…نه مینیاتور های ترکمنستان را،ایران بزرگ آنجائی است که بزرگ علوی رمان فارسی مینویسد نه آنجائیکه رئیس جمهورش سخنرانی خود را به زبان تازی آغاز میکند…آنجاایران من نیست.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------