آغاز جنبش سبز در خرداد ۸۸، نقطه عطفی در مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران و تبلور تحولی بزرگ در جامعه ایرانی بود. جنبشی کثرت گرا که همه اندیشه ها و گروه ها را در بر گرفت ودستاورد های عمده ای را در درون و بیرون از مرزهای ایران به همراه داشت. این جنبش، که ریشه در عمق جامعه جوان و پوینده ایران دارد، به دلیل تکثرگرایی و مبارزات به دور ازخشونت که تنها هدف محوریش حاکمیت صندوق رای است، نمایانگر رشد و بلوغ سیاسی جامعه ایران برای برقراری و دستیابی به یک دموکراسی مدرن است.

سه سال پیش، مردم کشورمان پس از تقلب سازمان یافته درانتخابات، با تظاهرات میلیونی به دور از خشونت و با فریاد زدن شعار "رای من کو؟"، خواسته برحق و اساسی خود که رفراندوم آزاد بود را مطالبه کردند. شهروندان ایرانی با عقاید گوناگون، دوشادوش یکدیگر در تظاهرات سکوت، اعتراض صلح جویانه خود را به حکومت جمهوری اسلامی و جهانیان نشان دادند. دو نامزد برگزیده شورای نگهبان، آقایان موسوی و کروبی، معترض به نتایج انتخابات، شجاعانه با مردم همگام شدند و حصر را بر قصر ولی فقیه ترجیح دادند. شهروندان برونمرزی نیز همصدا و یکدل با ایرانیان درون کشور و با آرزوی بازگشت به سرزمین مادری خود و برقراری دموکراسی، جهانی را سبزکردند.

سرکوب تظاهرات اعتراضی به دور از خشونت، ضرب و شتم و کشتارو اعدام های گروهی، بازداشت های غیرقانونی، زندانی كردن و شكنجه كنشگران عقیدتی، مدنی، كارگری و سیاسی، آدم ربایی و حبس، آزار و اذیت و شکنجه فعالین و وکلای مدافع حقوق بشر، از جمله جنایات سازمان یافته و سیستماتیک پس از انتخابات خرداد ۸۸علیه مردم ایران، توسط رژیم جمهوری اسلامی و با فرمان مستقیم علی خامنه ای است. افزون بر این، ماجراجویی های منطقه ای و دخالت در کشتار و سرکوب آزادیخواهان وشهروندان سوریه و کمک به رژیم بشار اسد، جنایت های گسترده این حکومت را بر همگان آشکار ساخته است.

دستگیری و اذیت و آزار مادران داغدیده پارک لاله، اعتصابات غذایی زندانیان، دیدار یک مادر از پشت شیشه های زندان با فرزندان خردسالش و بسیاری موارد دیگر همگی گواه بر زنده بودن این جنبش است، وظیفه ملی یکایک ما ایرانیان است تا برای برکناری این رژیم و گذار بسوی دموکراسی در کشورمان دست در دست هم دهیم و محکم تر از هر زمان دیگر برای تشکیل یک آلترناتیوسکولار و دموکرات متحد شویم.

به یاد جانباختگان راه آزادی و زندانیان در بند حاکمیت تمامیت خواه جمهوری اسلامی، بعنوان یک آزادیخواه و مدافع حقوق بشر، در این موقعیت حساس تاریخی که خطرات زیادی کشورمان را تهدید می کند، دگربار پیمان خود را با همه آزادیخواهان ایرانی، اعلام می دارم و تا آخرین نفس برای آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی-عقیدتی و رسیدن به دموکراسی و حقوق بشر در ایران از هیچ تلاشی دریغ نخواهم کرد.

افق سیاسی من، گذر از شرایط کنونی در چارچوب نافرمانیهای مدنی به دور از خشونت و آشتی ملی برای گذار به فردایی بهتر برای مردم کشورم ایران است تا هم میهنانم بتوانند آزادانه از طریق صندوق رای در شرایطی یکسان و برابر، سرنوشت سیاسی خود را انتخاب کنند.


خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------