آنکه «لائیسیته» را فریاد زد و جدائی دین و دولت را خواستار شد. آنکه به شاه اعتراض کرد که نباید تقویم ایرانی را تغییر میدادی. آنکه به آیت‌الله خمینی گفت که برایت در قم واتیکان درست میکنیم. آنکه فکرش به این چیزها میرسید و حرفش را میزد، «نوکر بی‌اختیار» لقب گرفت. آنهم از سوی کسانی که خود نوکران بی‌اختیار و بلکن بی‌خبر «ایدئولوژی» و مذهب بودند.

روزی که سر بریدندش (پانزدهم مرداد) فردای مشروطیت بود!
یاد کشته‌شدگان انقلاب مشروطه و یاد شاپور بختیار را گرامی میدادیم.

روزگاری روزگاری داشتیم

این سروده را به مهندس حمید ذوالنور، یاروفادار بختیار تقدیم کرده‌ام.

روزگاری روزگاری داشتیم
بهر خود شهر و دیاری داشتیم

در خیابان راه میرفتیم ما !
ترس کی از پاسداری داشتیم

هیچکس کاری به کار ما نداشت
دست اگر در دست یاری داشتیم

غم به دلها بود اما در عوض
همرهان غمگساری داشتیم

کنج دلهامان به باغ آرزو
بهر آزادی بهاری داشتیم

حرف قانون اساسی میزدیم
هم شعوری هم شعاری داشتیم

نهضت مشروطه مان گر مرده بود
لااقل بهرش مزاری داشتیم

در پی احیای آنچه رفته بود
وه چه عزم استواری داشتیم

حیف شد که عاقبت برعکس شد
هرچه بهرش انتظاری داشتیم

چاه را ناکنده بر سر میزدیم
ما که مسروقه مناری داشتیم

وارث صدجور بیماری شدیم
گرچه دکتر بختیاری داشتیم

او برای ما الفبا مینوشت
ما نظر بر نقش ماری داشتیم

او ز لائیسیته‌اش میگفت و ما
با امام خود قراری داشتیم!

عاقلی حرفی زد و در معنیش
حیرت دیوانه واری داشتیم

هادیا از خاطرات تلخ خویش
کاش امکان فراری داشتیم

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

جمشاد پرچمشاهی

"غم به دلها بود اما در عوض
همرهان غمگساری داشتیم"

باید بیت دیگری به آن اضافه کرد:

وقتی شادی بود ولی در جان و دل
همدلان میگساری داشتیم !

هنوزهم کسانی هستند که حسرت و افسوس دوران گذشته را در سر دارند و کمتر یا هیچ به آینده کشور و ملت نمی اندیشند. آنچه که گذشت دیگر قابل بازگشت نیست.
البته معلوم نیست و هیچکس هم نمی داند که آینده ی کشور و ملت ایران پس از انقضای دارالخلافه جمهوری اسلامی چه خواهد شد و آیا نظام و حکومت مردمی و بشردوستانه ای جایگزین حکومت و دولت سفاک و ضحاک کنونی خواهد گردید یا خیر!؟ بدون شک بازهم کسانی از بقایای این حکومت سر از گور براورده و به "انقلاب شکوهمند" و "دستاوردهای" آن حسرت خواهند خورد - معدود کسانی که از نعمت و سفره های رنگین مملو از مرغ و بوقلمون برخودار بوده اند.

August 02, 2012 03:51:48 PM
---------------------------

تونی

تاریخ ایرانی کدومه دیگه!! مهاجرت پیامبر از مکه به مدینه حالا شده تاریخ ایرانی !! در ضمن ما فقط 1390 سال تاریخ داریم نه بیشتر !! نه آقا اتفاقا مهمترین کار و دادن اعتبار به هویت ایران و ایرانی عوض کردن تاریخ شمسی بده به تاریخی که به قدمت این سرزمین بخوره

August 02, 2012 07:26:54 AM
---------------------------