دردوسه سال اخیربسياری ازشخصيتهای سیاسی و سازمان های سکولارودمکرات, انتخابات آزاد را سرلوحه کارومبارزات خود باحکومت اسلامی قرارداده اند. انتخابات آزاد، سالم ومنصفانه،, خواستاریست بسیارنیکوومنطقی که درمیان مخالفین حکومت اسلامی طرفداران جدی وشیفتگان فراوانی دارد. اما باید توجه داشت که پیش نیازانتخابات آزاد، سالم ومنصفانه کسب حاکمیت ملی وحق تعین سرنوشت ایرانیان بدست ایرانیان بدون دخالت سیاه دستاربندان است.
درکنفرانس استکهلم, واشنگتن و سپس بروکسل افرادی مانند دکترگنج بخش, خانم حقيقت جو، آقای محسن سازگارا، آقای حسن شریعتمداری ودیگران, بدون هرگونه پافشاری براستقرارحاکمیت ملی وحق تعین سرنوشت, محورهرگونه همبستگی را درتوافق با انتخابات آزاد گذاشتند.
اصلاح طلبان (فرصت طلبان) بدنبال بازگشت به اهداف وآرمانهای اولیه نظام اسلامی ونجات رژیم سرکوب وزندانند. یعنی برای برپایی یک دموکراسی "اسلامی"درلابلای نظام فقاهتی تلاش می کنند. درواقع انتخابات آزاد هدف مشترک اصلاح طلبان داخل وخارج ایران میباشد, ازاینرو میگویند برانداز نیستند وبازگشت به دوران طلائی خمینی را خواستارند. به نظر آنها با ایجاد تغییراتی درموجودیت بیماری بنام جمهوری اسلامی, میتوان ساختاری نو ودگرگونیهای مثبت پدید آورد. آنها هنوزپی نبرده اند که این فرزند ناخلف اسلامی, 33 سال پیش بیماروواپس مانده زاده شد ودرطی زمان به جرثومه فساد وتباهی تبدیل گشته. اکنون انتخابات آزاد درلابلای دامان این بیمارواپس مانده, به همان نتایج وافتضاحی خواهد رسید که انتخابات 88 در سه سال پیش به آن نائل گشت. دراین گیرودار, ملی مذهبی ها هم با شعارباید حاکمیت را واداربه برگزاری انتخابات آزاد کنیم وارد میدان شده وبکمک اصلاح طلبان (فرصت طلبان) شتافته اند.
برگزاری انتخابات آزاد، سالم ومنصفانه در ایران، انحصارا پس ازاستقرار حاکمیت ملی دریک نظام آزادیخواه ودمکرات انجام پذیراست. این امرمستلزم پیشنیازهائیست که حتی فقدان یکی ازآن پیشنیازها کلیت انتخابات رااز هرنظرمردودمیکند. این پیشنیازها عبارتند ازحذف نظارت استصوابی، آزادی احزاب و سازمانها وسندیکا ها، آزادی اندیشه و بیان، آزادی رسانه ها، آزادی زندانیان سیاسی، عدم وجود جو وحشت و سرکوب، عدم تبعیض، زمینه آزاد وبازبرای کاندیداها, آزادی رقابتهای سالم وبدون خشونت بین آنها, اعتماد سازی برای شمارش دقیق وبدون تقلب ونادرستی آرا و خلاصه آنکه برآورده شدن شروطیکه پذیرفتاربرگزاری انتخاباتی آزاد, سالم ومنصفانه باشد.
شاهزاده رضا پهلوی درمصاحبه ای با آقای اسلامی دردویچه وله (25 ماه می 2012) دررابطه با برگزاری انتخابات آزاد چنین گفته اند: "اکنون اولویت دغدغه‌ اپوزیسیون سیاسی این نظام فقط یک چیز می‌‌‌‌تواند باشد و آن هم یک پروژه‌‌ مشترک برای حق برگزاری انتخابات آزاد است و این دقیقا توقعی‌‌است که از جهان داریم. حال چون می‌‌دانیم که جمهوری اسلامی داوطلبانه صحنه‌ قدرت را ترک نخواهد کرد، چاره‌‌ای جز این نیست که در ماورای این نظام و با سرنگونی این نظام به فضایی برسیم که درآن بتوانیم این حقوق را بازپس گیریم، حقوقی که این نظام هرگز به ما داوطلبانه نخواهد داد". ایشان صراحتاً به اين امرا اشاره کرده اند, که جمهوری اسلامی با میل واراده صحنه‌ قدرت را ترک نخواهد کرد واین حقوق غصب شده راهرگزداوطلبانه به ایرانیان بازپس نخوامد داد. این حقوق میباید درماورا وبا سرنگونی نظام تمامیت خواه فقاهتی بازپس گرفته شود.
البته که " کمپين بين المللی انتخابات آزاد و سالم در ايران" برای گذار بسوی دموکراسی، يگانه راهکار و ابزار مسالمت آميزیست که می تواند همه نيروهای سياسی و مدنی را پيرامون يک هدف مشترک گرد هم آورد. اما بدون استقرار حاکمیت ملی این راهکاروابزار, سپهریامحیطی برای شکوفائی نخواهد یافت. بنابراین هدف مشترک میباید "انتخابات آزاد و سالم پس ازاستقرار حاکمیت ملی" باشد.
پشتیبانی ازانتخابات آزاد یکی ازاصول آزادیخواهی ودمکرات بودن است. اما دمکرات بودن یک روند خودکار وآزادانه وآگاهانه پرورشی وتربیتیست که بنیان آن را باید درخانواده یا کوچکترین واحد جامعه مدنی جستجوکرد. دمکرات بودن مراحل فراگیری وشناخت, عمل و نتیجه گیری را طی میکند. به عبارت دیگر طی روند پرورشی وتربیتی کودکان باآموزش دمکرات بودن وفراگیری آن دمکراتیزه شده, آزادانه وخودکاردرزندگی آنرا بکارمیگیرند. بدون گذارازاین پروسه, دمکرات شدن با دشواری های بسیاری روبروست. دشواری عمده, فرهنگ اسلامیست که هرگزسرآشتی با دمکراسی یا دمکرات بودن نداشته وندارد. دکترعلی شریعتی، یکی از طرفداران دمكراسی ازنوع اسلامی؛ درزمینه‌ اسلام ودمكراسی می‌نویسد: حکومت دمكرات یعنی حکومت بیعت و شورا که در اسلام، شورا (فقط شورای مردان) اصل اساسی است. او اضافه می‌نماید من دمكراسی را بهترین شکل حکومت و حتا اسلامی‌ترین شکل حکومت می‌دانم. ولی جامعه‌ قبیله ای (پدرسالاروزن ستیز) دموكراسی را غیرممکن میکند و نیازاست که جامعه تحت یک رهبرمتعهد انقلابی )دیکتاتوری خودکامه (درآید تا بسوی نظام دمکراتیک سوق داده شود (پرت وپلاهای بیمقداروبیربط). دربهمن 57 رهبرانقلابی, نظامی تشکیل داد که ازدمکراسی بیخبربود, اما هیولای استبداد مذهبی را بقدرت رسانید. به این روال, کشورهای اسلامی چند صد سال است که با فرایند قوانین غیرقابل تغیرواپسگرای دین ومذهب, درستیزش با آزادی ودمکراسی, ازقافله تمدن عقب مانده اند. سبب دیگری که ازاهمیت بیشتری برخوردار است, زن ستیزی اسلامیست؛ منزوی کردن یا بکنارزدن نیمی ازمردمان بااستعداد وخلاق جامعه مدنی, صدمات جبران ناپذیری درراستای رسیدن به دمکراسی و آزادی ایجاد کرده است.
درخاتمه تکرارمیکنم؛ نظام جمهوری اسلامی، یک حكومت استبدادی شریعت گراست, که برای حفظ قدرت, قانون اساسی واپسگرائی راابزارتبعیض کاری وسرکوب مردمان جامعه جوان وپیشرفته ایران کرده است. افزون براین، با وجود سرکوب وجلوگیری ازهرگونه گردهمایی, اعتصاب وفقدان آزادی بیان, فعالیت احزاب سیاسی، نهادها و سازمان های مستقل مردمی, نبودن سندیکا ها و رسانه های غیر وابسته به حاكمیت ادعای"برگزاری انتخابات آزاد وعادلانه" راهم عنوان میكند. نظام فقاهتی برای کسب هویت وحقانیت درمیان مردم ایران وجوامع بین المللی, بارها انتخابات باصطلاح آزاد برگزار کرده وهربارداعیه پیروزی داشته است. بنابراین، تصور اینكه می توان این نظام حیله گررا ازراه برگزاری انتخابات آزاد برکنارکرد سرابیست بی انتها.
ضمنن توجه کنیم به اینکه همزمان با اوج گیری بحران اقتصادی, حاکمیت برای مقابله بااین بحران, درکنارنیرنگ های بسیار, برای یافتن راه حلی برای خنثی کردن آلترناتيوسازی واتحاد وهمبستگی اپوزيسيون خارج ازکشور, خطریکه جمهوری اسلامی را بشدت تهدید میکند, به پیشنهاد رهبرفقاهتی؛ ازبنیانگزاران اولیه جمهوری اسلامی شامل توده ای های وابسته و چپ های دیگر وابسته و نیز گروههای ملی، مذهبی وابسته دعوت شده, بکمک اصلاح طلبان دولتی درخارج برای ایجاد یک آلترناتیو موازی درمقابل "شورای ملی" سکولار دموکرات برانداز متحد شده وبه فعالیت برای یارگیری بپردازند. یقینن حاکمیت پس ازایجاد یک آلترناتیو موازی بکمک اصلاح طلبان, ملی مذهبی ها, توده ای های وابسته و دیگر احزاب چپ های وابسته برای برگزاری انتخابات آزاد بروش حکومت اسلامی دست بکار خواهد شد که ازآن خیانت نومیباید قوین جلوگیری شود.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------