هم اکنون ایرانیان از حقوق اولیه خود محرومند.

ملت ما بیش از یک صد سال است که برای کسب حقوق شهروندی، تحقق عدالت و ایجاد و تداوم حکومتی مشروط و بر آمده از رای و خواست خود میکوشد. با وجود امضای منشور جهانی حقوق بشر و سایر کنوانسیونهای جهانی هیچ کدام از حکومتهای معاصر ایران تن به اجرای مفاد آن نداده اند. مهار قدرت در ایران چالشی است سخت و طولانی، ملت ما بارها در تاریخ خود تلاش نموده تا نهاد قدرت و حکومت را در ساختاری قانونی، منضبط و تفکیک شده قرار دهد و به کرنش در برابر اراده خود وادارد. تجربه دو بار انقلاب، هیچ کدام، به تشکیل و یا دوام دولتهایی مردمسالار و پاسخگو نینجامیده، هر بار سقوط ساختار پیشین زمینه ای شد برای زایش و بقای دوباره حکومتهایی خودکامه و مستبد. هم اکنون کشورمان ایران در موقعیتی خطیر قرار دارد، خودکامگی و استبداد با سو استفاده از شعارهای دینی ارزشهای اخلاقی جامعه را بازیچه دست خود قرار داده و با زیر پا گذاشتن حقوق بشر بدون هیچ ابایی تلاش دارد تمامی منابع و امکانات جامعه و کشور را منحصر بخود کرده و فقط در خدمت حفظ و بقای قدرت و نظام قرار دهد. نتیجه این خودکامگی و استفاده ابزاری از ارزشها چیزی جز خفقان سیاسی، فقر و فروپاشی اقتصادی و اجتماعی، رکود فرهنگی، انزوای جهانی و قربانیان بیشمار نبوده است. ما ایرانیان برای عبور از خودکامگی و استبداد و رسیدن به مردم سالاری، فرهنگ سیاسی مان را می باید بازنگری و نوسازی کنیم. پیش نیاز زدودن انحصار در گستره سیاسی کشورمان در گرو به رسمیت شناختن و بها دادن به گوناگونی عقاید و گرایشهای سیاسی است. نبود یک زیر بنای اخلاقی بر پایه ارزشهای انسان دوستانه جهانشمول، تا کنون مانع از شکوفایی و تداوم گروههای سیاسی شده و در عمل به ادامه استبداد کمک کرده است. بهینه راه ارزیابی سیاستمداران، سنجیدن پایداری آنان به اصولی مستند، برآمده از باورهای اخلاق مدنی و ارزشهای انسان دوستانه جهانشمول است. پایداری به این اصول است که موجب پربار شدن فرهنگ سیاسی، گسترش و نهادینه شدن گفتگوی مدنی، رواداری و نفی خشونت شده و حفظ و تداوم مردم سالاری و آزادیهای فردی را تضمین خواهد کرد. این منشور تلاشی است برای مستند کردن اصول، منش و ارزشهایی بر آمده از گنجینه اخلاقی انسانی و تلاش چند قرن گذشته مردمان سراسر گیتی برای تولدی دیگر در جهت ایجاد حکومتهایی پاسخگو، روادار و برآمده از اراده خویش.

منشور *۹۱ تلاشی است در بازتاب رنگین کمان جامعه ایران. همچون رنگین کمان، گردهم آمدن و درخشش رنگهاىگوناگون سوار بر کمان مداراست که پهنه آسمان کشورمان را زیبا خواهد کرد.

ما امضا کنندگان این منشور باور داریم

- به برابرى انسانها و نیک میدانیم که بهروزى ایرانیان در گرو صلح و دوستى با بقیه ملتهاى گیتى است.

- انسان آزاد و خودمختاراست، حضور او در جامعه بر مبنای ساختارها و قراردادهایی است ساخته دست انسان که هیچکدام نباید موجب ایجاد تبعیض و یا منشا هیچ گونه تمایزى گردد.

- انسان آزاد است در انتخاب دین و خداى خود و یا رهایی از اعتقاد به آن.

- حکومت و نهادهای دینی می باید از یکدیگر جدا باشند، زیرا که دخالت و نفوذ نهاد دین در حکومت، یا حکومت در نهاد دین به هر دو لطمه میزند و زمینه ساز استبداد، تک صدایی و پایمال شدن حقوق بخش بزرگی از جامعه است.

- بهروزی جامعه در گرو پایبندی تک تک شهروندان به رعایت قانون و مسئولیت پذیری آنان در برابر آینده خویش و جامعه خود است.

- جامعه توانا جامعه اى است که در آن حقیقت یابى، پرسشگرى و نفى خشونت ارزشهایى نهادینه شده باشند.

- بهروزى جامعه در گرو پی ریزی ساختار قضایی است که در اندیشه و در اجرا خشونت گریز و دادگستر باشد.

- مجازات اعدام تامین کننده عدالت نیست و تنها مروج فرهنگ انتقام و خشونت در جامعه است.

- فقط ‘اراده ملت‘ است که سرچشمه قدرت و مشروعیت حکومت است. اراده ای که از طریق انتخاباتی آزاد بدون هیچ قید و شرطی، به همه امکان انتخاب شدن و انتخاب کردن را میدهد.

- با اتکا به رای اکثریت نمیتوان حقوق هیچ اقلیتی را محدود و مخدوش کرد.

- بزرگداشت و پاسداری از فرهنگها و زبانهای قومی موجب تقویت چندگرایی و رواداری در جامعه میشود و آنرا پویا و خلاق میسازد.

- بزرگترین سرمایه کشور سرمایه انسانی آن است و بهروزی جامعه در گرو ایجاد زمینه برای ابراز وشکوفایی استعدادهای تمامی شهروندان است.

- توسعه پایدار کشور در گرو سیاستهای توان بخشی و توانا سازی است نه صدقه دهی و توزیع نابخردانه منابع ملی کشور.

- وظیفه دولت رفع تبعیض و انحصار ، ایجاد فرصتهای برابر برای رسیدن شهروندان به بهروزی و پاسداری از جان، مال، آبرو و حریم خصوصی افراد و ‘اجرای‘ بی تبعیض قانون است.

- قدرت بی مهار، نامحدود و انحصاری منشا فساد و تیره روزی است؛ قدرت حکومت می باید محدود و همواره مورد بازخواست نهادهای مدنی و شهروندان باشد.

- وجود قانون و نهاد قانون گذار برای از میان بردن تبعیض ، انحصار و موانع توسعه، گسترش و تضمین عدالت و حفظ حقوق فردی و نظم اجتماعی است. از این روست که تلاش برای سو استفاده از قانون و نهاد قانون گذار در جهت افزایش حدود اختیارات دولت و دخالت آن در امور ملت می باید به طور فعال مهار شود.

- برخورد آرا و اندیشه ها متضمن سلامت و پیشرفت جامعه است.

- تنها شایسته سالاری است که میتواند به عنوان مبنایی عادلانه و بی تبعیض برای پیشرفت و کسب مقام در تمامی نهادهای کشور مورد اتکا باشد.

- رسانه های آزاد آینه تمام نمای جامعه هستند و رکن اساسی مردم سالاری و جامعه آزاد میباشند.

آنچه از پی می آید تبلور باورهای ما برای حقوق اولیه هر ایرانی و آینده ایران است.

حقوق و مسئولیتهای فردى

ایران بى هیچ گونه شرطى به همه ایرانیان تعلق دارد و نمیتوان ایرانى را از حق ملیت و یا خروج از آن محروم کرد.

حقوق شهروندی برای تمامی ایرانیان یکسان است.

تمامی شهروندان و ساکنین ایران و تمامی افرادی که به هر شکلی تحت حوزه قضایی، اختیار و یا قلمرو قدرت دولت ایران قرار دارند از حقوق اولیه انسانی بر اساس اصول مندرج در اعلامیه جهانى حقوق بشر برخوردار میباشند.

رعایت قانون مسئولیت تمامی شهروندان است.

هر ایرانى حق دارد محل سکونت خویش را انتخاب و آزادانه در هر جای کشور رفت و آمد کند.

هیچ ویژه‌گی از جمله نژادی ، جنسیتی، زبانی ، دینی ، عقیدتی، طبقاتی و یا اجتماعی نمیتواند منشا تبعیض و برتری بین شهروندان شود.

اراده مردم ایران اساس تمامیت ایران و سرچشمه قدرت حکومت است، این اراده بایستى در انتخاباتی آزاد و شفاف با رعایت برابرى و کلیهموازین بین المللى با امکان شرکت کلیه شهروندان ابراز شود.

هر ایرانى از حق آزادى اندیشه بدون هیچ محدودیتى برخوردار است.

هر ایرانى از آزادى بیان مطابق منشور حقوق بشر برخوردار است.

هر ایرانی از آزادی آرایش و پوشش در گستره عمومی برخوردار است.

هر ایرانى حق ایجاد هر گونه تشکل اجتماعى، سیاسى، فرهنگى و مذهبى و عضویت در آن را دارد.

هر ایرانى حق برگزارى و شرکت در هرگونه گرد هم آیى خشونت پرهیز به هر منظور، را دارد.

هر ایرانى حق زندگى آزاد ، انتخاب شدن ، انتخاب کردن ، امنیت و کسب سعادت را دارد.

هر ایرانى حق آزادى دین و اعتقاد و آزادى از دین را دارد.

سطح زندگى شرافتمندانه حق هر ایرانى و خانواده‌اش است. زندگى شرافتمندانه تضمین کننده دسترسی به خدمات بهداشتی، اجتماعی وآموزشی و حداقل مایحتاج اولیه شامل خوراک، پوشاک و مسکن است.

هر ایرانى حق دسترسى رایگان به آموزش پایه را دارد.

هر ایرانی حق انتخاب پیشه و تعیین سرنوشت اقتصادی خویش را دارد، آزادی فعالیت اقتصادی حق بنیادین هر ایرانی است.

مالکیت خصوصى محترم است و بایستى از دست اندازى دیگران چه اشخاص و چه دولت پاسداری شود.

حریم شخصى و خانوادگى افراد و حیثیت اجتماعى آنان بایستى مورد احترام و محفوظ باشد.

هر ایرانى حق انتخاب زندگى جنسى خویش را دارد.

آفرینشهای علمى ، ادبى و هنرى متعلق به آفریننده آن است. مالکیت افراد بر هر گونه نو آوری، اختراع و تولید فکری بایستی محترم شمرده و پاسداری شود.

حقوق زنان

زن مالک تن و روان خویش است و فرا از هر گونه قید و بند پدر سالارانه سرنوشت خود را در دست دارد.

هیچ محدودیت و تبعیضی برای شرکت همه جانبه زنان در تمامی امور جامعه نمیتوان قایل شد.

پیشرفت همه جانبه جامعه در گرو شکوفا شدن تواناییهای زنان در گستره همگانی است.

تمامی موانع و محدودیتهای پیش روی زنان جهت کسب بالاترین مقامهای سیاسی، اجتماعی ، اقتصادی ، نظامی و علمی در جامعه باید برچیده شوند.

زنان در تمامی زمینه های حقوقی از جمله حقوق قضایی و کیفری با مردان برابرند. هیچ گونه تفسیر و اجرای تبعیض آمیز قانون قابل قبول نیست.

زنان در دوره بارداری و زایمان از حق ویژه در زمینه حقوق کار برخوردارند.

مبارزه با خشونت علیه زنان مسئولیت اخلاقی و فرهنگی جامعه و تک تک شهروندان است، حکومت در برچیدن تمامی زمینه های خشونت علیه زنان تکلیف قانونی دارد.

حقوق نیروی کار و گروههای اجتماعى

تشکیل خانواده حتما بایستى با رضایت کامل هر دو طرف صورت گیرد.

حق تجمع خشونت پرهیز از حقوق بنیادین جامعه است.

پایبندی به موازین سازمان بین المللی کار (که ایران یکی از امضا کنندگان آن است) لازمه تنظیم و اجرای قوانین کار در کشور است.

ایجاد تشکلهای کارگری، صنفی و شوراهای کارگری از حقوق بنیادین نیروی کار و متخصصان میباشد.

تعیین حداقل مزد ضروری است و باید تامین کننده حداقل نیازهای اولیه زندگی باشد، پرداخت مزد و حقوق نباید تبعیض آمیز باشد.

حق اعتصاب و بیمه بیکاری از حقوق اساسی نیروی کار است.

حقوق اقلیتها

ایران کشوری است متشکل از اقوام، فرهنگها، زبانها و ادیان گوناگون که همگی از حقوق شهروندی یکسان برخوردارند.

تنوع قومی، زبانی و دینی یکی از بزرگترین سرمایه های انسانی و اجتماعی کشور ماست که بایستی در نگاهداری آن کوشید.

تمامی اقلیتها به ویژه قومى، دینى و زبانى حق نگاهداری و گسترش فرهنگ ویژه خود و سخن گفتن و آموزش به زبان مادری و گویش محلىخویش را دارند.

با اتکا به رای اکثریت نمیتوان حقوق هیچ اقلیتی را محدود و مخدوش کرد.

حقوق تمامی اقلیتها میبایستی در مفاد قانون اساسی در نظر گرفته شود.

دگرباشان همچون دیگر شهروندان در تمامی زمینه های حقوقی از جمله حقوق قضایی و کیفری با دیگران برابرند.

عدالت

اجرای قانون و عدالت نبایستی به انتقام گیری و خشونت منجر شود.

دستگاه دادگستری و ساختار ادارى آن بایستى بیطرف، مصون و مستقل از دیگر ارکان قدرت و سیاست باشد.

همه در برابر قانون برابرند، هیچ گونه تفسیر و اجرای تبعیض آمیز قانون قابل قبول نیست.

گسترش عدالت در جامعه وظیفه ای است انسانی و همگانی، بر تمامی شهروندان است که در برابر بیداد پایداری کنند.

هر کسى بیگناه است مگر اینکه در دادگاهى مطابق موازین بین المللى محاکمه و مجرم شناخته شده باشد.

هر کسی حق آزادی و امنیت شخصی دارد و بدون حکم جلب و یا احراز جرم نمیتوان کسی را خودسرانه دستگیر کرد و یا در حصر قرار داد.

هر متهمی حق دسترسی به وکیل مدافع به انتخاب خود و دادرسی در کوتاه ترین زمان ممکن را دارد.

هر کسی که بدون طی مراحل قانونی دستگیر و یا زندانی شده باشد حق جبران خسارت خواهد داشت.

هر گونه آزار جسمى و روحى به خصوص آنچه به گرفتن جان انسان بینجامد تامین کننده عدالت نیست.

اداره زندانها و بازداشتکاهها میبایست شفاف باشد و دسترسی نهادهای مدنی و حقوقی ملی و بین المللی به زندانها و زندانیان ممکن باشد.

حکومت‪،‬ نهادها و ساختارهای وابسته به آن

حکومت ساختاری است قراردادی که بازتاب اراده تمامی ملت ایران است که در ساختاری قانونی، منضبط و تفکیک شده تجلی مییابد.اراده اکثریت نمیتواند موجب پایمال شدن حقوق اقلیت شود.

حکومت میبایست از دخالت و اعمال نفوذ در نهادهای دینی اکیدا پرهیز کند و احترام برابر و بدون تبعیض برای تمامی ادیان قایل باشد.

حکومت نماینده هیچ دینی نیست و باید مستقل از نهادهای دینی باشد.

ساختار حکومت بایستی مانع تمرکز قدرت و ایجاد انحصار در عرصه عمومی و اداره کشور شود.

نهاد حکومت حق سرپرستی پدرسالارانه (قیمومیت) جامعه را ندارد و باید در مورد اراده و کردارش در برابر مردم پاسخگو باشد.

حکومت باید حقوق و حاکمیت تمامی ملتهای جهان را محترم بشمارد.

حکومت حق ندارد به صورت خودسرانه حریم خصوصی افراد را نقض کند.

منابع و ثروتهای ملی متعلق به تمامی ملت است. کارگزاری و استخراج منابع و ثروتهای ملی وابسته به اراده ملت است.

نهادهای دولت و کارگزاران آن حق سو استفاده از منابع و ثروتهای ملی را ندارند.

دولت نباید استقلال مالی از ملت داشته باشد، منبع درآمد دولت صرفا از ملت است.

مسئولیت تامین هزینه اداره و پیشرفت کشور بر دوش شهروندان و شرکتهای اقتصادی و تجاری است که از طریق انواع مالیات تامین می ‌شود.

حکومت باید تضمین کننده امنیت و سلامت انتخابات (بر اساس موازین بین المللی) و فراهم کننده امکان نظارت کامل و بدون قید و شرط نهادهای مردمی باشد.

حکومت حق انحصار رسانه های عمومی را نداشته و نمیتواند رسانه های خصوصی را به طور خودسرانه محدود کند.

حکومت حق ندارد دست اندرکاران و خبرنگاران رسانه ها را به خاطر خبر رسانی و فاش گویی در مورد خطا هایی که مربوط به گستره عمومی میشود، مورد پیگرد قرار دهد.

حکومت بایستی در گسترش و آموزش فرهنگ عدم خشونت پیشرو باشد.

قانون اساسی بازتاب خواست مردم است و تغییر آن منوط به اراده ملت است.

تمامی نهادهای حکومتی وظیفه دارند که قانون اساسی را بدون کم و کاست و بی تبعیض اجرا کنند.

وظیفه نیروهای مسلح اعم از ارتش، پلیس و نیروهای امنیتی حفظ امنیت شهروندان و یاری رسانی به آنها میباشد.

نیروهای مسلح نباید در خدمت مقاصد و دیدگاههای سیاسی هیچ گروهی در بیایند و یا در امور اقتصادی وارد بشوند.

تمامی شهروندان ایرانی حق عضویت در نیروهای مسلح اعم از ارتش، پلیس و نیروهای امنیتی را دارند.

اعضای رسمی نیروهای مسلح و نیروهای امنیتی حق عضویت در احزاب سیاسی را ندارند.

اعضای رسمی نیروهای مسلح و نیروهای امنیتی موظف به رعایت نظامنامه مبتنی بر حقوق بشر میباشند.

منابع طبیعی، میراث فرهنگی و حفاظت از زیست محیط ایران

منابع طبیعی، میراث فرهنگی، بناهای تاریخی و محیط زیست بزرگترین و مهم ترین دستمایه ملی و جغرافیایی کشور میباشند.

بهره برداری اقتصادی نباید موجب نابودی یا صدمه جبران ناپذیر به منابع طبیعی کشور شود.

توسعه پایدار در گرو نگاهبانی و حفظ منابع طبیعی و محیط زیست است.

نگاهبانی و حفظ منابع طبیعی و محیط زیست مسئولیتی است بر دوش همه شهروندان.

هر گونه تخریب خود سرانه و دست اندازی محیط زیست توسط هر شخص و یا نهادی ممنوع است.

حکومت موظف است که قوانین ‘ارزیابی زیست محیطی‘ را مدون و اجرا کند.

حیوانات در این کره خاکی با انسان شریک هستند، رعایت حقوق آنها الزامی است.

هر گونه نقض حقوق حیوانات ضربه ای است به پیکره انسان متمدن، جلوگیری از خشونت و آزار کور حیوانات وظیفه تمامی افراد جامعه است.

منشور ۹۱ یک حزب سیاسی نیست و لیست اعضا ندارد، امضای آن تنها شرط توافق با مفاد آن است، این منشور نه زمینه ساز برپایی حکومت در ایران و نه مبلغ حزب یا مرام سیاسی خاص است، ما امضاکننگان آن بر این باوریم که نه تنها سیاست و حکومت را باید زمینی کرد بلکه آنرا به کرنش در برابر خواست ملتمان واداشت. همگانی کردن مفاد این منشور جز با همیاری و شرکت فعال مردم ایران میسر نمیشود. از این روست که بر ما امضا کنندگان این منشور است تا در یک روند باز و شفاف، با شرکت مردم و فعالین مدنی، مفاهیم مطرح شده در این منشور را به پیش برده و آن را به روز نگهداریم.

ما به دنبال استوار سازی اخلاق مدنی و ارزشهای انسان دوستانه جهانشمول در گستره سیاست کشورمان هستیم.

*مفاد این منشور در هیچ موردى نبایستى برخلاف اعلامیه جهانى حقوق بشر تفسیر و اعمال شوند.

خواهشمندیم موافقت خود را برای امضای منشور از طریق ارسال ایمیل به آدرس info@charter91.com اعلام فرمایید.

نام کامل، حوزه فعالیت (اختیاری)، شهر و کشور

امضا کنندگان:

رامین جهانبگلو

پیام اخوان

مهرداد حریری

علی احساسی

مهرداد آرین نژاد

مهرداد لقمانی

لیلی پورزند

نیره توحیدی

سحر مفخم

علی عبدی

سحر نمازیخواه

عباس معروفی

آرش سبحانی

احمد باطبی

منصوره شجاعی

کیانوش سنجری

مهدی عرب شاهی

مهر انگیز کار

نادر هاشمی

فرزین وحدت

نرگس توسلیان

روحی شفیعی

کریم سجاد پور

نازیلا فتحی

فاطمه حقیقت جو

شاهرخ مشکین قلم

شیوا نوجو

مهری جعفری

مریم اهری

هایده روش

رضا فلاطون

شیریندخت دقیقیان

حسن زرهی

منوچهر گنجی

محمد ناجی

اسماعیل حسام مقدم

ارسلان کهنمایی پور

محمد تهوری

کاوه شهروز

علیرضا نوریزاده

مهران براتی

گودرز اقتداری

رضا ترابی

ساغر غیاثی

مهرزاد بروجردی

مزدک نصیری

محمود صدری

کیوان فروزان

آرام حصامی

نیما گنجفر

مهدی وزیری

رضا حیدری

مریم جلالی فراهانی

پریسا ساعد

مهرداد درویش پور

مهدی موبدی

مسعود شب افروز

دانش باقرپور

اکبر معارفی

حسین رئیسی

کاضم علمداری

خسرو بندری

ثریا فلاح

مهدی جامی

فرهنگ قاسمی

عطا هودشتیان

سیامند زندی

آینده آزاد

مسعود شب افروز

حسن نایب هاشم

حمید مجتهدی

فریدون خاوند

نازنین انصاری

علی فرخی

کامبیز مبینی

فرزانه آقایی پور

ابراهیم آهنیان

علی هنری

نوشین شاهرخی

سعید پیوندی

مهدی دهنوی

علی اسماعیلی

علیرضا عبدی ممتاز

بامشاد تابناک

مجید رستم خانی

محمد بزاز

علی اکبر مهدی

محمد حسین جعفری

بابک کاظمی فرد

منوچهر مقصود نیا

منصور پویان

فریدون احمدی

محمود تجلی مهر

مهران کشاورز

مصطفی قهرمانی

محمد حسین شمسایی

منصور فرهنگ

محمد نواب

داریوش بایندر

نسرین رحیمیه

منوچهر محمدی

پریسا سعید

شبنم آذر

مرجان احساسی

عفت ماهباز

وازریک درساهاکیان

مهدی نوربخش

بیژن پیرزاده

بهرام عباسی

غلامحسین عسگری

مهشید پگاهی

بیژن سینا

شاهین انزلی

سهیل پارسا

زیبا میر حسینی

همایون مبصری

علی شاکری

شکوفه آذر

کرامت عندلیبی

پیمان وهاب زاده

محسن تارمی

سیما زندی

رضوان مقدم

کاوه شیرزاد

اکبر معارفی

حمید زنگنه

احمد پورمندی

بیژن پوربهنام

علی فتوتی

الهام حیدرپور

پروین ملک

میر حمید سالک

احمد صابری

مرتضی ساکی

امید کشتکار

کوروش پارسا

پرتو نوری علا

هوشنگ قهرمانلو

مازیار بهاری

سوفیا صدیق پور

شهلا عبقری

علی انصاری

رضا گوهرزاد

ابوالفضل جمالی

نصیر امامى

هادی زمانی

پرویز مختاری

امید ایران‌مهر

علی اصغر خرسند

وحید شعبانی

رحیم شاهینی

نیکروز اولاد اعظمی

علی م انصاری

فرید اشکان

محسن سیاری

محمد تقدیری

سیاوش عبقری

آزیتا رضوان

اسفندیار طبری

حسن یوسفی اشکوری

شهریار آهی

شهرام خلدی

جهانگیر هاشمی

علی پرسان

بهروز محمودیان

داوود نوائیان

میترا صفاری

حسین باقر زاده

حسین آرزو

اسی زرگریان

مهرزاد محمودیان

رها بحرینی

Rudi Matthee

Manya Koopal

بهناز فرمانبر

محسن اسدالهی

هوشنگ حسن یاری

فریبا امینی

احمد کریمی حکاک

اردشیر زارع زاده

علیداد مافی نظام

فرشید فاریابی

نیما راشدان

مهناز کریمی (عطارها)

سمیرا سیف کاشانی

رضا هوشمند

محمد درخشان

آرش کمانگیر

مشالله سلیمی

هوشنگ اسدی

سعید توکل

علی صدیقی

سیما ایزد

مینا ملکی

حبیب تبریزیان

فریدون راد

محسن فردی

فریدون راد

محسن فردی

سید بهرام ظهیر اعظمی

مهدی تورج

رضا برومند

ساویز ارزنده

رضا اخلاقی

روجا بندری

قاسم مهجوری

مهردخت هادی

هادی یوسفی

فرح موسوی

خسرو خسروی

فرح طاهری

خسرو علاف اکبری

آرش بینش پژوه

علی سرمدی

ناصر اشجاری

سارا روان

جاوید جلیلی

قاسم نکوکار

امیر بیگلری

محمد رضا عضدانلو

حسن کلانتری

مهرداد عمادی

شهریار هاشمی

مرمر مشفقی

داود شاه ولی بختیاری

احد وکیلی

تورج آزربایجانی

افضل شیری

مسعود کاویانی

محمد حسن صیادی

دیوید موسوی

گلوریا یزدانی

کوروش افشارپناه

سعید همتیان

گیتی پورفاضل

هادی قاسمی

ابراهیم مهتری

فریدون خویی

علی یعقوب وند

ناصر کاخساز

صادق بالی پور

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

حق

با نهایت تاسف و تالم به عرض همگان می رسانم در حالیکه رژیم کهریزکی در ایران در ضعیف ترین موقعیتی است که می توان تصورش کرد و بنابراین بسیار آسیب پذیر و قابل برانداخته شدن، آنچه بما آپوزیسیون معرفی کرده و می کنند عمدا از این موقعیت مطلوب برای براندازی رژیم و استقرار یک نظام لیبرال دمکراتیک در ایران همتراز نظامهای مشابه مثلا در فرانسه سر باز زده و می زند. تمام شعارهای جنبش سبز ملت ایران برای چنین نظامی در ایرانی بود بدون اینکه شکی در یک ملت و ملیت بودن ایرانیان باشد و یا تمامیت ارضی ایران را هرگز بخواهد به مذاکره بگذارد. این ۳ اصل، اهداف و فرمانهای روشنی بود که جنبش سبز ملت ایران به دامن آنچه آپوزیسیون ملی قلمداد می کرد افکند تا به اجرا درآورند. اما این آپوزیسیون صحنه را برای ماندن رژیم و در صورت نماندنش برای تجزیه ایران فراهم کرده. مقالات و حرفهای وطنپرستانه شان چه از درون و چه از برون مرز تنها برای خالی نبودن عریضه و مردمفریبی بوده. این منشور و آن منشور پیشنهادی شورای به اصطلاح ملی هم فقط برای دلسرد و مایوس کردن مردم برای مبارزه و از آپوزیسیون بود. دیگر هیچ مهره ای/شخصیت سیاسی ای را باقی نگذاشته اند که وجهه ملی ای از خود باقی گذاشته باشد. این مهره ها/شخصیتها خودشان خود را عمدا در ملاء عام سوزاندند.

September 18, 2012 01:38:35 PM
---------------------------

پیروز

حق گرامی
در کل مخالفت و یا نظر خاصی برای نوشته شما ندارم . ولی پرسش اینجاست که تا به کی مانیفست ها ، مقالها و منشور و فراخوانها باید بیرون داده شود و فرهیختگانی که نام جدید روشنفکران دیروز هستند و رژیم آخوندی را به ایران و ایرانی تحمیل کردند ، تا شاید بدور از خود محوری و خودپسندی و خود خواهی امضا کنند ، یا اینکه میخواهند همچنان ملت ایران را در بیوزنی و بلا تکلیفی و رژیم منفور و غیر انسانی آخوندی را نگاهدارند؟
یعنی ۳۴ سال برای نزدیکی و هم رای شدن روشنفکران فرهیخته و دگراندیشان فعال و متخصص سیاسی اجتماعی برای بدست آوردن برآیند قابل قبولی کافی نبوده و ۳۴ سالهای دیکری برای اینکه همین امضا کنندگان و یا سایر امضا کنندگان در منشور شورای ملی یا منشور و پیش نویس قانون اساسی سکولار های سبز و ......نهایتن برای اینکه بتوانند به توافق برسند ( که بعید و یا مهال میدانم ) مورد نیاز است ؟
آیا برای این افراد بغیر از مقاله نویسی و سخنرانی و در رسانهای دیداری و شنیداری عرض اندام کردن اهمیتی دارد که چه بر سر ایران و ایرانی در این مدت گذشته و یا خواهد گذشت...؟؟؟

September 17, 2012 10:44:03 PM
---------------------------

حق

پیروز محترم، من منظورتان را نسبت به نظرم نفهمیدم تا پاسختان را بدهم. لطفا روشن منظورتان را بیان کنید تا قابل فهم باشد. با سپاس

September 17, 2012 08:49:01 PM
---------------------------

AMiR

هدف از ارائه منشور و امضاء اون و تلاش جمهوری خواهان برای اتحاد جمهوری خواهان همزمان با طرح شورای ملی ایران چیست ؟؟؟
شلوغ کاری ؟
بلوا ؟

September 17, 2012 11:47:50 AM
---------------------------

پیروز

بسیار پسندیده و مستند میشد اگر قبل از انتشار نامهائی که تائید مجازی بر روی منشورهای گوناگون که با رنج و تلاش ایرانپرستانی تهیه و نهایتا منتشر میشود ، ارزیابی و تائیدیه لازم از امضاء کنندگان دریافت شود تا پس از انتشار اظهار نکنند که نام ما بدون تائید منتشر شده و زیرش برنند.

چرا چند کارشناس حقوقی شایسته مستقل خوش سابقه با مطالعه مثلا قانون اساسی فرانسه یک قانون اساسی پیشنهادی برای ایران نمی نویسند و برای نقد و بررسی به ما ارائه نمی کنند تا ببینیم که تا چه حد منافع ملی ایران و ملت ایران را تامین می کند!؟ چرا نه!؟ ( یعنی ۳۴ سال برای این نزدیکی و بدست آوردن برآیندی قابل قبول کافی نبوده و ۳۴ سالهای دیکری برای به نتیجه رسیدن مورد نیاز است . بقول اینجائیها how caresکه چه بر ایران و ایرانی در این مدت گذشته....)حداقل چند کارشناس به این منشورها نگاه کنند و ببینند که آیا از دل این منشورها می توان قانون اساسی ای شبیه قانون اساسی فرانسه درآورد یا نه!؟
دقیقا بنظرم، ما به یک پیش نویس قانون اساسی نیاز داریم که امنیت و ازادی و دمکراسی و رفاه ملت ایران را تامین کند بدون خدشه ای به تمامیت ارضی ایران یا ایران یک کشور و یک ملت.
حق؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

September 17, 2012 07:02:14 AM
---------------------------

حق

در کشورهای غربی که ما زندگی می کنیم، وقتی می خواهیم خانه یا آپارتمانی بخریم، بفروشیم یا اجاره دهیم حتما وکیل ویژه خرید ملکی انتخاب می کنیم و در قبال پولی که به او می دهیم او را مامور حفظ منافع خود در این معامله می کنیم تا مبادا سرمان کلاه برود. تازه این فقط یک مرحله از خرید و فروش یا اجاره دادن است! چگونه است که ما ایرانیان برون مرزی انقدر در خرید ملک خصوصی به اندازه یک آپارتمان کوچولو انقدر از خود وسواس نشان می دهیم ولی وقتی تمامیت ارضی ایران که ملک مشاع ۷۵ میلیون ایرانی است می رسد آن وسواس لازم را از خود نشان نمی دهیم تا منافع ملی ایران و ملت ایران تامین شود!؟ چرا چند کارشناس حقوقی شایسته مستقل خوش سابقه با مطالعه مثلا قانون اساسی فرانسه یک قانون اساسی پیشنهادی برای ایران نمی نویسند و برای نقد و بررسی به ما ارائه نمی کنند تا ببینیم که تا چه حد منافع ملی ایران و ملت ایران را تامین می کند!؟ چرا نه!؟ حداقل چند کارشناس به این منشورها نگاه کنند و ببینند که آیا از دل این منشورها می توان قانون اساسی ای شبیه قانون اساسی فرانسه درآورد یا نه!؟ بنظرم، ما به یک پیش نویس قانون اساسی نیاز داریم که امنیت و ازادی و دمکراسی و رفاه ملت ایران را تامین کند بدون خدشه ای به تمامیت ارضی ایران یا ایران یک کشور و یک ملت.

September 16, 2012 05:57:14 PM
---------------------------

بهمن زاهدی

با دورود،
منشور خودی و غیر خودی نداریم. باید بیاموزیم که تمامی این بیانیه‏ها را بخوانم. مخصوصا نکات مشترکی که در تمامی آنان موجود می‏باشد ارزیانی کنیم.

ما به لیبرال دموکراسی اعتقاد داریم. در یک لیبرال دموکراسی هر گروهی می‏تواند نظرات خوذ را بیان کند، این خوانندگان و یا شهروندان هستند که حق داوری دارند. شما هم داوری خود را انجام دهید.

از ما توقع نداشته باشید که گروه‏هی را خودی بنامیم و گروه دیگر را غیر خودی. جمهوری اسلامی به جای ما این کار را خواهد کرد.

ارادتمند
بهمن زاهدی

September 16, 2012 02:27:35 PM
---------------------------

Parish Pahakin

جناب زاهدی حمایت از هیچ گروه و دسته ای فی نفسه بد نیست اما از شما به نام یک مشروطه خواه انتظار داشتم به جای این منشور جهان وطنی الکن و بی خاصیت منشور شورای ملی را پروموت می کردین

September 16, 2012 02:22:23 PM
---------------------------