حزب مشروطه ايران
(لیبرال دموکرات)

 The Constitutionalist Party of Iran
(Liberal Democrat)
Armenia iraq Iran Turky Switzerland England Qatar Kuwait Sweden Norway Italy Canada Austrian France Holland Israel Denmark Belgium Germany United States of America
صفحه نخست چاپ برگشت
جنگِ کانال ها

November 01, 2012

پنچ شنبه 11 آبان 2571 = November 1, 2012

پتر فیلیپ ح.پدرام (ترجمه از آلمانی) ايران در جهان
 

زیرفشار گذاشتن فرستنده های تلویزیونی ایران با وجهۀ برندۀ جایزۀ صلح نوبل تطبیق ندارد.

جمهوری اسلامی می گوید مادۀ نوزده، حق ابراز آزادانۀ عقیده و حقِ «جستجو و دریافت و اشاعۀ اطلاعات بدون توجه به مرز» را تضمین می کند. به گفتۀ جمهوری اسلامی این حق را از اروپایی ها گرفته اند – این در حالی است که کشورهای اروپایی در بحرانی جدی قرار دارند و تنها یک فرستنده با صراحت و انتقادی دربارۀ این بحران گزارش می کند: برنامه های برون مرزی جمهوری اسلامی ایران.

موضوع «حقوق بشر» همواره بین غرب و جمهوری اسلامی مورد مناقشه است. اغلب «توافق کردند که توافقی ندارند» – از جمله در «گفتگوی حقوق بشر» بین جمهوری اسلامی و آلمان که سالها پیش بی نتیجه انجام شد. سیاستمداران غربی جمهوری اسلامی را به نقض سنگین حقوق بشر متهم می کردند و می کنند، در حالیکه طرف های جمهوری اسلامی به این شکل از خود دفاع می کنند که موضوع حقوق بشر را اختراع غربی ها می دانند – برای سرکوبی دیگر کشورها و فرهنگ ها. و به ویژه کشورهای اسلامی.

در جنگِ تلویزیونی

تاکنون بیشتر این مقام های جمهوری اسلامی بوده اند که همواره باعث شده اند جلوی دریافت برنامه های خارجی برای ایران گرفته و یا در پخش آنها اخلال شود. به ویژه کانال های تلویزیوی شبکۀ بی بی سی و صدای آمریکا زیر حملۀ دائمی قرار دارند، اما دیگر فرستنده هایی هم که از همین ماهواره ها استفاده می کنند دچار مشکل می شوند.(برای نمونه صدای آلمان که البته کانال تلویزیونی فارسی ندارد.)

«جنگ تلویزیونیِ غرب و شرق» نه سال پیش شروع شد آنگاه که ناگهان برنامه های ماهواره ای فارسی که ایرانی های ساکن در کالیفرنیا آنها را می ساختند قطع شدند. زود فهمیدند که تراسپوندرهای آنها از کوبا با ارسال پارازیت از کار افتاده بودند. اخلال در برنامه های تلویونی غربی برای ایران در این آخری ها به همان شیوه است. فقط اینکه ظاهراٌ این بار از سوریه پارازیت فرستاده می شود. گرچه باید فرض را بر این گذاشت که دمشق اکنون کارهای مهمتری برای انجام دارد. اما همانند کوبا، احتمالاٌ سوریه هم از حمایت دریافتی از ایران خود را سپاسگزار نشان می دهد.

مبارزه علیه برنامه های تلویزیونی خارجی برای جمهوری اسلامی به قدمت خود این برنامه هاست. طبق قانون استفاده از ماهواره ممنوع است، اما کمتر خانه ای وجود دارد که در آن یک برنامۀ تلویزیونی از آن سوی مرزها پخش نشود: موسیقی پاپ خواننندگان ایرانی در خارج و فیلم های قدیمی و جدید ایرانی و آمریکایی با زیرنویس فارسی یا – به ویژه با مؤفقیت - یک مجموعۀ بی محتوای ژاپنی دوبله به فارسی.

نظارت شورای نگهبان

تلاش ها برای رفع ممنوعیت همواره به سد شورای نگهبان بر می خورد. حتی تلاش رئیس جمهور سابق رفسنجانی برای حل مسئله از طریق کم خطرنشان دادن نتیجه نداد: به گفتۀ وی فرهنگ ایران بیش از آن قوی است که این برنامه ها بتوانند آن را به خطر بیندازند. شورای نگهبان نخواست صحت این ادعا را در عمل بسنجد.

به جای آن اکنون در شهرهای مختلف بشقاب های ماهواره را از پشت بام ها پایین می آورند و به حیاط می اندازند یا ال ان بی ها را جدا می کنند. صاحبان ماهواره ها که اینگونه جلوی تفریح شبانه اشان گرفته شده خود را نمی بازند: ال ان بی ها و یا بشقاب های جدید می خرند. و دهان به دهان می چرخد که قیمت دست دوم به ویژه مناسب است زیرا آنها را از پشت بام ها آورده اند.

این کارها برای غرب تاکنون نشانۀ آن بود که جمهوری اسلامی به آزادی عقیده و اطلاعات بی توجه است و آن را سرکوب می کند. طبق بررسی های آنجام شده در آمریکا، هنوز هم رسانه های داخلی جمهوری اسلامی نسبت به خارجی ها بینندۀ بسیار بیشتری دارند.

برعکس، اروپایی ها اکنون با قطع کانال های تلویزیونی ایران از روی هات برد به دروازۀ خودی گل زده اند. این اقدام تنها می تواند بخشی از تحریم ها در مناقشۀ اتمی با جمهوری اسلامی باشد، اما چنین می نماید که بهای آن یعنی نقض مادۀ نوزده بیانیۀ جهانی حقوق بشر بیش از حد نامناسب باشد. یوتل ست تاکنون فقط یکبار یک جلوی پخش یک فرستنده را گرفته است. فرستندۀ عربی زبان المنار که متعلق به حزب الله است به تقاضای دولت فرانسه سالها پیش به دلیل برنامه های یهود ستیزانه متوقف شد.

جلوی پرس تی وی هم باید گرفته شود

المنار در بین محافل اسلامی – عربی در اروپا نیز بیننده داشت، اما برنامه های فارسی زبان از جمهوری اسلامی بیننده ندارند. برخلافِ پرس تی وی – کانال انگلیسی ایران. همتایِ ایرانیِ سی ان ان و الجزیره و دیگر شبکه های خبریبن المللی، حرفه ای کار می کند و گزارشگرانی در تقریباٌ همۀ دنیا دارد (از جمله حتی در بیت المقدس و واشنگتن) و جمعیت بیشتری می توانند آن را بفهمند.

تلاش برای پخش از ماهواره های غالب در اروپای مرکزی یعنی آسترا به دلیل مخالفت سازمان رسانه های بایرن ناکم ماند. دوبار پرس تی وی قطع و به تماشاگران دلگرمی داده شد: مسئله مربوط به «اشکال فنی» است که پرس تی وی سعی در بر طرف کردن آن دارد. بنابر دلایل نامعلومی پرس تی وی بعد از جلوگیری تازه از پخش کانال های تلویزیونی ایران نیز تنها کانال ایرانی است که می توان آن را در ماهواره های هات برد دریافت کرد. اما احتمالاٌ طولانی نخواهد بود.

واشنگتن در این فاصله دستور جلوگیری از پخش را در ماهواره های اینتل ست داده است؛ چنین می نماید در بروکسل یا پاریس که مراکز یوتل ست در آنها واقع است کسی نگران این موضوع نیست. و نیز در این باره که یک چنین جلوگیری از شبکه های نا مطلوب بازمانده ای از زمان های پیشین است و با چهرۀ برندۀ جایزۀ صلح نوبل نمی خواند.

از: پترفیلیپ / در: دی تاگس تسایتونگ


در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.


---------------------------

نظر شما در مورد مطلبی که خواندید چیست؟


از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.


---------------------------

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
معرفی فرهنگی
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
صفحه نخست   برگشت
به حزب مشروطه ایران خوش آمدید.
 
Welcome to The Constitutionalist Party of Iran (CPI)
Make irancpi.net you start page | Add irancpi.net in you favorites