روسیه، آلمان، آمریکا ... و جمهوری اسلامی»

بزرگان در مونیخ جمع شدند و ایران در رأس «منوی ناهار» بود. سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه و هم‌پیمان جمهوری اسلامی از تهران دفاع کرده و نسبت به هرگونه حمله به جمهوری اسلامی هشدار داد. وی گفت: «برای سال‌ها در جلسات خود با کشورهای خلیج فارس بحث کردیم که آیا امکان دارد کنفرانسی امنیتی با مشارکت پنج عضو دائمی شورای امنیت، اتحادیه اروپا و سازمان همکاری امنیتی اروپا تشکیل دهیم یا خیر. هنوز هم این پیشنهاد خود را بر روی میز نگاه داشته‌ایم. این امر تنها یک نیاز مربوط به کشورهای خلیج فارس نیست، بلکه منافع بر حق جمهوری اسلامی را نیز در دل خود دارد. تهران نیز به نوبه خود نگران امنیتش است و دو بار تاکنون مورد حمله قرار گرفته بدون اینکه به کشوری حمله کرده باشد.»

وزیر خارجه آلمان به عنوان یک کشور اصلی در مذاکره با جمهوری اسلامی ، بازگشت به میز گفتگوها را مطرح کرد. گیدو وستروله گفت: «سال جاری، یک سال سرنوشت‌ساز در برنامه هسته‌ایجمهوری اسلامی است. باید با صراحت و با صدای بلند بگوییم که ما در دوازده ماه گذشته پیشرفتی نداشته‌ایم. بدیهی است که وقت باقی مانده در این سال را برای پیشرفت استفاده کنیم. برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی فقط امنیت اسراییل را به خطر نمی‌اندازد بلکه ترکیب امنیت منطقه‌ای و جهانی را دستخوش تغییر می‌کند. ما در سال گذشته بر این مورد تاکید کردیم که اگر جمهوری اسلامی به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند، مسابقه هسته‌ای در منطقه خاورمیانه شروع خواهد شد.»

اما آنچه جو بایدن در این کنفرانس گفت، باعث ایجاد تردید در جهان شد. می‌توان گفت که آنچه بایدن نگفت، مهم‌تر از چیزی بود که گفت. بایدن از گزینه نظامی صحبت نکرده و از این تهدید استفاده نکرد تا بدین ترتیب از وعده‌های سابق آمریکا عقب‌نشینی کرده باشد. وی به مدتی طولانی از راه‌حل مسالمت‌آمیز حرف زده و گفت: «هنوز فرصت برای مذاکره و دستیابی به راه‌حل دیپلماتیک وجود دارد، هر چند توپ اکنون در زمین جمهوری اسلامی است. زمانی که رهبران جمهوری اسلامی تمایل واقعی خود را نشان دهند، ما نیز پاسخ آن را با تمایل به گفتگوی دو جانبه نشان خواهیم داد. ما قصد نداریم توافقنامه‌های محرمانه با جمهوری اسلامی امضا کنیم و قطعا شرکای خود را در جریان قرار خواهیم داد.»

روس‌ها می‌گویند که به جمهوری اسلامی اطمینان دارند. آلمانی‌ها خواستار گفتگوی بی قید وشرط هستند و آمریکایی‌ها نیز با امید به توقف ایرانی‌ها، هدایای خود به این کشور را افزایش داده‌اند.

ما از شیوه رفتاری جمهوری اسلامی از اوایل دهه هشتاد تاکنون آگاه هستیم. این کشور تنها زمانی عقب‌نشینی می‌کند که احساس خطر کند. به همین دلیل هرگز اسراییل را به خطر نخواهد انداخت و از تعرض به جورج بوش نیز خودداری می‌کرد. رهبران جمهوری اسلامی سیاست کنونی جمهوری اسلامی را بدین گونه تفسیر می‌کنند که هر کاری کنند، واشنگتن جرأت دست زدن به حمله نظامی علیه جمهوری اسلامی را ندارد، حتی اگر به سلاح هسته‌ای دست پیدا کنند و دقیقا به همین دلیل به فعالیت هسته‌ای خود ادامه می‌دهد. هنگامی که جمهوری اسلامی به باشگاه هسته‌ای بپیوندد، وضعیت منطقه بیش از پیش پیچیده خواهد شد و تمامی جهان را تهدید خواهد کرد.

ما باید یادآور شویم که حاکمان جمهوری اسلامی سیاستمدار نیستند بلکه گروه دینی تندرویی هستند که سی سال است در منطقه ایجاد فتنه می‌کنند و زمانی که به سلاح هسته‌ای دست پیدا کنند دیگر مقابله با این کشور غیر ممکن خواهد شد.

*از: عبدالرحمن الراشد / در: الحیات / مترجم: علی مهتدی

واژه جمهوری اسلامی جایگزین واژه ایران شده است تا مطلب رساتر شود.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------