دوردوم مذاکرات اتمی با کشورهای1+5 در شهر "آلماتای قزاقستان" قرار است دوهفته دیگر آغاز شود. شواهد امربراین قرارند که مذاکرات قزاقستان نیزمانند مذاکرات مکررپیشترازاین بی نتیجه خواهد بود. با شکست مذاکرات قزاقستان، پیش بینی میشود، محاصره ایران ازنوافزایش یافته وتهدیدهای نظامی دگربار آغاز شوند. آرامش نسبی بازارواقتصاد ایران، با شکست مذاکرات قزاقستان دچار تشنج نوینی شده، تورم وفشاربرمردم رنجدیده ایران افزایش خواهد یافت.
اکنون کابوسیکه حاکمان رژیم اسلامی ازآن شدیدا هراسناکند، انتخابات ریاست جمهوری1392 میباشد که حکومت درمقابل آن بشدت آسیب پذیر خواهد بود. با افزایش تحریم ها، تهدیدهای نظامی ونزدیک شدن انتخابات 1392، وحشت وتشنج درنظام شکست خورده اسلامی شدت گرفته، تکاپو برای ایجاد موانع چند لایه وحذف کاندید های غیر خودی ومعتزضین حکومتی افزایش میابد. انتخابات بی سروصدا، بی تحرک وبیخطررا نظام آخوندی برانتخاباتی پرتحرک ترجیح میدهد. اما بحران سیاسی و اقتصادی داخل کشور، تحریم وفشاراز خارج، اجازه ای انجام چنین آرزوئی را نمیدهد. رژیم اسلامی برای کسب اعتبار بین المللی وبستن دهان منقدین داخلی وخارجی، به برگزاری انتخاباتی پرشورونشاط وشرکت کثیری مردم نیاز دارد. اما مردم را نمیتوان بدون باوربه انتخاباتی سالم ومنصفانه به پای صندوق های رای برد. شرائط تضمینی وضروری انتخابات سالم ومنصفانه: آزادی کاندید شدن، آزادی احزاب، آزادی سندیکا ها و سازمانهای سیلسی، آزادی عقیده و بیان، آزادی رسانه ها، آزادی فعالیت سیاسی، عدم وجود جو خفقان و سرکوب، عدم تبعیض، شرایط عادلانه رقابت بین کاندیداها، عدم نظارت استصوابی، شمارش درست و دقیق آراست، آنچه که درحکومت اسلامی بسیارغریبه وغیر قابل انجام است. نادرستی واتفاقات خونین بعد از انتخابات خرداد هشتادوهشت، فضای متشنج و خون آلود بعد از آن که ماه ها ادامه داشت ازخاطره ها زدوده نشده. ازاینروجلب اعتماد مردم برای شرکت در انتخابات با حیله ونیرنگ و بقول خودشان "مهندسی" مقدورنیست. بدین جهت شعار انتخاباتی در میان مردم تحریم انتخابات است، انتخاباتیکه از آن فایده ای عاید ملت نخواهد شد مگربرای سرکردگان نظام. ازطرفی عیسی فرهادی فرماندار تهران، نوید میدهد، میلیونها بسیجی آماده سرکوب شورش معترضین وگرسنگانند.
چه درمانده است حکومتی استبدادی وتبعیض کار، که درراس آن آخوندی دیکتاتورومتوهم بنام ولی فقیه، غوطه وردرجریانی منفی وضد مردمی، برای حفظ قدرت بیاری سرکوبگرانش نیازمند است. نظامیکه بادروغ وادعاهای پوچ، ده ها سال ستم کاری و فساد، اختلاص وتبهکاری روزگار مردم را سیاه کرده وایرانرا به تباهی میبرد. نظامیکه در پناه سیاست های بظاهرشفاف وصلح آمیز, در پس پرده ای ازابهام، اهداف پنهانی وبرنامه های هسته ای خطرناکی را پیگیری کرده وبرای ساخت سلاح اتمی تلاش میکند. ده ها میلیارد دلار پول مردم ستم کشیده ایرانی راهزینه دستیابی به انرژی هسته ای کرده، بدون اینکه به کوچکترین بازدهی برسد. برای عرض اندام دربرابر قدرت های بزرگ جهان وکشورهای همسایه, اندیشه شوم تولید سلاح اتمی رابا سیاست های داخلی وخارجی خشن، تهاجمی ودشمن سازش درهم میآمیزد. با بی ادبی، بی هنری، بی خردی وتروریست پروری در میان جهانیان به مقام انزوا ودشمنی نائل میگردد، تحریم وتنبیه میشود اما کماکان بدون پشیمانی وندامت، با لجاجت برای رسیدن به اهداف شیطانی تلاش میکند.
آیا حاکمان حکومت اسلامی براین باورند، که سیاست وقت کشی، لاپوشی، پنهانکاری از دید جهانیان, جلوگیری وتاخيرکاری دربازديد آژانس بين المللی انرژی اتمی ازتاسیسات هسته‌ای ایران, جبهه گيری نظام درمقابل سازمان ملل وپارلمان اروپا، برای آنها ارزش واعتبار دست وپا میکند؟ آن اعتباریکه هرگزنداشتند ونخواهد داشت؟ آیا تصور می کنند سرکوب وتبهکاری، دروغگوئی ودغلکاری و سیاست‌‌های ماجراجویانه، این رژیم را به ساحل آرامی خواهد رسانید؟ آیا نمیدانند این سیاست‌‌ها جز رسوایی بیشتر, انزوای شدیدتر وسرنگونی نتیجه‌‌ای نخواهد داشت؟ آیا سرکردگان حکومت اسلامی امام زمانی میدانند چه میکنند و چه باید بکنند؟ آیا آنچرا که مردم لیبی با معمر قذافی دیکتاتورکردند فراموششان شده و آنچرا که بربشاراسد درسوریه خواهد رفت مد نظر نمیگیرند؟ آیا این رژیم تحمیل شده بر مردم ایران، تصور می کند سی و چهار سال ستم کاری، سرکوب وتبهکاری بدون حسابرسی، جوابگوئی، محاکمه واعتراض خواهد گذشت وسرنوشت دیکتاتوروسرکوبگرانش نیکوتراز دیگران خواهد بود؟ آیا تصور می کند بافرهنگ امامزاده ای وخرفات وتوسل به امام زمان، فساد، تقلب، سرکوب وتبهکاری جایز است و کلیت رژیم زیر سؤال نرفته و کسی خواهان براندازی آن نیست؟
مخالفت با این نظام مردم ستیز به ایرانیان محدود نیست بلکه مردمان جهان نیزبا تنفر از این نظام خواهان براندازی این رژیم نه جمهوری ونه اسلامیند.
در این میان سکون وبیتفاوتی اپوزیسیون حکومت اسلامی درخارج ایران قابل توجیح نیست. صد ها حزب گروه وسازمان های مخالف رژیم وطرفداربراندازی پس از گذشت 34 سال هنوز درزندانی از ایدیولوژی وخواسته های خودمحورگرفتارند وبرای همکاری با یکدیگر آماده نیستند ونمیتواند در کنار هم بافت محکمی برای شناساندن اپوزیسیون به قدرت های جهانی تشکیل دهند. شناخته شدن واعتبار بین‌المللی اپوزیسیون برای فعالیت گسترده جهانی، شرط لازم برای جلب حمایت مجامع بین‌المللی خواهد بود. برای درخواست فشاربخاطرنقض حقوق بشردرایران به رژیم جمهوری اسلامی که تاکنون به مساله اتمی محدودشده، نیاز به همکاری عمومی اپوزیسیون میباشد. مجامع بین‌المللی نمایندگان هزاران ایرانی مخالف رژیم را درمقابل جمهوری اسلامی به طور فعال حمایت خواهد کرد. نمایندگان صد ها حزب گروه وسازمان های طرفداربراندازی رژیم، درکنارهم دارای نیروی کافی برای مذاکره با سازمان ملل وپارلمان اروپا برای احقاق حقوق ایرانیان ازرژیم تروریست پرور اسلامی هستند. اما کجایند نمایندگان صد ها حزب گروه وسازمان های طرفداربراندازی رژیم نه جمهوری ونه اسلامی؟ چرا نیروهای همسو(همسوئی درهدف؛ مبنی بر براندازی نظام رادیکال مذهبی، قرون وسطائی ولایت فقیه وبازگرداندن حاکمیت به ملت ایران است)؛ تاکنون برای همکاری نتوانسته اند توافق بعمل آورند؟
بنظر من هرکدام شرطی دارند ومیگویند دیگران باید شرط مارا بپذیرند تا با ایشان توافق کنیم. گروهی میگوید ما جمهوری خواهیم ودیگران باید جمهوری خواه شوند تا به توافق برسیم. گروهی دیگر میگویند ما پادشاهی خواهیم همه باید پادشاهی خواه شوند والا توافقی نخواهد شد وامثالهم. این طرزفکرها وسکون ناشی از آن، بیمه ای ارزشمند برای بقاء حکومت نه جمهوری ونه اسلامی سرکوبگرایران است، بطوریکه نزدیک به 35 سال برای سرکوب وغارت دراریکه قدرت مانده.
من باور دارم که "نیروئی منسجم وبا هويت، ازبهم پیوستن نیروهای همسو" با کاستن از توقعات وخواسته‏ها، کمی ایثارگری، دوری ازتک روی، کناره گیری ازخودمحوری، خود‏بزرگ ‏بینی و خودخواهی، درکنارهم وهمه باهم، میتواند حاکمیت، استقلال وآزادی را به ایرانیان بازگرداند. برای ایجاد دمکراسی درایران یکپارچه، نظامی دمکرات برطبق اعلامیه جهانی حقوق بشرکه درآن مذهب رسمی وجود نداشته وآزادی ادیان و تمامی باورهای دینی درحوزه حقوقی شهروندان تضمین شود باید تشکیل گردد.

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------