مهم بهترین طرحی است که درست ، دقیق و برای مردم دست اورد داشته باشد. سوال این جاست که چرا حکومت جمهوری اسلامی تا اکنون در قدرت بوده است این است ،که شاید ما و اپوزیسیون در اولویت بندی مبارزات سیاسی نیاز به تغییرات اساسی داریم. سوالی که از همه شما دوستان می پرسم این است که اولویت شما برای نجات مردم ایران چیست?هر چند که به درستی در این نشست به سه ایتم اشاره شد و همه سخنرانان و حضار بر سکولاریسم، دموکراسی و انحلال و براندازی جمهوری اسلامی پای فشاری داشتند.
روز یکشنبه ۷ آوریل ۲۰۱۳، مطابق با۱۸ فروردین ۱۳۹۲شهر کلن میزبان اولین همایش سازمان ایرانیان سکولار دمکرات با هدف هم اندیشی وتبادل نظر برای پی ریزی همکاری منسجم کنشگران سیاسی بود.این نشست با شعار اینده ایران با سکولار دموکراسی و بدون جمهوری اسلا می با پخش سرود ملی و هچنین خوشامد گویی بانو فرحناز عمادی به شرکت کنندگان و سخنرانان به عنوان گرداننده برنامه اغاز گردید . سخنرانی با شرکت آقایان: دکتربهرام آبار، دکتررضا تقی زاده، آرمان چاروستایی ، محسن ذاکری، جهانگیر لقایی، دکترمحمود مرادخانی وآرمان نجم در دو پنل جداگانه برگزار شد. ماحصل سخنرانی کنشگران سیاسی در این نشست؛ باورمندی به سکولاریسم و دموکراسی، براندازی حکومت ولایت فقیه که خود را قیم قانونی ملت ایران می داند اما مشروعیتی ندارد، نقد و بررسی شکست های پی در پی اپوزیسیون وعلل آن، پشتیبانی ازجوانان داخل و خارج از ایران وسپردن کاربراندازی به آنان بود.انچه که برای من ایجاد امیدواری نمود، استقبال گروها و سازمان های سکولار و دموکرات و همچنین کنشگران سیاسی مستقل از این نشست بود.شرکت سکولارهای سبز و حضور پررنگ اعضای حزب مشروطه بخصوص نادر زاهدی ،حضور پرویز ضرغامی از اتحاد عشایر فارس، با همراهی اقای کریمی از حزب دموکرات کردستان ایران و همچنین ،یک پیام از طرف نهاد مردمی و دو پیام صوتی ازحزب پانیرانیست ایران وپیروان نظام مشروطه و حضور پررنگ جوانان در این نشست، مقدار زیادی امیدواری را در این جمع دیدم و هم در وجود خودم احساس می نمودم. در زمانی که من در ایران بودم ،همیشه یک الترناتیو سکولار و دموکرات که بتواند این حکومت را به چالش بکشد احساس می شد .قطعا ساختن این الترناتیو به دلیل خفقان و جو امنیتی در داخل ایران مشکل است ،اما در خارج از کشور چنین محدودیتی وجود ندارد و لازم است که که با همکاری همه افراد در داخل و خارج از ایران با اهدافی دموکراتیک و سکولار با پشتوانه ملی تحت عنوان کنگره یا شورا
به بوجود اید، که در همین راستا تلاش های زیادی در حال انجام می باشد. امروز در ایران کسی نمی تواند بگوید که این حکومت پایگاه وسیع مردمی و مشروعیت داخلی و بین المللی دارد.به قول دوستان این حکومت مرده است و باید دفن شود.منتها در این مدت به دلایل مختلف از جمله پراکندگی اپوزیسیون و اختلاف نظر های بسیار ،وقت خریدن حکومت اسلامی با ایجاد لابی و خرج کردن پول و تاراج ثروت ملی برای ماندن،دامن زدن به مباحث قومی و ملی برای ایجاد اختلاف در ایران و خارج از کشور،ساختن اپوزیسیون کاذب در داخل و خارج ،راه اندازی رسانه ها ی مختلف برای ایجاد و ترویج بی اعتمادی در بین ایرانیان و هچنین ایجاد اغتشاش فکری و انحراف مردم از براندازی این حکومت،استخدام افراد مختلف در داخل و خارج از کشور برای ترور افراد و همچنین ترور شخصیتی افراد و گروها و سازمان ها و ترویج بی اعتمادی،دفن کلیت این حکومت توتالیتر رامقداری به عقب انداخته است.اما در شرایط امروز و با نگاه شخصی خودم می خواهم چند نکته را با خوانندگان عزیزم در میان بگذارم.اول اینکه به این نکته، همه ما واقف هستیم که دموکراسی تنها پروسه ایی زمان بر است ،که هزینه دارد و باید این هزینه را همه ،برای ازادی و رفاه پرداخت نمایند.دوم باید بتوانیم با شفافیت و اعتماد سازی، مردم را به برنامه ها
و طرح های خود جلب نماییم، امروز همه ما با حکومتی ضد ملی و ضد ایرانی سرو کار داریم ،که تنها دستاوردش عقب ماندگی ایران و ترویج خرافات مذهبی و ایجاد یاس و ناامیدی در مردم بوده است .بی شک این حکومت برای بی هویت کردن مردم و دامن زدن به اختلافات قومی و مذهبی در ایران برای حکومت کردن بیشتر، بیکار ننشته است.پس این هویت را می توان با اتحاد و همدلی و فکر کردن به ازادی ایران و حاکمیت ملی جبران نمود.سوم این نکته حائز اهمیت است ،که اولویت ها مهم هستند،برتری داشتن یک چیز بر دیگری معنی اولویت است و باید در قالب استراتژی و یک خط مش مشخص باشد.این استراتژی باید دارای راهبرد،روش و سیاست های کلی برای رسیدن به اهداف مشخص بتواند مردم را امیدوار نماید و از همه مهمتر باید به طرح ها و برنامه های بهتراهمیت داد، مهم نیست که این طرح متعلق به چه کسی و یا سازمانی هست .مهم بهترین طرحی است که درست ، دقیق و برای مردم دست اورد داشته باشد. سوال این جاست که چرا حکومت جمهوری اسلامی تا اکنون در قدرت بوده است این است ،که شاید ما و اپوزیسیون در اولویت بندی مبارزات سیاسی نیاز به تغییرات اساسی داریم. سوالی که از همه شما دوستان می پرسم این است که اولویت شما برای نجات مردم ایران چیست?هر چند که به درستی در این نشست به سه ایتم اشاره شد و همه سخنرانان و حضار بر سکولاریسم، دموکراسی و انحلال و براندازی جمهوری اسلامی پای فشاری داشتند.شاید با خیلی از افراد و گروها در مورد این مباحث صحبت کرده باشم و همه هم ،این موضوع را قبول دارند .اما در عمل ما باید هم سکولار و دموکرات و برانداز باشیم واین باعث امید و اعتماد می شود، همان طوری که من شاهد عمل گرایی در این نشست بودم . مردم وقتی می بینند که برخی نشست ها ،افراد مختلف با افکاری متفاوت مثلا یکی سکولاریسم را قبول دارد و دیگری ندارد و یا یکی برانداز است و دیگری اصلاح طلب حکومتی است، که می خواهد به دوران طلایی امام برگردد و التزام به قانون اساسی موجود را قبول دارد ،باعث پارادوکس، تضاد و بی اعتمادی در بین مردم می شود .چه بسا حکومت اسلامی همیشه سعی نموده است که با عناوین مختلف و ترفندهای جدید این نشست ها را به انحراف بکشاند. اما تفاوت این نشست بعد از تجربه های مختلف این بود ،که می توان با سه محور به اتحاد رسید .سکولاریسم و دموکراسی بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و به طور مشخص براندازی جمهوری اسلامی.به اعتقاد من، امروز بعد از سالیان سال خط فکری و سیاسی افراد و گروها مشخص شده است ،لابی ها و افرادی که به دنبال مماشات با این حکومت هستند از طرف مردم و اپوزیسیون واقعی شناسایی شده اند و به نظر من پرداختن به موضو عاتی مثل اصلاحات وحتی تجزیه ایران که با هدف، از طرف خود حکومت طرح شده است می خواهد اپوزیسیون واقعی را در جبهه ایی دیگر سرگرم کند تا براندازی به عقب بیفتد.شما ببینید چقدر مقالات در تقابل با هم در سایت های مختلف وجود دارد و تنها کسی که از این اختلافات سود می برد حکومت جمهوری اسلامی است. پس اولویت اول ما باید نجات مردم ایران باشد و در نتیجه بدانیم که چه می خواهیم و ساختار حکومت اینده باید چگونه باشد،بحث من محتوای حکومت هست نه نوع حکومت و اینکه بدانیم ،چه می خواهیم خیلی مهم است که دوباره تجربه سال 57 تکرار نشود.سوال من از همه دوستان این است که ایا اولویت اول شما هم نجات ایران و سکولاریسم و دموکراسی است? ایا نوع حکومت و نوع سیستم اینده ایران، شما را در تقابل با هم نگذاشته است?ایا امروز بحث های گذشته که به تاریخ پیوسته اند و تکرار انها وقت شما را نگرفته است?ایا امروز مشکل ما 28 مرداد است که از ان روز شصت سال می گذرد ،یا نجات امروز مردم ایران از دست این حکومت توتالیتر است?ایا نباید از تاریخ درس عبرت گرفت و از امروز، فردای ایران را با هم بسازیم? من خودم شخصا به تمام تفکرات احترام می گذارم ،اما تفکری که به جامعه امروز ایران تنفس بدهد و ازادی را به ارمغان بیاورد ، از ان اندیشه حمایت می نمایم.فرقی نمی کند سوسیال دموکرات است یا لیبرال دموکرات، مهم دموکرات بودن ان اندیشه برای پیشرفت ایران است.مدتی پیش به دعوت یکی از نمایندگان پارلمان المان در بوندس امت و پارلمان ملی المان در برلین حضور داشتم.همه احزاب از چپ تا راست در انجا کرسی داشتند و در اصل اپوزیسیون حزبی هم در یک جامعه دموکرات هستند ،اما یک چیز برای من مهم بود که همه نقداین گروها واحزاب در قبال هم برای منافع ملی المان بود و هست، فرقی نمی کند که شما چپ هستید یا راست ،مهم منافع مردم و قوانینی است که متضمن حقوق سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی مردم است .ایا چپ و راست جامعه ایرانی هم، می توانند در کنار هم اما دموکراتیک، به فکر منافع مردم و ملی ایران باشند.پس در نتیجه اولویت بندی شما باید نجات مردم ایران باشد بعد ،مشروطه خواهی و جمهوری خواهی یا یک سیستم متمرکز یا نامتمرکز.نوع حکومت و سیستم اینده ایران، به دست مردم بعد از ازادی و نجات مردم ایران باید توسط مجلس موسسان به رای و رفراندوم گذاشته شود .این حق مردم است که در یک انتخابات ازاد بتوانند به سعادت برسند.در پایان خواستار تداوم این نشست ها از طیف های چپ تا راست گرفته می باشم اما با هدف و مانفیست مشخص، ان هم از نوع براندازان .براندازی هم به معنی دست به تفنگ گرفتن نیست، ما براندازی را با روش مسالمت امیز از طریق نافرمانی مدنی می خواهیم و از طریق اعتصابات و انحلال قانون اساسی موجود جستجو می نماییم.اما این نکته فراموش نشود که این حکومت ها هستند ،که نوع مبازره را تعیین می نمایند نه مردم.مردم همیشه خواستار مسالمت هستند . به اعتقاد من ما می توانیم با اشتراکات با هم متحد شویم ،باور کنید این کار عملی است اگر همه ما بخواهیم و به دگراندیشی اعتقاد داشته باشیم.اگر دموکرات هستیم همه چیز را در یک انتخابات ازاد به رای مردم می سپاریم و نباید ترسی داشته باشیم .این مردم هستند که به افراد و احزاب مشروعیت می دهند،اما مهم دموکرات بودن و حاکمیت ملی و حکومت قانون است که باید به ان دست پیدا نماییم .به اعتقاد من این گروها و سازمان ها و شخصیت های سیاسی که در این نشست پر بار شرکت داشتند باید بتوانند در قالب یک طرح با اهدافی که گفته شد دست به اتحاد و اتلاف بزنند و باعث دلگرمی مردم ایران در این وضعیت بحران زده باشند.بیاییم ازبرگزاری این نشست ها اینده ایران را بسازیم .امروز اولویت همه ما باید نجات مردم ایران از دست این حکومت باشد .
محمد زمانی روزنامه نگار و فعال سیاسی
در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده میتواند با نظرگاههای حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) همخوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهیرسانی و احترام به نظرگاههای دیگراندیشان میباشند.
---------------------------
نظر شما در مورد مطلبی که خواندید چیست؟
از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.
---------------------------
|