هر قدرتی که پایه مردمی نداشته باشد به دنبال یک دشمن تخیلی می‌گردد که خود را با آن به سنجش بکشد. جمهوری‌اسلامی هم با دشمنی با امریکا و اسرائیل این دشمن تخیلی را بدست آورده است. جمهوری‌اسلامی را غرب (حزب دموکرات امریکا با برژنسکی) برای مقابله با شوروی سابق علم کرد. با از بین رفتن شوروی دشمن شماره یک امریکا هم ار بین رفت.
تا آن زمان جمهوری‌اسلامی برای امریکا بعنوان دشمن مطرح نبود. ایران کُنترا همکاری‌های امریکا و جمهوری‌اسلامی را بخوبی نمایان کرد.
عاملی که غرب در اسلام کشف کرد. کنترل و سرکوب شرعی مردم بود. در افریفای شمالی کنترل مردم بدست بن علی، مبارک و قذافی نمی‌توانست بصورت دارز مدت جوابگوی نسل جوان آن کشورها باشد. اوباما همان طرح جیمی کارتر را که به نام کمربند سیز بود برای افریفای شمالی به میان آورد. سخنرانی اوباما برای دانشجویان عرب نشان از این خواست حزب دموکرات امریکا می‌داد. با بوجود آمدن جمهورهای‌اسلامی گوناگون در اطراف ایران و شمال افریقا غرب روند دموکراسی‌خواهی این کشورها را حداقل بیست سالی متوقف کرد.
برای ما ایرانیان دوره اسلام‌گرایی و دشمن‌تراشی گذشته است و سیل دموکراسی‌خواهی مردم را نمی‌توان با انقلاب‌های اسلامی کنترل شده پاسخ داد.

شاید فرق ما با عرب‌ها در همین باشد که ما این تجربه را انجام داده‌ایم و آماده رسیدن به لیبرال دموکراسی شده‌ایم.