کاوه گرامی، بنظر من، اعتراض گروهی به رسانه های ایرانی مثل تلویزیون پارس در موردی که پیشنهاد می کنید زمانی موثر است که سندی باشد که نشان دهد که حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) مثلا درخواست دهد که درباره پرداختن به مسائل ایران به این حزب همانقدر امکان بدهد که مثلا به حسن داعی در برنامه پربیننده آقای میبدی داده می شود. اینکه او فرد سیاسی "مستقل" ای است که "فراحزبی" می گوید و می نویسد و عمل می کند ولی یک حزب طبیعتا منافع حزب را در تجزیه و تحلیل های سیاسی و غیرو بکار می برد نمی تواند بعنوان منطق بوسیله هیچ رسانه ای در شرائطی که ایران در آنست بهانه ای باشد برای حذف احزاب. آیا کسی می تواند ثابت کند که حسن داعی واقعا مستقل و فراحزب است و در راستای منافع حزب و و و نمی گوید و نمی نویسد و عمل نمی کند! اقلا یک حزب چون اعلام می کند که مواضعش در همه عرصه ها چیست صادق تر از امثال حسن داعی است که هر بار از او در مورد مجاهدین خلق سئوال می شود دست و پای خود را گم می کند و در صراحت صداقت کلام فقط در این یک مورد درمی ماند.

من نمی دانم که رسانه های ایرانی مثل تلویزیون پارس تا به حال از این حزب دعوت کرده اند تا مثل حسن داعی هر هفته بیایند و حرفهایشان را بزنند و بعد خطوط را باز کنند تا همانطور که از حسن داعی سئوال می شود از این حزب هم سوالاتشان را بکنند. یا اینکه از این حزب دعوت شده ولی مورد قبول این حزب واقع نشده است. حسن داعی معروف شد و مورد توجه مردم قرار گرفت چون دسترسی به رسانه ها به او داده شد و او خواستارش بود. ما از او نمی توانیم گله ای داشته باشیم. حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) لازمست در این مورد توضیح دهد که مثلا چرا در تلویزیون پارس و بویژه در صدای امریکا و بی بی سی فارسی حضوری ندارد همانطور که آقای بهمن زاهدی توضیح دادند که سایت بالاترین چه رفتاری با این حزب داشته است. اگر رسانه هایی این حزب را بایکوت/تحریم کرده اند باید لیست این رسانه ها در اختیار نه تنها هواداران این حزب بلکه در اختیار ما مردم هم قرار بگیرد. این نه تنها آگاهی رسانی به ملت و خود خدمت بزرگی به مبارزات ماست بلکه باعث خواهد شد که مردم بروند و ببینند که این حزب چه می گوید و چه می خواهد که انقدر مورد بی مهری رسانه ها قرار گرفته است. همانطور این باعث خواهد شد که برخی از همین مردم بطرف این حزب جلب شوند و با آن همکاری مستقیم هم اگر نکنند ولی در خطوط مواضع حزب ابراز وجود کنند. بدون دسترسی به رسانه ها هیچ صدایی شنیده نمی شود و هیچ شخصیت سیاسی ای ساخته نمی شود. باید امتحان کرد که آیا مثلا تلویزیون پارس و بالاخص آقای میبدی علاقه ای به معرفی احزاب و دیدگاههای سیاسی و اقتصادی حزبی آنها در مورد مسائل روز و بلند مدت دارد یا نه. در اینجا من از این حزب درخواست می کنم که با آقایان شجره و میبدی در تلویزیون پارس تماس بگیرند و اعلام کنند که حاضرند هر هفته در تلویزیون حاضر شوند و تفسیر و تحلیل های سیاسی و اقتصادی کنند و مورد سئوال بینندگان قرار گیرند درست همانکاری که آقای داعی می کند. پاسخی که در اینمورد به حزب داده می شود را هم به اطلاع عموم برسانند. اگر پاسخ به حزب منفی باشد توپ در زمین رسانه ها می افتد که باید توضیح دهند که این چگونه تبلیغ دمکراسی و حقوق بشر و مبارزه برای آنهاست که می کنند ولی حاضر نیستند که احزاب موجود و دیدگاه هایشان را یکی یکی به مردم معرفی کنند بویژه وقتی حزبی خود این درخواست را از آنها می کند! و آیا این وظیفه احزاب است که از رسانه درخواست حضور خود را در آنجا بکنند و یا وظیفه رسانه هاست که یک لحظه یقه احزاب را ول نکنند همانطوری که در کشورهای لیبرال دمکراتی مثل امریکا و انگلیس مرسوم است و یکی از مهمترین ارکان دمکراسی! رسانه باید فراحزبی باشد تا مستقل باشد. رسانه ها باید همیشه دیدگاههای احزاب را در رسانه هایشان انعکاس دهند تا آگاهی رسانی شان را که وظیفه اصلی آنهاست را انجام داده باشند. مگر جناب میبدی مرتب ادعا نمی کنند که حرفه شان ایجاب می کند که فقط خبر رسانی کنند! این دیگر چه نوع خبر رسانی ای است که ما برون مرزی ها آنرا در تناقض کامل با همتایان غربی شان برای مردم خود می بینیم! بهرحال انتظار من نه تنها از این حزب بلکه از همه احزاب است که رسانه ها را در مقابل این پرسش قرار دهند که چرا از آنها دعوت نمی شود که با مردم ارتباط برقرار کنند و مگر حزبی می تواند کار خود را بدون رسانه ها انجام دهد و خود را به مردم بشناساند! رسانه ها پلهای ارتباطی بین مردم و احزاب هستند. این وسط باید برای ما مردم مشخص شود که آیا این رسانه ها هستند که به وظائف خود در اینمورد عمل نمی کنند و یا اینکه این احزاب هستند که از رویارویی با مردم هراسناک اند. من از این حزب می خواهم که با تلویزیون پارس گفتگویی در این رابطه ها داشته باشد و نظراتی مثل همین نظر من و کاوه را برایشان ارسال کنند شاید که موثر افتد. ما باید بدانیم که چه خبرست چون بدون همکاری رسانه ها مبارزات ملت ایران بجایی نمی رسد و ما ول معطلیم. از شاهزاده رضا پهلوی هم می خواهم که به این موارد توجه کنند و هر کاری که از دستشان برمی آید در رساندن صدای احزاب به مردم بوسیله رسانه هایی مثل تلویزیون پارس انجام دهند. این بخش مهمی از مبارزات ماست و کوتاهی در اینمورد یعنی اینکه ما هنوز به آن بلوغ سیاسی لازم نرسیده ایم و هنوز راه درازی در پیش داریم تا بدانیم که کاستی های اصلی مان در کجاهاست تا آنها را بی درنگ برطرف کنیم. ما اگر هنوز درک نکرده ایم که ابزار رسانه ای مهمترین ابزار برای انسجام ملی ماست وقتمان را داریم تلف می کنیم. کاوه عزیز، اعتراض به رسانه ها در صورتیکه ثابت شود که کاستی های جدی دارند در وهله اول باید از بالا شروع شود و مردم با رو گرداندن از آنها و همکاری مالی نکردن با آنها باعث تغییر رفتارشان خواهد شد. ما باید فشار خود را همزمان به رسانه هایی مثل کیهان لندن، پارس دیلی نیوز، خبرنت، تلویزیون پارس و و و این حزب و شاهزاده متمرکز کنیم. البته این نظر منست و کامل هم نیست. اما انتظار من از این حزب و شاهزاده و تلویزیون پارس و دوستان در این نظر امیدوارم مشهود باشد. اگر اشتباه می کنم از هر چهار می خواهم مرا راهنمایی کنند. اقدام ملی ای که شاهزاده در این فراخوان داده اند بدون همکاری جدی رسانه ها ممکن نیست و برای همین هم هست که ایشان درخواست همکاری آنها را کرده اند. او کار درست خود را کرده و خواسته هایش در این فراخوان صد در صد انسانی و به حق و در راستای خواستهای ملت ایران است. شکست این درخواست بر دوش احزاب و بویژه رسانه ها خواهد بود و در تاریخ ما ملت نگون بخت به ثبت خواهد رسید. این دیگر کودتا/قیام 28 مرداد و فاجعه شوم سال 57 نیست که به ترتیب 60 سال و 32 سال مسئولیتش را به گردن همه بیندازیم بجز خودمان.

پاینده ایران و ملت ایران.