حزب مشروطه ايران
(لیبرال دموکرات)

 The Constitutionalist Party of Iran
(Liberal Democrat)
Armenia iraq Iran Turky Switzerland England Qatar Kuwait Sweden Norway Italy Canada Austrian France Holland Israel Denmark Belgium Germany United States of America

  صفحه نخست  |  تالارهای نوشتاری  |  بحث جدید  |   حالت بسته شده  
بحث آزاد
برگشت به تالار  |  می خواهید پاسخ بدهید؟
نویسنده  عرفان   تا کنون  64  بار خوانده شده است.(Oct 05,12) جمعه 14 مهر 1391 = October 5, 2012

نقصان های فراخوان ملی  


تشکیل یک الترناتیو و بدیل برای گذار از نظام فاشیستی و ویرانگر حاکم بر ایران عزیزتر از جانمان همواره یکی از ارزوهای دیرینه ایرانیان بوده و تا کنون تلاشهای فراوانی در این راستا از سوی کنشگران صورت گرفته اما متاسفانه انحصار طلبی و منیت اپوزیسیون همواره ما را با درهای بسته مواجه ساخته است. در این روزهای خطیر و حساس کنونی که میهنمان با ان روبروست و ایرانمان در پرتگاه تجزیه و نابودی قرار گرفته خوشبختانه شاهد همگرایی ها و اجماع نظری در رابطه با تشکیل یک الترناتیو و بدیل در برابر نظام اسلامی بوده و هستیم.
اما شوربختانه تشکیل شورا و الترناتیو هم به بازارای برای رقابت گروه های مختلف اپوزیسیون منیت خواه تبدیل شده است تا گوی سبقت را در تشکیل الترناتیو از یکدیگر بربایند نمونه ان را در واکنش ضربتی جمهوری خواهان در اعلام منشور 91 بعد از تشکیل منشورفراخوان ملی دیدیم صد البته ایجاد و تشکیل منشورهای مختلف در صورتی که صادقانه و با خلوص نیت ارائه شوند بسیار راهگشا و مفید خواهد بود و امید اینکه جویبار ها به هم متصل شده و تشکیل یک منشور و شورای جامع را بدهند را بسیار پررنگ خواهد نمود اما کیست که نداند مقاصد نهفته در بعضی از کنش های ضربتی چیست؟
به هرروی از انجا که فراخوان ملی مورد توجه و استقبال جمعی از ایرانیان قرار گرفته و همچنین بخاطر پیوستن شخصیت برجسته ای چون شاهزاده رضا پهلوی که مورد اعتماد جمع کثیری از ایرانیان اعم از جمهوری خواه یا پادشاهی خواه میباشد اهمیت این فراخوان و منشور نسبت به بقیه دو چندان شده است و بحث پیرامون تشکیل شورای ملی در محافل ایرانی گرد همین فراخوان ملی جاری است.
به همین جهت لازم دیدم به نمایندگی از خود و جمعی از همفکرانم از درون ایران بعنوان عضوی از جامعه ایرانی که در تشکیل این شورا یا هر شواری دیگری خود را صاحب حق و ارائه نظر میدانیم دیدگاهمان را عرضه بداریم باشد که این نظرگاه مورد توجه کوشندگان این راه قرار گرفته و در جهت رفع ابهامات و نواقص و شفافیت هر چه بیشتر اقدامات لازم را مبذول بدارند.
از انجا که اهمیت تشکیل شورای ملی بسیار فراتر از انست که با ساده نگری و بی تفاوتی از کنار ان بگذریم بهمین جهت لزوم همکاری و همفکری و نقدهای سازنده در راه تکامل این پروسه ملی بیش از پیش نمود پیدا میکند و اما نقد وارده بر عملکرد این شورا که امید رفع و رجوع ان را داریم.
بند 2 منشور: حفظ تمامیت ارضی، یکپارچگی ایران و همبستگی ملی ایرانیان،
بند 4 منشور: مخالفت با هرگونه حمله نظامی خارجی علیه ایران،
بند 6 منشور: جدایی دین از حکومت همراه با تضمین آزادی همه ادیان و باورها،
همانطور که در تارنمای این فرخوان امده این منشور بصورت پیشنهادی ارائه شده و احتمال اینکه مفاد ان قابل تغییر باشد وجود دارد. حال سوال اینجاست که تبیین کنندگان این منشور چگونه این سه اصل را که نزد ایرانیان ناسیونالیست یک اصل و باور غیر قابل مذاکره است بصورت پیشنهاد ارائه میدهند ایا بهتر نبود ان را بعنوان اصول اولیه و خدشه ناپذیر در منشور می گنجاندند.
قطعا روند اغاز چنین پروسه عظیم و ملی ای که با سرنوشت میهنمان در ارتباط است مستلزم سازوکارهای اصولی و دقیقی میباشد که مهمترین فاکتور ان شفافیت و اطلاع رسانی است. چیزی که متاسفانه از اغاز اعلام وجود این فراخوان دیده ایم تنها یک تارنمای خشک و خالی بوده و همچنین حضور محدود و معدود افرادی در رسانه ها جهت تشریح ساز و کار این جریان که حقیقتا به هیچ عنوان قابل قبول نیست و مغایر با اصول اطلاع رسانی و شفاف سازی است.
مسلما با یک تارنمای خشک و خالی نمیتوان اطلاع رسانی و شفاف سازی کرد و کاری را پیش برد. متاسفانه تا کنون ما با هیچ یک از اعضای کمیته موقت اشنایی پیدا نکرده و از سوابق و ماهیت انان بی اطلاعیم. مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد. بهمین روی از ان جهت که این پروسه قطعا بدون پشتوانه مالی نخواهد بود پیشنهاد ما اینست یک شبکه مستقل ماهواره ای جهت شفاف سازی و اطلاع رسانی تاسیس شود و تمامی جلسات و برنامه های این کمیته بصورت مستقیم و زنده به اطلاع هم میهنان برسد چرا که تا شفاف سازی نشود به هیچ وجه نمیتوان اعتماد سازی کرد.
اکنون که این کمیته ظاهرا چنین رسالت مهم و سرنوشت سازی را برعهده گرفته بنظر ما در ابتدای کار عملکردی ضعیف و اماتور داشته و امیدوارم گذر زمان و پیشنهاد های سازنده هموطنان ایران دوستمان روند این پروسه را به تکامل برسانند. من و همفکرانم فی ذاته با این شورا مخالفتی نداریم و بسیار هم از چنین امر خجسته ای استقبال میکنیم اما فی الحال نمیتوانیم چنین شرایطی را بپذیریم امیدوارم گذر زمان و روند تکاملی این کمیته و شفاف سازی ما را هم در راه این هدف والا با خودشان همگام سازند.
این نوشتار برای کمیته موقت هماهنگی فراخوان ملی ارسال میشود به امید توجه و رسیدگی کوشندگان این کمیته جهت پوشش و بررسی انتقادات و پیشنهادات هموطنان
پاینده ایران