شرایط امروز ایران به لحاظ اهمیت استراتژیک منطقه ای بماننده گذشته نیست.دیگر شوروی و خطر گسترش کمونیستی وجود ندارد.و بماننده گذشته ایران دروازه اروپا به اسیا محسوب نمیگردد و اساسا ایران ان کشور دوست و همگام دول غربی محسوب نمیگردد و امروز موقعیت ها را کشورهای همسایه به نفع خود ضبط کرده و از ان بهره میبرند.به جهت ضعف مدیریت بر این سرزمین در سه دهه اخیر باعث تضعیف اقتدار در میان سایر کشور ها و کشورهای همسایه گشته و روانه گشتن سیل اقلام مصرفی و عدم توجه و ضعیف شدن تولید و صنعت ملی باعث یک نوع عدم خودباوری در میان احاد ملت گشته است بطوری که دیگر امیدی به ترمیم این جراحت ملی ندارند و به نوعی با احساس و عرق میهن پرستی بیگانه گشته اند.در ایران فردا خبری از توجه ویژه کشورهای قدرتمند برای ترمیم ساختار اقتصادی با تزریق پول و ارز نیست و همچنین ثروت و منابع زیرزمینی و روزمینی که از حقوق مسلم این ملت میباشد نیز با ایجاد بازار مصرفی و ترویج فرهنگ عدم خودباوری به توسط کشورهای همسایه و با حمایت کشورهای قدرتمند در حال چپاول و خروج است و در این راستا پافشاری مشتی خائن و بی وطن در دزدیدن و غارت اموال ملت و خروج این ذخایر بی تاثیر نیست.در ایران فردا شرایط بمانند گذشته ای نه چندان دور نیست که دنیا فقط از چند کشور قدرتمند تشکیل شده باشد بلکه هر کدام از کشورهای همسایه یک تهدید به حساب می ایند چون دوامشان منوط به بی ثباتی وطن ماست.و برای دوام خود حتی حاضر به خرجهای چندین میلیاردی و حمایت دفاعی رژیم بی ثباط و دست بردن به تاریخ این سرزمین جهت تحریف میباشند.اهمیت استقلال و خودباوری ملی را لزوما میتوان در چنین موقعیتی درک نمود و بایستی مورد توجه احاد ملت ایران در برپائی یک کشور و دولت قدرتمند در اینده ای نزدیک باشد.