دوشنبه 1 اسفند 1384 = February 20, 2006

February 20, 2006

قطعنامه کنفرانس امریکائی حزب مشروطه ایران

زمانی برای هشياری و از خودگذشتگی

بحران فزاینده اتمی جمهوری اسلامی و نزدیک شدن خطر جنگ و آشوب، هر ایرانی را که به کشور خود احساس مسئولیت کند با احساس فوریت و ضرورت سازگار کردن خود با شرایط تازه ای که بر سرنوشت ما و نسل های آینده آثار ژرف خواهد گذاشت روبرو می سازد. ایفران آبستن خطر ها و فرصت هاست و در چنین شرایطی است که ملت ها می افتند یا برمی خیزند و به بزرگی می رسند. ادامه سردرگمی و پراکندگی نیرو هائی که در ارزش ها و اصول بنیادی با یکدیگر همرای هستند نخواهد گذاشت ملت ما از فرصت هائی که در پیش است بهره گیرد و از مخاطراتی که در کمین است با کمترین آسیب بدر آید. یکبار دیگر روشنفکران و آزادیخواهان و ترقیخواهان ایران با یک چالش ملی روبرویند که فرجام آن به هشیاری و ازخودگذشتگی آنان بستگی دارد. ما می توانیم نه تنها به مقدار زیاد مانع افتادن کشور خود به پرتگاه شویم بلکه سیاست ایران را نیز از آلایش دیکتاتوری و تبعیض و خشونت پاک کنیم.

پیش کشیدن مسائل گذشته به عنوان مشکلات روز و اولویت دادن به خودخواهی ها و ملاحظات گروهی تا کنون نگذاشته است نیروهای دگراندیش با حفظ دیدگاه های خود برسر مصلحت ملی گردهم آیند. اما کسانی که هنوز آمادگی رسیدن به رشد سیاسی را ندارند زود درخواهند یافت که روزگار از آنان پیشی گرفته است. کاروانی به راه افتاده است و منتظر نخواهد ماند. بحث سیاست در ایران امروز بر گرد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های آن دور می زند و کشمکش برسر شکل های حکومت یفا روز های تاریخی جائی در آن ندارد. آن هفتاد هشتاد در صد جمعیت ایران که پرورده سی چهل ساله گذشته اند از جهان تنگ سیاستبازان و ایدئولوگ های نسل پیش از خود بدر آمده اند و سیاست را با نوستالژی یکی نمی گیرند.

ما اکنون با وظیفه قرار دادن اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های پیوست آن در مرکز گفتمان و به عنوان زمینه همکاری نیرو های سیاسی گوناگون و مستقل ایران، و بسیج نیرو های خود برای کمک همه سویه به مبارزان درون، و تقویت شبکه ارتباطی با گروه های اجتماعی و سیاسی ملی و آزادیخواه روبروئیم. شرایط از هر نظر به سود چنین برنامه ای است. مردم ایران به خوبی به واقعیت اصلاح ناپذیر رژیم پی برده اند و بی ارزشی وعده های عوامفریبانه را بار ها و بار ها آزموده اند. سختی زندگی اندک اندک تحمل ناپذیر می شود و افکار عمومی جهانی پشت سر دمکراسی و حقوق بشر در ایران است. تغییر رژیم به دست مردم و از راه مبارزه سیاسی و مدنی، راه حلی برای بحران است کنونی است و بهترین جایگزین برای رویاروئی نظامی با رژیمی است که کشور های دیگر را به تروریسم در سطح جهانی و حذف شدن از نقشه جغرافیا تهدید می کند و موشک های اتمی خود را به رخ جهانیان می کشد.

فراخوان ملی رفراندم که جریان اصلی سیاسی ایران بدان پیوسته بستر طبیعی نزدیک کردن نیرو های سیاسی متعهد به یکپارچگی کشور و ملت ایران و دمکراسی و حقوق بشر برای اجرای برنامه ای است که مردم در همه مراحل، جزء اساسی آن را تشکیل می دهند و می تواند پشتیبانی افکار عمومی جهانی را جلب کند. ما به ضرورت تغییر قانون اساسی ایران با قانونی برپایه اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های پیوست آن و انتخابات مجلس موسسان و همه پرسی مردم ایران برای تدوین و تصویب چنان قانون اساسی با شرکت همه افراد ملت ایران از هر گروه و دسته و با هر پیشینه و در هر موقعیت؛ و در شرایط آزاد زیر نظارت بین المللی باور داریم و همگان را فرا می خوانیم که مبارزه برای رسیدن به چنان روزی را از صورت گروهی بدرآورند و همگانی و ملی کنند و بجای وحدت کلمه و "یا من یا دیگری" شعار "هم من هم دیگری" سر دهند. ایران یکی است و از آن همه ایرانیان است و ایرانیان آزادند هر باور و گرایشی داشته باشند.

_____________________________________________________
.C.P.I
P.O. BOX 18436 Encino, CA 91416, U.SA. Tel: (818) 344-2202 Fax: (818) 344-2212
www.irancpi.com