خبر خیلی کوتا بود مصطفی پورمحمدی با با شعار بهبود مدیریت و ایجاد محصولات فرهنگی جذاب برای جوانان قصد دارد تا برای انتخابات ریاست جمهوری 1392 کاندیدا شود.
در مملکتی که هیچ چیز و هیچ کس سرجایش نباشد قاضی بیدادگاهای رژیم در سال 1367 میشود معاون برون مرزی وزارت اطلاعات علی فلاحیان و سپس در سیستم فاسد حکومتی ارتقاع درجه یافته و به وزارت کشور دولت مهرورز احمدینژاد منسوب میشود..پلههای ترقی برای ایشان همواره مهیاست. حتی با وجود اختلاف با احمدینژاد و برکناری در سال 1378 به ریاست سازمان بازرسی کل کشور منصوب شد.
البته ناگفته نماند جناب پورمحمدی که از فرط عبادت به صورت شبانه روزی جای مُهر مکاران را بر پیشانی حک کرده! یکبار هم در اوایل بحثهای انتخاباتی ریاست جمهوری در سال 1392 وارد شد و به یکباره توسط دیگران انصراف داده یا انصراف دانیده شد.
البته شاید این بار هم این شعارها و این وعدهها برای کسی که نه پشتوانه مردمی دارد و نه کارنامه روشنی باز هم توسط دستهای پشتپرده پس گرفته شده (کما اینکه توسط سازمان بازرسی کل کشور این ادعا تکذیب شده) ولی در سرزمینی که جاهلان و جاعلان حکومت کنند هر احتمالی ممکن است به واقعیت بپیوندد, مگر نه اینکه محمود احمدینژاد را از کیسه ولایت بیرون آورده به مردم غالب کردند؟
و کیست که نداند تنها شرط نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری به دست آوردن نظر رهبر جمهوری اسلامی آقای خامنهایی است.
حال در این ماراتن دلبری از رهبری! هر کسی قهارتر باشد برنده شده و مفتخر به کسب مقام ریاست جمهوری با طعم دست بوسی از رهبری میشود.
در حال حاضر هر طیفی به نوعی تنور انتخابات را گرم نگه میدارد یکی میشود همین حاج مصطفی خان پورمحمدی, و با بیشرمی و بدون توجه به سوالات مردم راجع به اعدامهای سال 67, در دیدار با طلاب حوزه علمیه حضرت ولیعصر(عج) بناب میفرماییند هر کس وارد این میدان میشود باید فضای کشور را تغییر دهد و من نیز اگر فضا ایجاب نماید حتما کاندیدای ریاست جمهوری میشوم, من سرباز ولایت هستم.
و یکی میشود طیف اصلاحطلبان که با بوی انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم مست شده و با پشت کردن به ادعاهای خود و فراموش کردن موسوی و کروبی دوباره برای رهبری خوش رقصی میکنند و به هر قیمت سعی دارند خودی نشان داده و نام اصلاحات را بر این بر این رژیم اصلاح ناشدنی قرار دهند.
ولی اینبار به عقیده نگارنده این سطور رژیم در انتخابات دهم شکست سختی خواهد خورد, مردم نه تنها به جناح راست توجهی نخواهند کرد و به افرادی امثال پورمحمدی لاریجانی و شاید دکتر ولایتی طبیب حضور! رای نخواهند داد, بلکه در صورت حضور اصلاحطلبان آنها را هم تحریم خواهند کرد. چطور کسانی که به یاران خود پشت میکنند و از وضعیت و موضع آنها را در جهت رسیدن به قدرت چشم پوشی میکنند, چگونه میتوانند از حق پایمال شده ملت ایران در برابر حاکمیت دیکتاتور دفاع کنند؟
آری, قطار جمهوریاسلامی با سرعت هر چه تمام به انتهای قصه خود در تاریخ نزدیک شده و به شدت با دیوار سرگونی برخورد خواهد کرد.
حدیث نیک و بد ما نوشته خواهد شد
زمانه را قلمی و دفتری و دیوانی است.
---------------------------
نظر شما در مورد مطلبی که خواندید چیست؟
از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.
---------------------------
|