امیدوارم چهار سال آینده برای رئیس جمهور امریکا سالیانی با آرامش و توام با موفقیت باشند. امیدوارم، ثمره کارش، مدالی (انسان‏دوستانه) دیگری برای او به ارمغان آورد. نامش به عنوان اولین رئیس جمهور امریکا که برای حفاظت محیط زیست قدرتش را بکار برده و موفق شده در تاریخ نوشته شود. این در اختیار خود اوست که راهش را انتخاب کند. ما همراه او برای رسیدن به اهداف مشترکمان همراه خواهیم بود. بارک اوباما می‏تواند اگر بخواهد، مبارکش باش، اگر توانست!


***

بارک اوباما بعد از چهار سال تجربه حکومتی در مقام رئیس‏جمهور امریکا، موهایش جوگندمی شده، فشار بر او به عنوان یک انسان بیش از حدیست که تصورش را می‏کرد. او انسانیست مانند تمامی انسان‏های دیگر، ولی او انتخاب شده است که بتواند در چهار سال آینده قدرت خود را به عنوان یک «انسان آزاد» برای اهدافی انسان‏دوستانه متمرکز کند (اگر بگذارند). این تمرکز باید تمامی بشریت را از توکیو تا تهران و اروپا ، افریقا و امریکای‏جنوبی، و از طریق نیویورک تازه وارد خاک امریکا شده تا لوس‏آجلس و همچنین بهشت روی زمین که زادگاهش می‏باشد، توانایی فراگیری داشته باشد و همه بشریت در راه رسیدن به آن هدف، او را با دل و جان همراهی کنند. این هدف انسان‏دوستانه چه هدفی می‏تواند باشد؟

آرزو

برای بارک اوباما آرزو دارم، که حفاظت از طبیعت (محیط زیست) در اولویتش قرار بگیرد و مصرف انرژی در آینده‏ای نزدیک متعادل با محیط زیست در جهان انجام پذیرد. امروزه بشریت فهمیده است که بدون طبیعت، انسان وجود نخواهد داشت. طبیعت لازمه موجودیت انسان است. حفاظت از طبیعت، اولویت اولیه هر انسان موجود در این کُره خاکیست. جنگ انرژی (جنگ نفت) با متعادل شدن مصرف انرژی در جهان به پایان نخواهد رسید ولی فشار را از روی کشورهای صادر کنند نفت از دو سوی متفاوت کم خواهد کرد.
یک: برای خریداری نفت ارزان، غرب نباید رژیم‏های کشورهای صادر کننده نفت را با کودتا، جنگ و یا تحمیل دیکتاتور جدیدی تغییر دهد و مردم سرزمین‏های نفت‏خیز را در برابر حکمرانانی قرار دهد که برای انسان ارزشی قائل نیستند.
دو: برای چرخش درآمد نفتی بسوی غرب، اروپا و امریکا بجای اسلحه و صنایع نالازم مانند صنایع اتمی، دارو و نیازهای اولیه بشری بسوی کشورهای صادر‏کننده نفت سرازیر کنند.
با کم شدن مصرف انرژی‏های فُسیلی آلودگی هوا در محیط زیست انسان کمتر خواهد شد. از طبیعت می‏توان به بهترین صورت استفاده کرد، ولی نباید طبیعت را از حالت تعادلی که در خود بوجود آورده، خارج کنیم. این طبیعت می‏تواند دوباره آغازی را برای خود انجام‏پذیر کند که بشریت در آن نقشی را نداشته باشد، ولی انسان بدون وجود طبیعت قادر به ادامه حیات نخواهد بود. در این جهان خاکی همه انسان‏ها حق دارند آزادانه زندگی کنند و نباید اجازه داد که گروهی و یا مردمانی، زندگی را بر دیگران به علت مصرف بیش از حد انرژی سخت کنند.

سوار بر باد

جوانان امریکا در انتخاب دوباره آقای بارک اوباما نقش موثری را بازی کردند. آنان مانند سایر جوانان در جهان نگاه‏شان به آینده دوخته شده است و برای رسیدن به آن حاضرند که از خود گذشتگی‏های فراوانی را نمایان کنند. مشکل آقای بارک اوباما، ولی این است که مردم کشورش بالاترین میزان مصرف سرانه انرژی را دارا هستند. مشکل ایشان کمی فرهنگیست! چگونه می‏توان فرهنگ صرفه‏جویی انرژی را در امریکا نهادینه کرد؟ راه‏حل ساده این مسئله در دست جوانان امریکاست! مصرف انرژی همراه با صرفه‏جویی آگاهانه در مصرف آن.
حفاظت از محیط زیست یعنی طبیعت را شناختن و قوانین آن را درک کردن. برای هر منطقه‏ای راه‏حل‏ها را در طبیعت آن منطقه‏ می‏توان جستجو کرد. جوانان می‏توانند در امریکا و سرتاسر جهان فرهنگ‏سازی کنند، این قدرت آفرینش جوانان امروزی همراه با قدرت رئیس جمهور امریکاست که می‏تواند آرزوها را سوار بر باد کنند.

نرفته بر باد

زمانیکه آقای موسوی و کروبی در جمهوری‏اسلامی هنوز در زندان خانگی (حصر حصیری) بسر می‏برد و همین امروز باز هم‏وطنی در جمهوری‏اسلامی اعدام شده، در زمانیکه عراق هنوز زخم جنگش مرحم نخورده و احتیاج به کمک دارد، سوریه بازار آدم‏کشی شده، افغانستان هنوز برای ندانم‏کار‏ی‏های که آلمان انجام داد، به جایی نرسیده، و زمانیکه در ایران هنوز جمهوری‏اسلامی حکومت می‏کند و خدای (الله بُت عرب‏ها) جمهوری‏اسلامی می‏خواهد، طبیعت آفریده خود را از بین ببرد، حفاظت از طبیعت «وظیفه ملی» ما به عنوان یک ایرانی است! از رئیس جمهور امریکا کمک نمی‏خواهم، می‏خواهم که او برای حفاظت از طبیعت و من هم در کنار او بسوی یک هدف مشترک انسانی حرکت کنیم.
آزادی کشورم «ایران» متاسفانه هدف مشترک من و رئیس جمهور فعلی امریکا نیست، در این جاست که «اگر»‏ها تولید‏مثل می‏کنند. اگر جنگی با ایران درگیرد، من برای دفاع از کشورم حاضرم دوباره به عنوان سربازی ساده در کشورم «ایران» به سنگر کمین بروم و به انتظار دشمن ایران بنشینم! بهتر است کار به آنجا‏ها نرسد و گزینه جنگ با ایران برای همیشه به کناری گذاشته شود. سرنگونی جمهوری‏اسلامی را ما ایرانیان در زمان خودش انجام خواهیم داد (بر خلاف عقیده رادیو صدای امریکا و بی‎بی‏سی). اگر غرب به طرف ما سرنگونی‏طلبان جمهوری‏اسلامی سنگ‏اندازی نکند بهتر می‏باشد، چون ما هنور سنگ‏اندازی نکرده، خودمان سرم شکسته‏ایم!
آیند‏ه‏ای که من برای ایران آرزو دارم، نه جنگ دارد و نه اعدام، و نه خشونت دولتی، در آن کشور خُرسندی بجای ترس به خانه‏های ایرانیان وارد می‏شود. کسی را نمی‏کشند، انسان ارزش دارد و حقوق شهروندی در کنار حقوق انسانی در تعادلی قانونی قرار گرفته. در آن زمان ایران دوباره «ایران» خواهد شد. در آن ایران طبیعت دوباره نفس خواهد کشید.
هنوز هم امیدوارم که گردش زمانه به نفغ ایرانیان تغییر یابد و ما هم از کشورمان و طبیعت کشورمان بتوانیم حفاظت کنیم. آرزوهای ما هنور برباد نرفته‏اند.

در کمال رسیدن به آرزو

امیدوارم چهار سال آینده برای رئیس جمهور امریکا سالیانی با آرامش و توام با موفقیت باشند. امیدوارم، ثمره کارش، مدالی (انسان‏دوستانه) دیگری برای او به ارمغان آورد. نامش به عنوان اولین رئیس جمهور امریکا که برای حفاظت محیط زیست قدرتش را بکار برده و موفق شده در تاریخ نوشته شود. این در اختیار خود اوست که راهش را انتخاب کند. ما همراه او برای رسیدن به اهداف مشترکمان همراه خواهیم بود. بارک اوباما می‏تواند اگر بخواهد، مبارکش باش، اگر توانست!

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------