رسم ما ایرانیان است که هرگاه کسی از عزیزانمان به مسافرت میرود با امید به اینکه زود و سالم از سفر باز گردد کاسه آبی پشت سرش می ریزیم ، سی سال پیش اما آن زمان که شاه فقید ایران را ترک میکرد یادمان رفت تا کاسه آبی پشت پایش بریزیم و اکنون سی سال چشم به انتهای جاده دوخته ایم . چشمانمان خسته شده و جاده همچنان بی عبور است . او نمی آید و آوارها همچنان بر سر ما فرو میریزد . آیا نسل اندر نسل ما باید زیر آوار بماند ؟! آیا ما را نفرین کرده اند ؟!

آری ، شورشی های انقلابی پیروز شدند و دیو با نقاب فرشته قدرت را در ایران به دست گرفت . دروازه های تمدن و پیشرفت به روی ایران بسته شد و جامعه ایران در تمام ابعاد سیاسی ، مذهبی ، اقتصادی و فرهنگی فرو ریخت و سقوط کرد . اخلاقیات محو شد و فساد و تباهی ایران را به زیر سلطه در آورد . باطل آمد ، حق رفت . شامگاه بیست و یکم بهمن ماه هزار و سیصد و پنجاه و هفت خورشید در آسمان ایران غروب کرد ، سپیده دم روز بعد هر چقدر که به مشرق چشم دوختیم و خورشید را انتظار کشیدیم بی فایده بود ، این غروبی بود که طلوعی نداشت . بهمنی سرد و چله ایی به درازای ( + 30 ) سال . آیا ما را نفرین کرده اند ؟!

مذهبیون حاکم بر ایران در داخل با اعدام 50 نفر به استقبال سی سالگی خود میروند . گویا میخواهند به ملت ایران یادآوری کنند که همین بوده و همین خواهد بود ، اما صحیح تر این است که بگوییم همین بوده و بدتر از این هم خواهد شد . دست های پیدا و پنهانی در داخل و خارج یکی شدند و شجره رذیله جمهوری اسلامی را در ایران بنا نهادند ، گرداب های خون درست کردند و از آن ماهی گرفتند . قربانی کردن 50 نفر در شب پیروزیشان و ملتی که باید تاوان وحشیگری شورشی ها را بپردازد ، ملتی که با شورشی ها هیچگونه تشابه و سنخیتی ندارد ، نسلهایی که از شورشی ها گریزان و روگردان هستند تاوان میپردازند . نسلهایی که در این اشتباه بزرگ هیچ نقشی نداشته اند . آیا ما را نفرین کرده اند ؟!

درجشن سی سالگی پیروزی شورشی ها ، مذهبیون حاکم ، در عرصه بین المللی اما ، پس از شکست در غزه ، با آزمایش موشک قاره پیما برای جهانیان شاخ و شانه کشیدند و به جهان آزاد دندان تیز نشان دادند . دست باز به سویشان دراز شد و دعوت شدند تا مشت و مرگ را کنار بگذارند، اما مشت و مرگ خود را تا آنسوی دنیا هم دراز تر کردند . پاسخ درخور و مورد انتظار از مشتی شورشی بهتر و غیر از این نمی تواند باشد . در برابر هویج چماق نشان میدهند و آنگاه که چماق بالای سرشان میرود توپ و تانک و موشک به میدان می آورند .

ملت ایران در این سی سال به تنهایی و با دست خالی مشغول مبارزه با اینچنین استبداد دینی حاکم بر ایران می باشد و اگر نبود مبارزات آزادیخواهانه ملت ایران و جانفشانی جوانان و دانشجویان و اگر نبود نبرد سترگ زنان ایران ، چه بسا که امثال حماس و حزب اله همچون قارچ های سمی در جای جای کره زمین روییده بودند و هر نقطه از جهان تبدیل به نوار غزه و جنوب لبنان شده بود و تروریست های تحت حمایت جمهوری اسلامی اهداف خود را در دیگر ممالک هم پی گیری می نمودند . اگر نبود حملات نویسندگان و روشنفکران ایرانی بر پیکره استبداد مذهبی چه بسا گذر از کربلا و فتح قدس هم برای جمهوری اسلامی دست یافتنی جلوه میکرد . و اگر نبود نبرد سیاسییون و احزاب ایرانی در انواع مختلف آن ، چه بسا شورشی ها به تسلیحات هسته ایی هم دست یافته بودند .

آنچه در این سی سال رژیم را تضعیف کرده و مانع رسیدن جمهوری اسلامی به نیات واقعی و اهداف پلیدش درداخل و خارج شده است ، چیزی نبوده مگر پافشاری و تداوم مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران . خارجی ها نه تنها در تسریع سرنگونی جمهوری اسلامی اقدامی عملی و موثر انجام ندادند بلکه مدارا و حمایتشان از رژیم اسلامی حاکم برایران در این سی سال نه تنها دست رژیم را در سرکوب و کشتار ملت ایران باز گذاشت که هیچ ، حتی در برهه هایی از زمان ، هر گاه جنبش آزادیخواهی ملت ایران رژیم استبدادی را تا لبه پرتگاه سقوط به عقب می راند ، به یاریش آمدند و برای جلوگیری از سرنگونی اش دست حمایت بر پشتش گذاشتند . این سیاست مماشات و حمایت از طرف اروپایی ها به صورت گسترده و علنی و از طرف آمریکایی ها پشت پرده و در خفاء دنبال شد .

جای امید بسیار است تا فریاد های مبارزین راه آزادی و حقوق بشر در سی سالگی استبداد مذهبی اثر کند و به جهانیان بفهماند که مستبدین مذهبی حاکم بر ایران برای مردم ایران و حتی همراهان و یاری دهندگان ملا ها در سال 57 هم مورد قبول نبوده و نیستند و آنچه تا کنون مانع به ثمر رسیدن مبارزات ملت ایران شده است نه قدرت توپ و تانک جمهوری اسلامی است و نه خوی وحشیگری رژیم ملاها ، آنچه این حکومت را نگه داشته است منافع دولت های بیگانه است که حقوق ملت ایران را فدای منافع خود میکنند و جهت دستیابی به خواسته های خود بر خواسته های ملت ایران پا میگذارند . قراردادهای کلان اقتصادی دول بیگانه باعث مشروعیت پیدا کردن رژیم ترور و گروگان شده است و نیازهای اقتصادی آنها منجر به دفاع و حمایت از حکومت مستبد ایران گردیده است . رکود جهانی اقتصاد و کاهش قیمت نفت شاید این حمایت ها و مماشات ها را پایان دهد و ملت ایران مجبور نباشد در مبارزه خود برای کسب آزادی و عدالت با غول های نفتی و کارتل های اقتصادی هم رویارویی کند .

در این میان اتحاد و یک پارچگی نیروهای مخالف استبداد مذهبی حاکم بر ایران بیش از پیش مورد نیاز است و اهمیت بسیار دارد . هر یک روز ماندگاری رژیم برای مبارزین رمق گیر و خستگی آور است و گذشت زمان قبل از آن که موجب تضعیف رژیم شود ، باعث فرسایش نیروهای مبارز میشود . به جرات میتوان گفت که وقت کشی رژیم در مقابله با ملت آزادیخواه از وقت کشی رژیم بر سر برنامه های هسته ایی اش در تقابل با بیگانگان به صورت جدی خطرناکتر و مضر تر است . نمونه بارز اتلاف وقت و سرخورده کردن ملت ایران را در جریان انتخابات خرداد 1376 و روی کار آمدن اصلاح طلبان حکومتی مشاهده کردیم و اکنون به نظر می آید آن دور باطل در شرف تکرار است .

اکنون ما یک مشکل داریم و هزاران راه حل و این مساله همه را سردرگم و منفعل کرده است . جای آن است که به جای ارائه راه حلهای پی در پی ، پا در یک راه اساسی و رو به جلو بگذاریم . بدیهی است که در اندیشه های آزادنگر و عدالت خواه ، تضاد و اختلاف نظر امری حتمی و مورد نیاز برای باروری اندیشه می باشد اما رسیدن به یک " هم صدایی " علیه یک دشمن مشترک امری دستیافتنی و فوری می باشد . از این روی و در اولین اقدام ، اگر تمام نیروهای مخالف استبداد مذهبی بتوانند 30 سال مبارزه گذشته خود را – اعم از هر کمیت و کیفیتی ، در دو واژه " تحریم انتخابات " جای دهند ، به یقین اولین گام برای رسیدن به تفاهمی بزرگ و یک اتحاد فرا گروهی برداشته خواهد شد .

موضوعاتی مثل تسلیحات هسته ایی و نزاع های منطقه ایی نباید بحث اصلی و مهم سرنگونی جمهوری اسلامی را به حاشیه براند و موجب به هدر رفتن وقت و انرژی مبارزه شود . همانطور که برای بیگانگان آزمایش یک موشک اهمیت دارد برای جنبش آزادیخواهی مردم ایران اما ، اعدام یک زن و یا زندانی شدن یک فعال سیاسی مهمتر می باشد . در سایه یک همبستگی بزرگ می توان همه حمایت ها و تضمین های بیگانگان به رژیم را دور زد . با یک اتحاد بزرگ میتوان آتشی برپا ساخت که این آتش بتواند زردی سی سالۀ صورت ملت تحت ستم ایران را سرخی بدهد .

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------