رادیو فردا تا مدتها پس از شروع کارش چند ساعت مشخص در شبانه روز را به پخش اخبار ایران اختصاص میداد و بقیه اش ترانه های قدیمی و پاپ بود. در آن زمان هنوز اپوزیسیون فسیل خارج از کشور یکه تاز میدان بود و این رادیو محتوایش را بر اساس ذائقه این افراد تهیه میکرد. با این وجود این گروه از ایرانیان اعتراضات بسیاری به این رادیو و محتوا و حتا نوع آهنگهای آن میکرد.
تا آنکه سیاستمداران آمریکا فهمیدند که روی سخن با اینان که آمریکا را همچنان دشمن مردم ایران میدانند داشتن درست نیست بلکه روی سخن باید با نسل جوان و بالنده ایران باشد که جزمی فکر نمیکند و منطقی است.
هنگامی که رادیو فردا با سیاست جدیدی ساعات پخش خبر را تغییر داد و نوع آهنگها را نیز غربی و جوان پسند کرد داد فسیل ها در آمد و آنرا سازشی بین آمریکا و جمهوری اسلامی به حساب آوردند. اگر سیاست های رسانه هایی مثل بی بی سی و صدای آمریکا و رادیو فردا را به دست یکی از این فسیلها میدادند (تفاوت نمیکرد سلطنت طلب باشد یا اکثریتی یا توده ای) برنامه ها بیشتر به تعظیم و تکریم گلسرخی و کرامت دانشیان و یا خدمات محمدرضاشاه و یا تعظیم و تکریم خسرو روزبه و نیز شعار دادن بر علیه رژیم اختصاص می یافت. برای نمونه نگاه کنید به برنامه های تلویزیونی مجاهدین خلق و طرز حرف زدن و شعارهای شان. اینها از زمان شاه هم عقب تر هستند. البته، انصاف را که فدایی اکثریت و سلطنت طلب لس آنجلسی را نباید با مجاهدین مقایسه کرد. اینها مثلا با جنبش سبز بسیار همراه بودند.
خوشبختانه نسل جدید تفاوت زیادی با نسل قبلی دارد. نسل جدید علیرغم محدودیتهای بسیاری که جمهوری اسلامی در مقابلش نهاده بازهم در محیطی باز به لحاظ دسترسی به رسانه ها و اطلاعات رشد میکند و در عین حال از والدین اش آموخته است که مثل نسل آنها ساده دل نباشند. اگرچه بیشتر آنها از تاریخچه نیروهای سیاسی زمان شاه آگاهی ندارند و خوب بود اگر این آگاهی را میداشتند اما... چیز زیادی را هم از دست نداده اند. در یک جمله کافیست که بدانند مخالفان شاه را یا یک مشت تروریست عوام زده عقده ای و ناآگاه تشکیل میدادند و یا عده ای تحصیلکرده بازهم عقده ای که تنها چیزی که برای شان مساله بود این بود که چرا اصلاحات به دست شاه به انجا میرسد. خیال میکردند که دمکراسی تنها با نوشتن بر روی کاغذ قانون اساسی الزاما مراعات هم میشود. مدعی بودند که خودشان اگر قدرت را بدست بگیرند صد درصد خوشبختی را برای مردم به ارمغان می آورند. در نقشه های سیاسی شان برای آینده جایی برای سایر نیروهای سیاسی و دمکراسی نبود. و همه شان معتقد بودند که هرکس مثل آنها فکر نکند دشمن مردم است. بارها گفته ام و بازهم میگویم که آخوندها از این عوام زده های عقبمانده بسیار هشیار تر بودند.


نسل جدید نه سلطنت طلب است و نه مجاهد و نه اکثریتی و توده ای. نسل جدید استقلال فکری دارد و اگر بحثی با آنها بکنید با شما مشاجره و جر و بحث میکنند. اما نسل قدیم در حسینه ارشاد مینشست و به اراجیف دکتر شریعتی گوش میکرد و با وجودی که میدانست همه اش مزخرف است اما به خودش میگفت لابد من عقلم برنمیدارد. و این آدم اگر میدید که دیگری کوچکترین شبهه ای در کلام شریعتی می آورد او را با برچسبهای گوناگون؛ رژیمی، بریده مزدور، خدمتگزار اعلیحضرت و غیره مزین میکرد و از میدان بدر میکرد. نسل قدیم جزمی فکر میکرد و بیشتر می پرستید تا تحلیلگر باشد. این اخلاق در نسل جدید هم متاسفانه تا حدی هست اما نه برای همه. امروز می بینیم که هیچ تقدسی در موسوی و کروبی برای نسل جدید وجود ندارد هرچند گاه تا حد نگران کننده ای او را تکریم میکنند. در مجموع میتوان گفت که نسل جدید خوب و هشیار عمل میکند.


سلطنت طلب، فدایی، اکثریتی، توده ای، مجاهد،... اینگونه مفاهیم میرود که کهنه شود. در ایران آینده ما جمعی و محفلی از مو سفیدها بوجود خواهد آمد که به یاد گذشته نشستهایی سالیانه برپا میکنند و همچنان همان بحثها، البته کمی آرام تر و کوتاه تر را از پشت میکروفون ایراد میکنند. آنها بیشتر چند صباح باقی مانده عمر را در قهوه خانه ها جمع میشوند و باهم تخته نرد و شطرنج بازی میکنند. و میان شان همه رقم می بینید؛ فدایی، سلطنت طلب، توده ای، مجاهد. هرگاه بحثی در بگیرد بحثها همان است که بلافاصله پس از انقلاب بود و در آینده هم هنوز تغییر نکرده است. اما این را میدانند که همه خراب کرده اند. این وسط مجاهدین هستند که هنوز هم دیگران را به خیانت متهم میکنند و هیچ تغییری نکرده اند. آنها ناچارند که چنین باشند. آنها خیلی خیلی و بطرزی رقت آور خراب کردند. آنها همانقدر ناچارند بر موضع «برحق» خود بایستند که راست میگویند که جمهوری اسلامی مدعی است بخاطر اسلام راست میگوید.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------

کاوه یزدانی

درود بر هم میهنان گرامی. سال نوی میلاد مسیح بر همه صلح دوستان خجسته باد. سپاسگذارم ازآقای محسن کردی.با گفته جناب عالی در ارتباط با فسیلهای باقیمانده موافق هستم. و بر این باور ایمان دارم که درآینده ایران آزاد جایی برای افکار فسیلی وجود ندارد.ولی یک پرسش همیشه در افکار من و به باورم در افکار خیلی از هم میهنان پیش می اید. آیا حضرات فسیلی تا چه زمانی می توانند تماشاگر ویرانی وطن و هموطن خود بمانند؟ و اگر به این شیوه ادامه دهند،چه زیان هایی برای جنبش فراگیردارد؟ آیا آنها واقعا هنوز در دوران فسیلی بسر می برند؟آیا موتورهای مخصوصی برای حفظ آنها در کارهستند؟شایدکه این افراد بخش عظیم جا معه جوان ایران را نتوانشتن براستی بشناسند.البته بر کسی پنهان نیست که دستهای زیادی درفعال نگهداشتن آنها پرکارند. اما اینکه چه کسانی واقعا هنوز در دوران فسیلها بسر می برند یا اینکه بر اساس امیال غیر از منافع ملی، اینگونه وانمود می کنند نیاز به تحقیق دارد.نه فقط برای امروز مبارزه جنبش، بلکه برای ایران بعد از گذار از رژیم اخوندواوباش. در سال نو طریق نویی را به باور من باید که اتخاذ کرد. باید یه کسانی که برخلاف منافع ملی سنگ اندازی میکنند تذکر لازم را داد باید که تعارفات را یک بار برای همیشه دور ریخت وگروه یا کسانی راکه سبب زیان جنبش مردمی هستندرابه جامعه ایرانی معرفی کرد.صاحبان اینگونه افکار باید خوب متوجه باشند که آنها نیز جرو کسانی به شمار می روند که به ماندگاری رژیم خونریز دوام می بخشند بدان معنی که در ریختن خون هموطنان مان جمهوری ننگین عقب مانده را یاری می دهند.در آینده اینگونه پرسشها نیز به مانند جنبش فراگیر خواهند شد که اصلا به نفع فسیلها نمی باشد.چه برای کسانی که براستی در خود گیر دارن وچه برای آن دسته که خود را به کوچه فسیلها زدند. سال نو برجنبش ملی خجسته باد.پاینده ایران.

January 02, 2011 03:07:09 AM
---------------------------