شورای ملِی، نقبی بسوی روشنائی؟

وجدانی
رسالتِ امروز ما ایرانیان! (۲)

امروز شاهزاده رضا پهلوی به موقع و در زمان و لحظۀ مناسب و سرنوشت‏ ساز با صدایِ رسا از همۀ نیروها، کُنشگران سیاسی (سازمان‏های سیاسی مانند احزاب نیز در این مجموعه جای می‏گیرند) و در یک کلام تمامی ایرانیان سلحشور و آزاده، طلبِ یاری و یاوری جهت نجاتِ مملکت و استقرار حاکمیت ملی در ایران را دارند. شاهزادۀ ایران خود ضمن برداشتنِ اولین قدم در این راه از نیروهای یاد شده می‏خواهد آنان نیز همانند او فعالانه با ارائه برنامه‏ها و پیشنهاداتِ شفاف و عملی برای تشکیل یک بدیل دموکراتیک در مقابل حکومت تمامیتخواهِ ‏جمهوری اسلامی به همدیگر یاری رسانند. پر واضح است، آن نیروها، گروه‏ها، سازمان‏ها، احزاب و روی هم رفته آن کنشگران سیاسی که امروز ایرانِ عزیز و گرامیتر از جانِ خود را گرفتار در چنگالِ خرچنگ‏های زمان و طعمۀ مارهای ضحاکانِ تازی می‏بینند و زبانم لال هر لحظه بیم نابودی آنرا دارند و درست در چنین بزنگاهی صدایی و ندایی فریدون ‏وار بگوششان می‏رسد که: هان! اینک من اینجا هستم آیا شما هم هستید تا به اتفاق هم ایرانمان را این عزیز‏تر از جانمان را، از نابودی نجات دهیم؟! لیکن آنان شوربختانه همچنان بی‏خیال و بی‏تفافت در عالَم خویشند و تازه بعضی ‏هایشان نتنها خود اقدامی در جهت یاری ‏رسانی و رهایی میهن انجام نمی ‏دهند بلکه از شدت کینه و حدّت دشمنی، دیگران را نیز که قصد کمک دارند از این عمل باز می‏دارند و مانعشان گشته آب سرد بر دل‏های آتشین و گُر گرفتۀ این ایرانیان می‏ریزند تا مبادا خونشان بجوش آمده و در صدد نجات ایرانشان برآیند. به چنین سیاستگران که نه بل سیاست‏ بازان در چنین شرایطِ اسفبار و خطرناک برای ایران، باید گفت شماها یا ترسو تشریف داشته و دارید و یا بتحقیق از همان ابتداءِ تأسیس و شروع زندگی سیاسی‏تان دروغ می‏گفتید و هدف‏تان عزت و بزرگواری برای ایران نبود بلکه هدف همانا عزت، بزرگواری، سروری، سیادت و تکیه زدن بر سریر قدرت برای خود و گروهتان بوده، هست و خواهد بود!