ای کاش انقلاب نمی کردیم!

شیر و خورشید و تاج
***** بخش اول - "امان نامه" مجانی‌ تقسیم نمی‌‌کنیم *****

حق گرامی‌،

تا آنجا که از یک سو به این رژیم و عملکرد این رژیم ارتباط پیدا می‌کند و از سوی‌‌ دیگر به شیوه و استراتژی مبارزه آزدیخواهان در برابر این رژیم مربوط میشود، باید گفت نه اکثر، بلکه همه میهنپرستان همان درد شما را دارند.

اما، حال به اینجا رسیده‌ایم که رسیده‌ایم و بقول انگلیسی زبان‌ها It is what it is به این معنی‌ که در هشتاد و هشت هم نه انتخاباتی در کار بود، نه کاندید انتخابی مردم، و نه رای آزاد مردم، اما مردم دروغ و نمایش رژیم را برداشتند و با آن دویدند و کّل ماجرا‌ را از دست رژیم و عروسک‌هایش در آوردند و به سود خود تمام کردند.

درست است که بدلیل نبود یک رهبری ملی‌ در صحنه، رژیم و حامیانش و عروسک‌هایش توانستند ملت را کنترل کنند و رژیم را از سرنگون شدن برای مدتی‌ دیگر نجات دهند، اما هشیاری ملت و خارج کردن بازی از دست رژیم در آن زمان باعث شد که یک بار برای همیشه همگان دانستند این ملت پشتیبان این رژیم نیست، و ملت خواهان تغییر نظام در ایران است.

حال امروز بسیاری که با این رژیم هستند یا صادقانه وجدانشان بیدار شده و متوجه شده‌اند که عملکرد آنها چه خیانت بزرگی‌ به این میهن بوده، یا اینکه نگران عاقبت و سرنوشت خود هستند، یا اینکه میخواهند به خیال خودشان با طرفند‌های جدید این رژیم را برای مدتی‌ دیگر بر سر پا نگاه دارند... در هر حال هر کدام که باشد از این سه حالت اصلی‌ خارج نیست...

مهم این است که ما هم همان کاری را بکنیم که مردم در هشتاد و هشت در برابر دروغ‌های رژیم انجام دادند. اگر ما هشیار عمل کنیم مهم نیست که طرف با خلوص نیت از رژیم جدا شده یا با برنامه، یا حتی هدفش جدا شدن از رژیم هست یا نیست - مهم این است که ما با آنچه که در توان داریم چه میتوانیم بکنیم که این رژیم نه دیرتر بلکه زودتر سرنگون شود.