داریوش همایون، لیبرالی اصولگرا

وجدانی

هر چند جوابِ اَبلهان خاموشیست، و لیکن جوابِ ”های“، ”هوی“ است! (۲)

چه نسبتها و چه عناوین زشت و بدی را در همین مقاله ای که در صدر صفحۀ مقابلِ چشمانمان واقع استُ ملاحظه میکنیم که به ناحق و ناروا به شاهزادۀ محبوب ایران می بندند! امروز به شاهزاده ای که در خصوص زنده یاد داریوش همایون بیان میدارد: «سخنگوئی فرهیخته و توانا، همسنگری پرشور و هشیار، آموزگاری خردمند، از مردان بزرگ عرصۀ سیاسی ایران و کسی نیست اکنون که جایش را پر کند و چون او بتواند برای گرد هم آوردن نیروها و جنبش های آزادی خواه ایران پیوسته بکوشد... و (نهایتآ) در این دوران دراز دوری از وطن من از رایزنی های ارزنده و تجربــه های آموزنده اش بهره بسیار بردم و به همین روی از رفتنش سخت افسرده ام.» این اتهام را میزنند که سعی کنند شاهزاده رضا پهلوی را (علیرغم آنکه ایشان بارها فرموده اند مخالفِ ایرانِ فدرال هستند) طرفدار فدرالیسم معرفی کنند و عملآ میان اهداف رایزن فقید ایران و خواست شاهزاده فاصله بیدازند و مرامِ این دو را در مقابلِ هم قرار دهند.

من روی سخنم اینک با طرفدارانِ شاهزاده رضا پهلوی از یک سو و اعضای حزب مشروطه ایران از سوی دیگر است. چنانچه این عزیزان و این وطنپرستان راستین و سلحشور سکوتِ خود را نشکنند و اینبار نیز همان اکثریت خاموشِ شبیه دوران انقلاب ساکت بماند و میدان را در دستِ خائنینِ به وطن بگذارند، مطمئن باشند بلای دیگری که بر سر ایران نازل خواهد شد بمراتب بدتر از بلای جمهوری اسلامی است. هیهات از سکوتِ دوباره و جوابِ ”هوی“ ندادن به ”های“ ها!