سیاست پیر

حق
با درود و سپاس بیکران خدمت بهمن زاهدی نازنینم، پیر و پاتال آنانی هستند که افکار پوسیده و مخربی دارند و به سهو یا عمد منافع ملی ایران به کنار که خود ایران با ۷۵ میلیون شهروندش را فدای هوی و هوسهای خود می کنند و در اینراه خیانت و وجدان و امانتداری برایشان به هیچی بزرگ تبدیل شده و می شود. پیر و پاتال آنانی هستند که بدنبال شخصیتی می افتند و بخاطر آن شخصیت حاضرند از خطوط قرمزی که منافع ملی ایران را تعیین می کند عبور کنند و بخاطر او برای او عبور از این خطوط قرمز را با توجیهات مسخره شان بخورد مردم بدهند. پیر و پاتالها آنانی هستند که بخاطر آن شخصیت، دهان منتقدان دلسوز همان شخصیت را می بندند. پیر و پاتالها آنانی هستند که چون در قبال ؛اصول؛ حافظ منافع ملی و کلان و حیاتی برای ایران که بوسیله داریوش همایون تعیین شده بود برای همکاری ؛کسان؛ جواب ندارند، ضمن نشان دادن ارادت به او و تایید او، وقتی به خلوت می روند آن کار دگر می کنند و سعی می کنند این عمل و فکرشان تحت لوای ؛واقعیتگرایی؛ بخورد مردم بدهند تا دوباره مثل سال ۵۷ صدای مخالف را خفه کنند تا با این مردمفریبی دوباره ولی اینبار ضربه نهایی را بزنند که نابودی کامل کشور و ملتی بنام ایران است. پیر و پاتالها آنانی اند که اصول را ول می کنند و بدنبال کسان می افتند. منظور آن اصولی است که داریوش همایون برای همکاری کسان (شخصیت های سیاسی و احزاب و تشکیلات شان) تعیین کرد تا با آن اصول هم ایران از شر کلیت جمهوری اسلامی رها شود و هم از شر رفوزه های سال ۵۷ و کنفدراسیونی ها و دنبالچه هایشان نجات یابد تا هم تمامیت ارضی ایران بصورتیکه در سال ۵۷ بود آسیب نبیند و هم زمینه برای لیبرال دمکراسی و اجرای کامل منشور جهانی حقوق بشر در ایران فراهم شود و تک تک آحاد آحاد ملت ایران به حقوق شهروندی خود که حقوق حقه بشرند برسند. داریوش همایون تا لحظه درگذشتش تر و تازه ماند چون فکرش را جوان و پرشور و فعال برای ایران نگهداشت. آن ۸۳ سالش را هم صرف پختگی فکر و عملش برای ایران کرد. منافع ملی ایران نباید فدای کسان شود.