راه حل همایونی برای همکاری با «شورای ملی»

بهمن زاهدی
با دورود،

چندین سال پیش می‏گفتند که دو نفر در یک کافه تریا در شهر پاریس سازمانی سیاسی را تاسیس کردند. که فقط همان دو نفر عضو را داشت. بعد از چندی بدلیل اختلافات داخلی، آن سازمان انشعاب می‏کند و تبدیل به دو سازمان سیاسی می‏شوند. هر کدام از آن سازمان‏ها هم بدلیل اختلافات داخلی باز به دو شاخه انشعاب می‏کنند و می‏شوند چهار سازمان سیاسی! وقتی چهار سازمان سیاسی از فقط دو نفر تشکیل شده بوده چگونه چهار سازمان سیاسی می‏شوند؟ این مشکل‏یست حل نشدنی!

نگاهی به اعضای کمیته موقت:
جبهه آزادیخواهان مردم ایران، جبهه متحد بلوچستان ایران، جنبش آذربایجان، جنبش بختیاری (حزب اتحاد بختیاری و لرستان – شورای عالی عشایر جنبش بختیاری)، جنبش کوروش، حزب پان ایرانیست (برون مرز)، سازمان دمکراتیک یارسان، طرفداران آقای کاظمینی بروجردی، کارزار ائتلاف ایرانیان و سوری ها برای محاکمه خامنه ایی، کمپین سفارت سبز، کنگره دموکراسی خواهان سبز ایران، نهاد مردمی، وبلاگ نویسان مستقل

من فکر می‏کنم طبق نوشته بالا تعداد سازمان‏های سیاسی از تعداد نفرات اعضای کمیته موقت بیشتر باشد. چون نه سایت اینرنتی دارند و نه مشخص است که کجا فعالیت می‏کنند. بهترین همان اولین است « جبهه آزادیخواهان مردم ایران» چون اکثر گروه‏های دیگر زیر دست این اولین کار می‏کنند و حتا نیروهای مسلح هم دارد.
http://iranpff.com/?page_id=10
فکر می‏کردم شوخی می‏فرمائید، ولی مسئله کمی جدی‏تر از آنست که فکر می‏کردم!

ارادتمند
بهمن زاهدی