کاوه یزدانی
با درود آقای بهمن زاهدی
با توجه به توضیح جنابعالی باید عرض کنم که من در اشتباه بودم. چرا؟ چون براین باور بودم که مسئله عاطفی حزب بیش از همه چیز و همه کس به سرنوشت ایران و ملت ایران وابسته است نه به عاطفه چند تن اعضای حزب که بسیاری شان بارهای بار گفته و نوشته اند ایران برایمان بالاتر از هر کس و هر چیز می باشد . بنابر این به اشتباه خودم در باره عاطفه بسیار لطیف حزب اقرار می کنم و طبیعیست که آدمها اشتباه می کنند , اگر لازم باشد حتما بابت این اشتباه می توانم راسما طلب پوزش از اعضای حزب نمایم . با احترام .
پاینده ایران و ملت ایران