راه حل همایونی برای همکاری با «شورای ملی»

ساسان بهمن آبادی
در ضمن پیوستن به چنین شورایی به منزله آن نیست که کسی حق خروج و جدایی از آنرا ندارد، همانگونه که چهار تن از اندامان حزب مشروطه از آن جدا شدند و کسی هم اعدام نشد! پس باز هم به این نتیجه میرسیم که چنین نق زدنهایی آنهم بصورت مکرر و مسلسل وار نمی تواند ناشی از نیست خیرخواهانه ای باشد و دلایل دیگری دارد که به آن دلایل در دو نوشته اخیر جنابعالی در تاختن غیر منصفانه بر شورای ملی اشاره ای نشده است!

گمان میکنم مسأله پیوستن یا نپیوستن حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) به شورای ملی در حطیه تصمیم گیری شورای مرکزی و یا دبیرکل حزب باشد و نه جنابعالی، بنابراین اگر مسئولان حزب تا کنون چنین تصمیمی نگرفته اند قطعا دلایل دیگری دارند و موضوع بگونه ای بوده است که نه واکنشی به آن نشان داده اند و نه دلایل خود را مطرح کرده اند؛ حال اینکه چرا جنابعالی هفته ای یکبار نق به جان شورا میزنید مسآله دیگری می تواند باشد!

باز از آنجا که آنقدر که نق به جان شورای ملی زده می شود واکنشی به منشور 91 نشان داده نمی شود حاکی از آن است که درد در جای دیگریست و نه در بند 11 منشور پیشنهادی!

همبستگی یعنی همه با هم، نه اینکه همه با من؛ یعنی دست در دست هم نهیم، نه اینکه دست در دست من نهید!

درضمن فعلا بحث همکاری با شورای ملی مطرح نیست، مسأله شکل گیری و برپایی شوراست!

پاینده ایران
تهران – ساسان بهمن آبادی – عضو حزب پان ایرانیست