دموکراسی و نقش پادشاه

بهمن زاهدی
با دورود خدمت جمشاد پرچمشاهی،

من درست برعکس شما فکر می‏کنیم. شاهزاده می‏تواند متحد کننده نیروهای اپوزیسیون ایران بشود. ایشان هم پیش‏زمینه‏هایش را داراست و هم قدرت بیانش را دارد و هم محبوبیت خاص خود را ما بین مردم بدست آورده است.

مشکل در جای دیگریست! و آن هم سیاست حذف کردن (مختل نگاه داشتن اپوزیسیون ایران) دول اروپایی و امریکا می‏باشد.

برای مثال: از زمانیکه هئیت فرهنگی پارلمان آلمان از قم به آلمان هجرت فرمودند، مشاهده می‏کنیم که نیروی راست رادیکال آلمان که در خدمت سازمان امنیت این کشور کار می‏کنند و تا چندی پیش چاکر و مخلس احمدی‏نژاد بودند به یک باره مخالف اسلام شده‏اند و در گفتمان مصنوعی که سازمان امنیت آلمان در آلمان بوجود آورده است، هر کسی که امروز مخالف اسلام حرفی بزند فوراً از طریق مطبوعات (دولتی و آزاد) آلمان به راست رادیکال بودن متهم می‏شود. دیوزگی آلمانی!

اروپا و امریکا در پی این هستند که این رژیم بر سر کار نماند (چه خری بهتر از این رژیم) و نیروی اپوزیسون ایران در رسانه‏های اروپایی و امریکایی را فقط اصلاح‏طلبان جمهوری‏اسلامی و جهان‏وطنی‏ها تشکیل دهند.

بایکوت کردن شاهزاده (و زیر فشار گذاشتن‏های سازمان‏دهی شده) و نیروی واقعی اپوزیسیون ایران در رسانه‏ها بخوبی قابل لمس می‏باشد. ما باید به فکر این باشیم که رسانه‏های ایرانی و غیر وابسته را بیشتر کنیم و صدای اپوزیسیون واقعی را به گوش مردم برسانیم و تنها روضه‏خوانی بی‏بی‏سی و صدای امریکا به گوش مردم نرسد.

خمینی را رسانه‏ها به مردم ایران معرفی کردند و گرنه از ایشان هیچ خبری نبود تا بی‏بی‏سی ایشان را به مردم ایران تحمیل کرد.

ارادتمند
بهمن زاهدی