شیر و خورشید و تاج
***** بخش اول - بگم یا نگم؟ چاره نیست یکی‌ باید بگه... *****

درد و دلی‌ با هم میهنان،

نمی‌ دانم چرا مسائلی‌ که برای میهنپرستان در مبارزه با رژیم اسلامی حائز اهمیت است و حیاتی، به مغز مدعیان سیاسی خطور نمی‌‌کند؟ آیا این امر تصادفی است؟ آیا سهل انگاری است؟ آیا شعورشان قد نمی‌‌دهد؟ در هر صورت معلوم نیست که چرا آنها به این مسائل توجه نمی‌‌کنند؟

بزودی به سی‌ و چندمین چهارشنبه سوری و نوروز پس از روی کار آمدن این رژیم نفرت انگیز نزدیک می‌شویم. و همه ما می‌دانیم که به همان اندازه که هر چهارشنبه سوری و نوروز یک فرصت طلایی برای آزادیخواهان بوده که دوباره نفسی تازه کنند، در عوض به همان اندازه مخصوصاً این دو جشن ایرانی‌ بسیار مشکل آفرین برای رژیم ضد ایرانی‌ بوده.

با این حال، آنان که بقول خودشان بیش از یک سال پیش در پی‌ تدارک و برنامه ریزی و رای زنی‌ برای ایجاد این "شورای ملی‌" معروف که این روز‌ها بحث داغ همگان است، بودند... نکردند طرح زمانی‌ و زمان بندی در ارتباط با شورا را طوری بریزند که با تمام کمی‌‌ها و کاستی‌ها و مشکلات... شورای آنها تا قبل از این چهارشنبه سوری و نوروز حیاتی‌ تشکیل شود..

در زمانی‌ که همه ما از مدتها پیش می‌دانستیم که این چهار‌شنبه سوری و نوروز به دلایل بسیار باید آخرین چهارشنبه سوری و نوروز در زیر چکمه نظام ولایت فقیه باشد و در زمانی‌ که ما میدانیم امروز با یک ملت طرف هستیم که باید آن را شبانه روز تشویق به خیزش کرد تا تکانی بخورد...

سخنگوی کمیته موقت هماهنگی برای تشکیل شورای "ملی‌"... آقای رضا تقی‌زاده طی‌ بیانیه (۶ مارس ۲۰۱۳ ) اعلام میکنند که: "... مجمع موسس شورای ملی‌ ایران ۷ و ۸ اردیبهشت ۱۳۹۲ برابر با ۲۷ و ۲۸ ماه آوریل در شهر پاریس برگزار خواهد شد..."

باز پس از مرگ سهراب. می‌‌دانیم که باید مکان تهیه شود، مسائل امنیتی حل شود، دعوت نامه‌ها به آنها که منشور را امضا کردند فرستاده شود، سپس آنها با ارائه مدارک لازم که آن هم زمان می‌‌برد به دعوت پاسخ دهند، و مسائل تکنولوژی و بقیه حل شود...