کاوه یزدانی
هر کسی مشکلی دارد . مشکل من در دنیای مجازی این است که نمی دانم با افراد با نام مستعار گفتگو می کنم دارای چه سوابق و گذشته ای هستند . اینکه فقط به نوشته های افراد ناشناس بویژه با نامهای مستعار اعتماد کرد به باور من ابلهانه است . چرا؟ چونکه دنیای مجازی یک دنیای بی در و پیکر است و دنیای تاریکی است و سربازان امام زمان هم می توانند خود را بجای میهن پرست معرفی نمایند . اگر فکر می کنیم که در دنیای مجازی قادر هستیم رژیم اسلامی را از کشورمان بیرون کنیم این یک خودفریبی محض است . آخر تا به کی خودفریبی نماییم ؟ در این دنیایی که نمی توان به افراد حقیقی اعتماد داشت چگونه باید به خود بباورانیم در دنیای تاریک مجازی به افراد اعتماد کرد ؟ خودفریبی بزرگتر از این نمیشه . همواره به خودم می گویم تو که نمی دانی این افراد کی و چکاره و بدنبال چی هستند چرا دو سه ساله در این دنیای دروغین پرپر می زنی ؟ آخه این افراد ناشناس کی هستند که تو داری به آنها سروکله می زنی ؟ یک نفر آدم حقیقی پیدا کن باهاش سر و کله بزن بهتر از هزاران این افراد ناشناس می باشد . به خود می گویم تو که دنبال گذشته نیستی چرا عمر خودتو با افرادی که در گذشته گیر کردند فنا می کنی . این دنیای تاریک مجازی دروغین را ول کن برو برو برو دنبال کار و زندگیت
ترجیح می دهم حقیقتی مرا آزار دهد ، تا اینکه دروغی آرامم کند. ناشناس