عرفان
درود بر جمشاد گرامی
جمشاد نازنين شما درست ميفرماييد پيگيري مسائل تاريخي و سياسي مستقيما موجب بروز افسردگي نميشود اما انچه که شما تحت عنوان قياس تاريخ باشکوه گذشته با وضعيت اسفبار کنوني برشمرديد تنها بخش کوچکي از دل مشغولي هاي من ميباشد بيشتر خود خوري و تشويش خاطر من بخاطر تنزل فرهنگي مردم مرز و بومم ميباشد که بطرز غير عادي و غير طبيعي اي مرا ميازارد همچنين شما استبداد سياسي و اجتماعي را هم به ان اضافه کنيد که به حد تهوع اور و غير قابل تحملي رسيده که حقيقتا کاسه صبرم را لبريز کرده اما انطور که شما و دوستان فرموديد بايد به انتظار ايران ازاد اينده نشست و اين دوران سياه و ننگين را تحمل کرد و مبارزه را ادامه داد
انچه که مسلم است هیچ چیز مرا از مبارزه با رژیم جنایتکار حاکم (در حد توانایی ها و قابلیت هایم ) بر حذر نخواهد داشت.