جمشاد پرچمشاهی


آقای کاوه یزدانی؛

شما در یکی از نظرات خود دراین سامانه به همه توصیه کردید که به پزشک مراجعه کنند. اگر این مطلب را بشوخی و مزه پراکنی نگفته باشید ، تصور می کنم که از دید شما همه اینهایی که اینجا منظورتان بود ، یا پریشان حال یا خل و یا ناقص العقل هستند. این درحالیست که شما در گذشته نه چندان دور صریحا اذعان داشتید که اعصاب تان ناراحت است و تشنج روانی دارید . پس آیا بهتر نیست که شما اول خودتان به یک پزشک متخصص اعصاب یا یک روانکاو مراجعه کنید تا کمی به آرامش درونی و روحی دست یابید؟

درمورد زندانیان در بند اسارت رژیم دینی جمهوری اسلامی که شما از ایرانیان برونمرز خواهان حمایت و کمک به آنها بودید، درخواست خوب و بجایی است ولی انصافا قضاوت کنید که ایرانیان مقیم خارج از کشور چگونه و از چه راه هایی می توانند کاری انجام دهند درحالی که ایرانیان درونمرز و بویژه بستگان و نزدیکان زندانیان از این کارعاجزند و تمام تلاش و خواسته های آنها به سننگ و دیوار زندان ها برمیخورند!؟

اینکه ایرانیان و اپوزیسیون درخارج از آزادی و امنیت کافی برخوردارند، ربطی به بی تفاوتی و بی توجهی آنها نسبت به اسیران دربند رژیم ندارد بلکه امکاناتی است که کشورهای متمدن و انسان صفت و با فرهنگ برای شهروندان خود قائلند.

دررابطه با القاب مختلف مانند پادشاه ایران، رضا شاه دوم، رئیس جمهور منتخب و از این قبیل القاب و مناصب در موقعیت سیاسی کنونی ایران، من هم با آن موافق نیستم زیرا هنوز معلوم نیست که فردای آینده ایران چه خواهد بود و چه سرنوشتی در انتظارمان است؛ اما معتقدم که اگر کسی به هر دلیلی از این گونه عبارت استفاده می کند و دلش به آن خوش است ، نباید مورد انتقاد و نکوهش قرار گیرد چون در غیر اینصورت ما از همین حالا به اصول دمکراسی پایبند نبوده و اینگونه برخوردها پیش درآمد و زنگ خطر برای نزاع های بعدی و جدی تری خواهند بود. سربلند و شادکام باشید