روح انقلاب: آرنت و بنیان‌گذاری آزادی

شیر و خورشید و تاج
***** بخش دوم - بوی جوی مولیان آید همی‌. *****

در زمان ارنت ۱۹۰۶ تا ۱۹۷۵ که ایشان در گذشت، نه آن جهان این جهان بود، نه تکنولوژی این تکنولوژی بود، نه اینترنتی به این صورت امروزی بود... و و و .. و شورش پنجاه و هفت نه تنها به رهایی نیانجامید بلکه برعکس به اسارت یک ملت هم انجامید... آن دنیا با این دنیا فرق می‌کند، انقلاب فرانسه و آمریکا و و و با آنچه که در ارتباط با ایران ما می‌گذرد و امروز یک جهان بر سر ایران ما میاورد فرق می‌کند...

اجازه بدهید فعلا ما ایران را آزاد کنیم، و با همین "احزابی" که قرار است در ایران فردا آزادانه تشکیل شوند تا مردم بتواند گرد هم آیند کار ساختن ایرانزمین ویرانه را آغاز کنیم... بعد به بقیه کار هم در زمان خودش یکی‌ یکی‌ میرسیم...

نوشتید: "در مصر، تونس و لیبی‌، شورشیان مردم را از چنگ رژیم‌های سرکوب گر رها کردند، و شورشیان در سوریه، سودان و بحرین به رهایی خواهی ادامه دادند. با این حال دور تا دور دنیا انقلابیون در حال دست و پنجه نرم کردن با پرسش ارنت در باره چگونگی‌ یافتن روح انقلابی‌ آزادی درون یک نظم سیاسی هستند."

اولا اشکال مصر، تونس، لیبی‌، سوریه، سودان و بحرین در همین است که آنها اکثرا شورشی بودند با افکار و اهدافی‌ که از شورش فرا تر نمی‌رود. در نتیجه پس از سرنگون کردن یک رژیم سرکوبگر، نمی‌دانند که باید با خود و آینده سیاسی خود چه کنند؟ فقط می‌دانند که فعلا یک رژیم سرکوبگر را زیر کشیدند. نه فرهنگ دموکراتیک داشتند و دارند، نه یک الگو و آلترناتیو دمکراتیک دارند، نه آن ریشه مذهبی‌ به آنها اجازه می‌‌دهد که خودشان را از زنجیر های فکری قرون وسطایی بیرون بکشند تا بتوانند فردا‌ها را ببیند و برای آن برنامه ریزی کنند.