راه حل همایونی برای همکاری با «شورای ملی»

ساسان بهمن آبادی
جهت جلوگیری از شائبه سازی پافشارانه تکرار میکنم که رویه منطقی آنست که شما آنچه را که موافقید مطرح سازید و تبلیغ کنید. من کجا گفتم همه ساکت شوند؟ از دید جنابعالی رویه درست که به سرمنزل مقصود خواهد رسید رویه حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) می باشد، بسیار خوب آنرا تبلیغ کنید. ضعفهای نهادهای سیاسی دیگر به خود آن مجموعه ها مربوط است. این همه نشتر زدن از چه روست؟

در ضمن جنابعالی یک بار انتقادات خود را نسبت به منشور پیشنهادی بصورتی که کاملا قابل نقد بود و جای انتقاد داشت مطرح کردید. اما به نظر می آید قصد ادامه دادن این روند را دارید که خیرخواهانه به نظر نمیرسد.

به هر روی همانگونه که حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) اندامان و هوادارانی دارد، دیگر نهادهای سیاسی هم اینچنین هستند، از جمله شورای ملی ایران. عرض من اینست که جنابعالی رویکردی را که برای کمک به ایران مناسب می دانید دنبال کنید و تبلیغ کنید، نه اینکه به جان گروه دیگری که رویکرد دیگری را مناسب می دانند پیاپی نق بزنید.

اگر صرفا مساله نپیوستن به شورا بود و یا صرفا بیان دلالیل عدم امضا کردن منشور پیشنهادی من شخصا واکنشی نشان نمی دادم، همانگونه که نسبت به نوشته شما در تاریخ 24 شهریور ماه و تاختن غیر منصفانه به شورا واکنشی نداشتم، اما شما عزم کرده اید که هر از گاهی نشتری به جان شورا و هموندانش بزنید و نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود.

خوشبختانه تا اینجای صحبت کاملا آشکار شد که مشکل بند 11 منشور نیست و مسأله در جای دیگریست. البته پیش از این تبادل نظر هم شخصا حدس زده بودم. اما جدا از اینکه مشکل شما با شورای ملی ایران چه هست، آزادانه منشور پیشنهادی را امضا نکرده اید. بسیار خوب، گروه دیگری هم آزادانه پذیرفته اند، حال کج و راست بودن بارشان به گردن خود آن گروه است. به بهانه کج بودن در ناکامی آنها نکوشید. همانگونه که برای آقای علی کشگر نوشتم مسایل حزب مشروطه به خود اندامانش مربوط است.

پاینده ایران
تهران – ساسان بهمن آبادی – عضو حزب پان ایرانیست