راه حل همایونی برای همکاری با «شورای ملی»

بهمن زاهدی
دورود خدمت ساسان بهمن آبادی گرامی،

چون این منشور شوای ملی پیشنهادی می‏باشد، من فقط گوشه کوچکی از آن را به نقد کشیدم، چون از حوصله خواننده بیرون خواهد رفت، اگر بخواهم موشکافی کاملی از آن بکنم. اشکالات زیاد می‏باشند ولی همانطور که نوشته‏ام منتظر منشور تصویت شده خواهم ماند. فراموش نکنید که نوده درصد منشور ملی را «اصل کُپی شده» نامیده‏ام. یعنی اینکه تقریبا با نود درصد آن موافق هستم اگر واژه‏های بکار رفته شده با هم هماهنگ شوند.

گروه‏های زیادی می‏خواستند که با ما همکاری کنند ولی اصولی را که ما به آن اعتقاد داریم، قبول نمی‏کردند. این چند اصل کوچک و با مفاهیمی ساده می‏باشند که عبارتند.

یک: ایران یک ملت و یک کشور است.
دو: تمامیت ارضی کشور غیر قابل مذاکره می‏باشد.
سه: حاکمیت ملی تقسیم شدنی نیست.
چهار: احترام گذاشتن به اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق‏های آن برای دوره گذر از جمهوری‏اسلامی و بعد از آن.
پنچم: ما شکل نظام آینده کشور را در پادشاهی بهترین گزینه موجود می‏دانیم.

همانطور که نوشته بودم خوشحال می‏شوم این گفتگو را با شما ادامه دهم. ما آزادی بیان را از کسی نمی‏گیریم (تا زمانیکه اخلاق سیاسی رعایت شود)، چون همین گفتگوهاست که ما را با لیبرال دموکراسی آشنا و عادت خواهد داد.

حزب در حال مشورت‏های درونی خود می‏باشد و شورای مرکزی و رایزنان گرامی حزب در زمانیکه صلاح بدانند اعلامیه‏ای را بیرون خواهند داد.

ارادتمند
بهمن زاهدی