سخنرانی آقای عبدالرضا کریمی (حزب دمکرات کردستان ایران) در برمن آلمان

سیامک شوروی
بخش یکم!
با درود به دوستان و دیگر ایرانیان آزاده!
از خواندن نوشته های شما دوستان ، حق، ایرانی، کاوه و کشکساب که معنی کشک سابیدن را به من آموخت سپاسگزارم و خود را با اندیشه های شما همیار میدانم.
جناب کریمی همانگونه که یکی از دوستان به آن اشاره ای کرد از کردستان، آذربایجان، عربستان و طبرستان نام برد. به گمان من این پرگوئی نیست که بگویم به اندیشه های آقای کریمی و همدلانشان از همین چند گفتار میتوان آگاه شد و یا شاید بتوان آن را میزان دموکراسی خواهی ایشان به حساب آورد. در همین چند نام کوچک در کمترین، سه دشواری بزرگ اندیشه های ایشان را میتوان شناخت! نخست آن که این نام ها در کنار هم چیز دیگری را در چشمان ما (من) به تماشا نمیگذارد مگر نژاد و زبان (‪ این راباید گفته باشم که استفاده از واژه نژاد‬ در چنین تقسیماتی از نگاه علمی به هیچ گونه درست نیست چرا که نژاد بیشترین ما یکی است، بدون آنکه به نژاد ارزشی گذاشته باشم)! و دیگری آنکه با این گفتار، آقای کریمی ایران را به چهار قسمت کرده اند که این تقسیمات نیز به راستی بر نژاد و زبان بنا (آن چه را که ما اقوام مینامیم ) نهاده شده است.