آسیب‏شناسی جمهوری‏خواهان

بابك
درود به نويسنده گرامي.
جانا سخن از زبان ما ميگويي...
زماني ميگفتند كه مشروطه خواهان با جامعه دموكراتيك در تضاد هستند. اما امروز مي بينيم كه همه مشروطه خواهان از صندوق راي سخن به ميان مي آورند براي تعيين حكومت توسط مردم. كسي از الان نگفته است كه هرچه ما ميگوييم و ما تماميت خواه نداريم در ميان مشروطه خواهان.
اما بارها شنيده ام كه طرفداران جبهه ملي در خارج از كشور از حالا براي خودشان نوع نظام آينده را تعيين كرده اند و طيف وسيعي از مردم را حذف كرده اند. نميدونم اين دموكراسي ميباشد يا آن چيزي كه ما ميگوييم.
از ديد جمهوريخواهان، مردم صغير هستند و توانايي تعيين نوع نظام مطلوبشان را ندارند و عده اي استاد دانشگاه و روشنفكرنما بايد برايشان تصميم بگيرند.
عرفان گرامي گفتند سيامك ستوده به كوروش بزرگ توهين كرده اند. در واقع اين يك نمونه بود و اكثريت جمهوريخواهان افكاري ضد ملي و ضد تاريخ ما دارند. چندي پيش حميد تقوايي از اعضاي كمونيست كارگري هم به كوروش بزرگ حملات تندي كرده بود و كوروش را ديكتاتور و ضد حقوق انسانها معرفي كرده بود.
من كه به هيچ وجه اينها را جدي نميگيرم. بيچاره ها در خواب خوش هستند و هيچ آگاهي از جامعه ايراني ندارند. كاش نوروز در ايران بودند و ديدار مردم از تخت جمشيد و آرامگاه كوروش را مي ديدند و ميهن پرستي نسل مرا لمس ميكردند. كاش بودند و بازگشت گسترده ايرانيان به هويت ملي خويش را مي ديدند و ميفهميدند كه تاريخ و هويت ملي ما پس از سي سال نكبت و حكومت عربي در ايران دوباره جان گرفته است.
درود به همه ميهن پرستان...
نوروز در كنار آرامگاه كوروش بزرگ جاي همه شما را سبز ميكنم

پاينده ايران