راه حل همایونی برای همکاری با «شورای ملی»

ساسان بهمن آبادی
جناب حق گرامی! نخست اینکه خواسته اید رک و راست پاسخ مرا بشنوید. مگر تا کنون بجز این از من دیده اید؟ اگر نه چه دلیلی برای بیان نام خود پای دیدگاههایم داشتم؟ و این ریسک را بپذیرم که اگر دوباره مهمان برادران گمنام باشم بخشی از بازجویی ها صرف پرسشهایی از این دست شود که: "ارتباط خود را با گروهک ضد انقلاب مشروطه توضیح دهید"

من پاره هایی از گفته های شاهزاده را کنار هم ردیف نکردم؛ این جملات پاسخ شاهزاده است درباره یک پرسش ویژه که حتما ملاحظه فرموده اید و برای رفع سوء تفاهم در صورت صلاحدید باز هم ملاحظه بفرمایید.

اما درباره عوام فریبی ... میدانید که زندگی در ایران مجالی برای عوامفریبی برای آدم باقی نمیگذارد. حال در این میان فعالیت سیاسی و مبارزاتی هم داشته باشی و جدا از حقوق از دست رفته عمومی محرومیت های دیگری هم پذیرا باشی و با تهدیدات و فشارهای گوناگون هم روبرو باشی دیگر فکر عوامفریبی هم به خاطرت خطور نمیکند! در ضمن گمان نمیکنم مخاطبان این تارنما عوام باشند که بتوان فریفتشان.

مشخص کردن منظور شاهزاده به خود ایشان مربوط است و درباره حزب پان ایرانیست من سخنگوی حزب نیستم و تنها می توانم دیدگاهها و مواضع اعلام شده حزب را تبلیغ و تشریح کنم.

اما درباره مشخص کردن منظور خودم ... پیش از گفتگوی اخیر شاهزاده در نخستین دیدگاهی که برای همین نوشتار گذاشته بودم نوشته ام: "به نظر می آید آنچه که موجبات دردمندی برخی را درباره شورای ملی فراهم آورده، همین عمومی بودن فراخوان و نه خصوصی بودن آن می باشد. در یک فراخوان عمومی، از شاهزاده تا دکتر خسرو اکمل (رایزن حزب مشروطه ایران) و هر شهروند دیگری از امکان حضور در شورای ملی برخوردار می باشد و دیگر جایی برای نگاههای تنگ نظرانه و خودمحورانه نمی ماند!"

ادامه ...