وجدانی

با ابراز مراتبِ تأسف و تأثر!

دیروز بار دیگر ایرانمان این دفعه همراه با زلزلۀ تأسف بار بوشهر به جنبش در آمد و ملت صمیمی و نوع دوست به یاری هموطنان مصدوم و گرفتار در زیر آوارها شتافتند. بدنبالِ حوادث طبیعی همیشه مردم یک منطقه دچار بلا و مصیبت میگردند اما این مردمانِ سایر مناطق هستند که نهایتآ با کمک های خویش آثار بلایا را از بین می برند و بار دیگر شکوفۀ خنده را بر لبان آسیب دیدگان میزنند.

به گفته مسؤلان سازمان انرژی اتمی ایران هیچ آسیبی به نیروگاه اتمی بوشهر وارد نشده است. البته که اعلان چنین خبری جای بسی خوشالیست و ای کاش هیچوقت شاهد روزی نباشیم که نیروگاهی اتمی در گوشه ای از خاکِ کشور عزیزمان دچار سانحۀ بویژه زلزله و یا سونامی شود. هنوز بیش از دو سال و چند روزی از فاجعۀ اتمی با آن خسارتهای غظیم جانی و مالی که در یکی از شهرهای ژاپنِ با آن توان اقتصادی و صنعتی بالا و کم نظیر اتفاق افتاد، نمیگذرد. اگر خدای ناکرده چنین فاجعۀ اتمی نیز بدنبال همین زلزلۀ در بوشهر و خصوصآ روستاهایش با خانه های سست و کم طاقت در برابر حوادث طبیعی با مردمِ بی پناهشان رخ میداد بدون تردید وسعت و گستردگی این بلا و این حادثۀ ناگوار از این که هست بسیار بسیار بزرگتر میبود.

بهترین نوع همدردی و تسلی جستن برای هموطنان خوب و عزیمان در بوشهر و اطراف آن همانا طلب یاری، مودت و رساندن آذوقه و دیگر مایحتاج ضروری و فوری به آسیب دیدگان است. عینآ همانکاری که در سالِ گذشته توسط مردم شریفِ سراسر ایران در حق هموطنان آذربایجانیمان در تبریز انجام گرفت میبایست برای مردم بوشهر نیز صورت پذیرد. با آرزوی پایداری و سلامتی عاجل به تمامی آسیب دیدگانِ زلزلۀ ایران، امید آنرا دارد که هرچه زودتر رنج و اندوح زلزله زده گان خاتمه یافته و آرامش و آسایش به خانه و کاشانه شان برگردد.