بهمن زاهدی
با دورود

می‏گویند سیاست مانند میدان فوتبال است. باید دید که توپ در دست کدام طرف است. مخالفان، منتقدان و تماشاگران سخن خود را گفته‏اند و توپ فعلا در دست اعضای موقت «شورای ملی» می‏باشد. که باید با دو حرکت خود به این بازی رونق ببخشند. یک: اعضای خارج از کشور خود را معرفی کنند تا ما بدانیم اعضای تیم «شورای ملی» چه کسانی هستند. تا کنون آفتابی شدگان نتوانسته‏اند کنجکاوی ما را فرو بنشانند بلکه در ما اشتیاق آشنایی را با اعضای آفتابی نشده را بیشتر کرده‏اند. دو: اینکه چگونه می‏خواهند از یک منشور پیشنهادی بقول خودشان، به یک منشور تصویب شده برسند. کُنگره چه زمانی برگذار می‏شود؟ شرایط شرکت چیست؟ برنامه‏ریزی به چه صورت است؟ و چه نتیجه‏ای که از این کُنگره می‏خواند بگیرند؟ برگذار کنندگان بصورت پنهان شده امروزی خود شرکت خواهند کرد؟ و یا اصولا کُنگره بصورت حقیقی یا بصورت مجازی در اینترنت برگذار خواهد شد؟

منتظر گذاشتن مخالفین و پاسخ ندادن و زمان‏کشی همان جنگ روانی یا جنگ فرسایشی می‏باشد که با آن آشنا هستیم. می‏گویند مخالفان و منتقدان این شورا مطالب خود را فرستاده‏اند و باز هم بفرستند. تا کنون من در سایت فراخوان ندیده‏ام که جمله‏ای از منتقدان و مخالفان درج شده باشد. این پیشنهادات و نقدها در کجا بررسی می‏شوند و اصولا چه کسی مسئول بررسی می‏باشد. باز هم پرده‏های که جلوی شفاف‏سازی را گرفته‏.

شاهزاده تنها فردی می‏باشد که می‏توانیم به او اعتماد داشته باشیم و ما بقی با عمل‏کردهای چند هفته اخیر خود نشان دادند که الفبای سیاست را هم یاد نگرفته‏اند و تنها خودمحوری خاص خود را دارند. بازی با واژه‏ها را هم این افراد یاد نگرفته‏اند و بصورت کاملا ابتدائی با آن برخورد می‏کنند و کُلی‏گویی می‏کنند (همه می‏گفتند که من بی‏سواد هستم ولی مثل اینکه بدتر از من هم وجود دارد).