آسیب‏شناسی جمهوری‏خواهان

ایرانی
با درود خدمت دوستان
عرفان جان، نوشته زیبایی را در سامانه قرار داده ای، رشد علمی تو فرزند نازنین از زمان حضورت در این سامانه، مایه کمال مسرت است. در ارتباط با جمهوری خواهان ملی، یک نکته را مدنظر داشته باش، چیزی به عنوان جمهوری خواهی ملی و یا یک جمهوری خواه ملی در ایران و در بین اپوزیسیون (چه قبل و چه بعد از شورش ۵۷) وجود ندارد. اندیشه جمهوری خواهی پس از مطرح شدن آن در زمان رضاشاه کبیر و سپس کنار گذاشته شدنش به دلایلی، تنها طرفداران خود را در طیف چپ جستجو کرد. تنها چپ ها هستند که برای ایران جمهوری می خواهند و سایر مخالفان از طیف راست صحبت از مشروطه می کردند و می کنند. مثلا جپهه ملی در پیش از پیوستنش به خمینی در ۵۷، می گفت شاه باید سلطنت کند و نه حکومت (مانند انگلستان). بنابراین، جمهوری خواهان در کذشته و اکنون چپگرا هستند و طبعا در طیف چپ، انترناسیونالیزم (جهان وطنی) مطرح است و ملی به آن معنا که طیف های مختلف راست مدنظر دارند، در میان آنها نه تنها جایی ندارد، بلکه در بین تندروزهای چپ، مفهومی ارتجاعی نیز می باشد. امیدوارم در داشنگاه موفق باشی و رشدی روزافزون را بیابی، فردای ایران در دستان جوانان آگاهی مانند تو خواهد بود.
پانده ایران