داریوش همایون، مشروطه، لیبرال دموکراسی و طرحی برای آینده

حق
درود و سپاس فراوان ایرانی نازنینم برای این نوشتار پر محتوا، صادقانه، لیبرال دمکرات، واقعگرایانه، به بدور از هر گونه تعصب و کوردلی که امیدوارم در سطح وسیعی برای اطلاع عموم انتشار یابد! فارسی سلیس و شفافیت این نوشتار بزبانی قابل فهم برای مردم عادی مثل من نوشته شده است، و نه به سبک برخیها که فقط برای ؛خواص با و بی بصیرت؛ و آن محفل خود و دیگر محفل ها می نویسند تا مردم را از دور مباحثی که به خود مردم مربوط می شود دور سازند و مردم خود را انقدر نادان حس کنند که خود را شایسته مشارکت سیاسی ندانند. در این نوشتار هیچ اثری از این تکبر و خود رأیی برخیها که در نوشتارهای گذشته خود بجای پاسخ به منتقدان شان آنها را ؛خوش قلمان بدآموز؛ نامیدند، من نمی بینم. بنظر می رسد که نویسنده این نوشتار، عمدا از هر گونه پیچاندن مطالب پرهیز کرده باشد. این دو حسن دارد:- یک، نه تنها در فهم نوشتارش باعث اتلاف وقت و سرگیجگی و در نتیجه عصبانیت و زحمت خواننده نمی شود بلکه احساس خوشی در خواننده ایجاد می کند تا بیشتر نوشتارهای او را دنبال کند و به خواندن تشویق شود؛ دوم، مردم عادی مثل من که ۲۰ درصد یا بیشتر نوشتارهای بسیارانی را نمی فهمیم به مشارکت سیاسی تشویق می کند. از آنجا که سیاست، عرصه عمومی است و نقش مستقیم با سرنوشت هر کشور و ملتی را دارد، اگر فعالان سیاسی و ژورنالیست های سیاسی واقعا دمکرات اند، پایبندی خود به دمکراسی را در ارتباط گفتاری و نوشتاری خود با مردم نشان دهند تا مردم بفهمند آنها چه می گویند تا مردم در سرنوشت سیاسی خود و کشور سهیم شوند. پیچیده و در لفافه نوشتن و گفتن کثیری از نویسندگان هیچ کمکی که به مشارکت سیاسی مردم نمی کند بلکه مردم را یا بکلی از صحنه سیاسی بیرون می کند و یا در بدترین وضع بسوی پوپولیستی مثل خمینی گجستک که بزبان روزمره مردم سخن می گفت جلب می کند چون انسان دوست دارد که وقتی مطلبی سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را می شنود یا می خواند بفهمد و احساسی خوش کند. آموزش دمکراسی و آزادی و حقوق بشر بزبان مردم، کلید و راه گشاست!باسپاس