ایرانی
با درود خدمت دوستان
بخش 1: کاوه جان، پاسخ پرسش تو دوست گرامی قطعا" منفی است. یعنی خیر، مسلما" روشی غیردموکراتیک، به دموکراسی منجر نمی شود. حتی بالاتر از آن، روش های دموکراتیک نیز می تواند نتایجی نه تنها غیر دموکراتیک، که هیولاوار خلق کنند. در این مورد، مثال جمهوری وایمار در آلمان، مشهورترین مثال است. درباره گذشته و دموکراسی، دوباره مسلما" خیر، هرگز در تاریخ معاصر ایران، نه تنها روش های دموکراتیک نداشته ایم، بلکه به سختی می توان انتخاباتی را پیدا کرد که حتی از درصدی قابل قبول از آزادی برخوردار باشد. البته این تابع شرایط زمان خود بوده است. وقتی کشاورز به عنوان برده و طیول چسبیده به زمین، ملک ارباب است، چگونه می توان او را که اصولا" از حقوق اولیه انسانی برخوردار نیست، دارای حقوق سیاسی دانست؟، به یادداشته باش که در تاریخ معاصر ایران، تحولات همواره جهتی معکوس (از بالا به پایین) داشته اند. به خلاف مثلا" اروپا که تحولات از بطن طبقات و به تعبیر چپ، منازعات طبقاتی برخاسته است. بنابراین، انقلاب مشروطیت نیز پیش از آنکه بر مطالبات تعریف شده استوار باشد، شرایط خاص ایران را دنبال می کند. مقالات صدسال اندیشه ایرانی که به همت آقای حقدار در همین سامانه درج می شود در این زمینه اطلاعات جالبی بدست می دهد.